Dalila's life (Voltooid)

~12~

"Kom we gaan terug" zei ik tegen Red. "Ik heb echt geen zin sis ga jij maar" "Nee! We zitten al 2 uurtjes hier dus kom yallah zied" zei ik. Hij zucht luid en staat op. Ik had echt nooit verwacht dat mijn vader zo zou zijn. Ik dacht dat hij er altijd voor ons was. Allemaal door die vieze heks. "Zelfs een normale heks is niet zo gemeen als haar" mompelt Redouane. Normale heks? Pfff echt een Redouane...

Thuis
"Wollah meh ik heb zin om naar binnen te gaan" zegt Red geirriteerd. Ik pak zijn hand zodat hij niet wegloopt daarna druk ik op de bel. En ja hoor zoals altijd moet die heks open doen. We negeren haar en lopen naar binnen. "Pak alvast in! Jullie vertrekken morgen!" roept mijn vader vanuit de woonkamer. Geschrokken laat ik de hand van red los. "MORGEN?! JE MEENDE HET OOK ECHT! WAT IS ER MIS MET JOU?! WAT HEEFT DIE HEKS MET JE GEDAAN?!" schreeuwt Redouane. "Zo praat je niet tegen mij jongeman!! En het is mijn vrouw ik doe alles wat ze wilt!" riep mijn vader boos. "P...Papa zo ken ik je niet" zei ik huilend. "Ga snel inpakken ga" "Maa..." "GEEN GEMAAR GA ZEI IK!" schreeuwt hij door me heen. Huilend ren ik naar mijn kamer.

Mama... Wat is er toch met papa? Zo heb je hem niet achter gelaten. Wat heeft die heks gedaan? "Niet huilen sis" zegt red. "Waarom luistert hij naar haar" zei ik huilend. "Geen idee maar pak snel in. Neem alles en niks vergeten" "Maar ik wil helemaal niet naar Marokko" "Ik ook niet zusje maar we hebben geen keus" zei hij. In Marokko moeten we zeker weer bij mijn oma wonen. En ohh geloof me dat wil je niet. Mijn oma is harstikke lief maar mijn nichten? Pfff ze zijn allemaal mijn stiefmoeder 2.0. Op 1 na dan. Safae is wel een beetje normaal. En mijn neven urggg laten we daar niet over beginnen. Ik wil echt niet gaan! Dan moet ik Salma hier achterlaten!
"Begin snel he" zegt red en loopt weg. Ik bel Salma even om te vragen of ze langs wilt komen, en ze komt over 5 min.

"Ga je weer op vakantie welle" hoor ik achter me. "Salma" zei ik zacht. Tranen vinden hun weg. Ze loopt naar me toe en omhelst me. "Wat is er schat? Waarom huil je? Heeft iemand je pijn gedaan?" "I...Ik ga naar marokko" zei ik huilend. "Is toch leuk op vakantie gaan?!" riep ze. "Voor altijd" zei ik en begin harder te huilen. "H...Hoe bedoel je voor altijd?" vraagt ze. Ik vertel haar alles van A tot Z. "TFOEE A3LIK WAAR IS DIE VIEZE VUILE HEKS" Schreeuwt ze. Ze staat op om naar beneden te gaan maar ik trek haar terug. "Niet doen anders wordt mijn vader weer boos" zei ik. "Ik wil helemaal niet dat je weg gaat Dalila. Wat moet ik doen zonder jou" "Ik wil ook niet weg maar ik heb geen keus" huilde ik. Ook zij begint te huilend. "Ik ga er voor zorgen dat ik elke zomervakantie naar Marokko kan" zei ze en veegt mijn tranen weg. Ik glimlach en knuffel haar.

Ze helpt me nog met inpakken en alles. "Wil je mij ook helpen Salma" horen we redouane zeggen. "Jou hahaha jou ga ik het minst missen" zei Salma. "Dat deed pijn" zei redouane. "Is de bedoeling" lachte Salma. "Ik ben al klaar gek" zei hij. "Klaar?! Je moet niet 3 broeken en 5 shirts meenemen he" zei ik. "Weet ik sis ik heb alles" "Je hebt zeker alles zomaar in je koffer gedaan zonder te vouwen enzo" "Ja vouwen is niet nodig" zei hij. "Ik ben benieuwd wie met jou wilt trouwen" zei salma. "Jij toch" lachte red. We kletsten nog wat met elkaar tot ik klaar ben met inpakken.
"Dus je gaat morgen weg?" "Ja Salma" "Ik ga je zo missen" huilde ze. "Ik jou ook lieverd" zei ik. "Ik kom morgen vroeg langs voordat je vertrekt" "Waarom blijf je niet slapen" "Mijn ma voelt zich niet lekker" "Oh beterschap" "Dankjewel poepie" zei ze. Ik neem nog afscheid van haar.

