Dalila's life (Voltooid)

~35~

Met Adils armen om me heen wacht ik buiten op Charaf. Adil... mijn broer! Ik kan het nog steeds niet geloven. Hoezo wist ik al die tijd niet? Waarom heeft mijn vader niks verteld? Pfff. Ik ben wel blij want Adil is niet net als Redouane!

"Dalila" hoor ik de stem van Charaf zeggen. "Wie is dit?!" vraagt hij. "Dit is Adil, m...mijn broer" zeg ik zacht. "Je watte?" "Lang verhaal, waar is Youssef?" "Hij komt er zo aan" zegt hij. Ik knik. "Verstaat hij Nederlands?" "Nope" zeg ik. "Ik wil je in mijn armen hebben. Ik heb je zo gemist" zegt hij lief. "Ik heb jou ook gemist. S..Saiffedinne w..was vreselijk" zeg ik bijna huilend. "Heeft hij jou aangeraakt?!" riep hij boos. "Hij wou me ver...." we worden onderbroken door Youssef.

Youssef loopt naar me toe. "Wat doe jij a hmar ga aan de kant" zegt hij tegen Adil en duwt hem weg. Youssef knuffelt me bijna dood. "Dalila uitleg graag" zegt Adil in het Arabisch. "Dit is Youssef en dit Charaf" zeg ik. "Youssef dit is Adil, mijn broer" zeg ik. "Jou broer?" zegt hij droog. Ik knik. "I..Ik heb mijn moeder gevonden" zeg ik. Zijn ogen worden groot. "z..ze was toch d..dood?" ik schud van nee. "Kom maar binnen" zeg ik.

Terwijl ik thee aan het maken ben, legt mijn moeder alles uit aan Youssef en Charaf. "Hoezo zei je dat Charaf een vriend is van Youssef?" vraagt Adil. "Dat is hij ook" "Waarom keek hij jou zo verliefd aan" "Dat deed hij niet" "Hmm" ik weet niet veel over Adil. Dus morgen ga ik hem alles vragen. Een hele inertview dus!

-

"Ik heb je zo gemist!" roept Charaf terwijl hij me rondjes draait. "Ik heb jou ook gemist" "Schatje hij heeft jou toch niet aangeraakt?" ik slik een brok weg. "I..Ik...hij wou me verkrachten" zeg ik zacht. "WAT?!" schreeuwde hij woedend. "Ik heb kunnen ontsnappen. Ik had een glas op zijn hoofd gegooid en ik liet hem bloedend achter" zeg ik. "Hij gaat boeten!" riep hij boos. "Laat hem" zeg ik. Hij kijkt me raar aan. "Ben je gek?!" "Alsjeblieft! Laat hem gewoon! Allah straft hem wel" "Denk je serieus dat ik hem met rust ga laten?" "Charaf" "Nee schatje nee" zegt hij. Ik zucht en kijk weg.

Hij draait mijn hoofd om en drukt een korte kusje op mijn lippen. Hij neemt me weer in zijn warme armen en knuffelt me dood. Alsof hij me nooit meer gaat zien. "Ik hou zoveel van je" zegt hij. "Ik ook van jou" zeg ik. "Uhm gaan jullie elkaar nog los laten?" natuurlijk moet Youssef weer het moment verpesten. "Wats jou probleem? Idioot" zegt Charaf geirriteerd.

"Ik heb eindelijk een neef die serieus is!" roept Youssef. "En ik heb een broer die lief voor me is" zeg ik en kruip in Adils armen. "Wat zeggen jullie allemaal?" vraagt hij in het Arabisch. "Ik ben gewoon blij" zeg ik en hij knikt waarna hij een kus op mijn hoofd drukt.

"Het is al laat, yallah Dalila we gaan" zegt Charaf. "Ik uhm... Ik blijf hier wonen" zeg ik zacht. Hij kijkt me met grote ogen aan. "D...Dus je gaat weg bij mij?" "Het spijt me, maar ik heb mijn moeder zolang niet gezien en..." "Ik snap het" onderbrak hij me. Ik trek hem mee naar de gang.

"Wees alsjeblieft niet boos!" "Ik ben niet boos, ik vind het alleen jammer" "Ik hou van je dat weet je toch?" "Ja, en ik ook van jou" zegt hij en knuffelt me. "Ik kom binnenkort jou hand vragen. Jou broer vind het al goed en je moeder ook" zegt hij blij. "Je wilt gewoon dat ik bij je kom wonen hmar" lach ik. "Ik wil je gewoon als mijn vrouw. Je bent ook mijn vrouw maar ik bedoel officieel" zegt hij. "Ik weet het" "Maar goed, spreek ik je morgen?" ik knik. Hij drukt nog een laatste kus op mijn lippen en verlaat de deur.

-

"Charaf wilt jou hand komen vragen benti" zegt mijn moeder. "Dat weet ik yemma" MIJN MOEDER! "Hij lijkt me een goeie man voor jou" zegt ze lief. "Hij is ook een goeie man" zeg ik. "Ik ben zo blij dat ik jou heb benti" "Ik ook mama" "Moge Allah jou beschermen tegen de slechteriken" zegt ze. "Ameen" fluister ik.

Ik leg mijn hoofd op haar schoot en sluit mijn ogen. In slaap vallen op jou moeders schoot is het beste wat er bestaat...

•••

Sorry voor zo'n saaie deeltje❤

❤🌟