Anouar... Mijn beste vriend. Of moet ik zeggen mijn ex? Pfff ik moet hem spreken. Ik zoek zijn nummer door mijn contacten en bel hem. Na 2x neemr hij op.
Gesprek;
Anouar- Yo
Ik- Hey
Anouar- Wats gaande
Ik- Ik uhh kan ik je zien?
Anouar- Nee ik ben bezig
Ik- Met wat
Anouar- Gaat jou niks aan
Ik- Oke... ik wil je alleen bedanken voor al die leuke tijden die we samen hadden. Ik ga vanaf morgen voor altijd in Marokko wonen. Ik ga je missen Anie. Je blijft nog steeds mijn beste vriend.
Anouar- Oke veel plezier

En toen hing hij op. Zo moest ik dus afscheid nemen van mijn beste vriend. Pff Insha Allah Ghair.
Nu Younes nog. Ik bel hem op.
Gesprek;
Younes- Heyhey
Ik- Hey
Younes- Je hebt me vandaag nog gezien mis je me zo snel haha
Ik- Uhm nee
Younes- Jaja maar ik wilde je toch bellen. Wil je zaterdag met me mee naar mijn bedrijfs feestje?
Ik- Dan ben ik in Marokko
Younes- Ga je weer op vakantie
Ik- Ik ga daar wonen voor altijd.
Younes- Wat hoezo?

Ik vertelde hem alles. Hij wou me nog zien maar kan niet. Het is nu 22:00 uur. En morgen vertrekken we rond 7 uur. Ik doe snel mijn avond routine en duik mijn bed in.

Volgende dag. 6:45
"Ik ga je echt missen wollah" huilt Salma. Ja... Ze is zo vroeg wakker om afscheid te nemen. I love her.
Ik praat nog eventjes met haar. "Nu wil ik even met haar praten Dalila" zegt Redouane. Ik laat hun alleen en loop naar de keuken. Ik ga hier zo erg missen.
"Ik ga je missen benti" hoor ik achter me. Mijn vader... En naast hem die heks. "Missen? Stop alsjeblieft met liegen. Je wilt mij en redouane gewoon weg hebben!" riep ik boos. "Nee dat is het niet lieverd" "Jawel! Anders luisterde je niet naar haar!" riep ik. Door al het geroep kwam redouane binnen. " Ah laat me raden jullie zijn wakker om zehma afscheid van ons te nemen" zei redouane. "Ik ga jullie missen" zei die heks. "Jij moet al helemaal niet praten vieze heks! Dit komt allemaal door jou!" riep ik. "Kom Dalila we moeten gaan" zei hij. "En ohjaa ik wil je nooit meer zien!" riep hij en wijst naar mijn vader. "En jou al helemaal niet vieze hond" zei redouane tegen die heks. Wollah meh ik weet haar naam😳.

Hij trekt me mee naar buiten. "Ik hou van je lieverd ik ga missen" zegt Salma. "Ik ook van jou" zei ik. "Dalila we moeten nu echt gaan!" riep Red. Ik neem afscheid van Salma en stap de auto in. "Niet huilen zusje" zei hij. Ik knik en veeg mijn tranen weg.

Paar uurtjes later

Marokko.
We zijn er. We staan voor mijn oma haar huis. Waar al die heksen wonen. Behalve mijn oma en mijn 2 neven en 1 nicht. De rest zijn allemaal monsters. "Kom" zegt Redouane. We kloppen aan en mijn lieve oma doet open. "Mijn kinderen! Ik heb jullie zo gemist" zegt ze. In het Arabisch natuurlijk. Na 10383 kusjes konden we eindelijk naar binnen. Ik zie dat het best rustig is. "Iedereen is naar het strand vandaag behalve Salwa" zei mijn oma. Ik knik en neem plaats op de bank. "Willen jullie iets drinken" vroeg ze. "Water alsjeblieft" zei ik. Het is echt warm man. Na een tijdje komt Salwa naar beneden. Ze kijkt dromerig naar Redouane en mij kijkt ze vies aan. Daar gaan we... Hier ga ik de rest van mijn leven wonen.
Hier begint al het drama...

Welcome in my life....

Het verhaal gaat nu pas echt beginnen😍

Vergeet niet te stemmen💋😍