9/100

2.5K 245 77
                                    

"Ama sen böyle beni güldürürken trip atma pozisyonunda duramam ki!"-F

...

     Marinette tırmanma duvarının çıkıntılarından birine daha ayağını attı. Dün gece bir türlü uyuyamamış, en sonunda da sabah güneşin doğuşunu izlemişti. Artık nedense Adrien ile iyi vakit geçirdiğinde hep bir şüphe oluyordu içinde. "Acaba gerçekten de bana tekmeyi basıp gidecek mi?" ya da "Anonim bizi görürse üzülür mü acaba?" benzeri düşünceler dolanıyordu aklında.

      "Dün ne yaptı acaba?" Birden odaklanmadığından dolayı eli kaydı ve oldukça büyük bir yükseklikten mindere sırt üstü düştü. Öğretmen ipi tutmakla görevli Sabrina'ya bağırırken Marinette de bulanan bakışlarını tavana dikti.

     "Marinette, bana bak. Evet, bana bak. Şimdi ambulans gelecek, o yüzden sakin ol ve derin bir nefes al." Marinette bu çocuğu tanımıyordu. Zaten görüşü oldukça bulanıktı. Mavi gözler ve siyah üstüne lacivert saçlar gözüne çarpıyordu. Anonim miydi acaba? Başka birisi  gelmiyordu aklına.

     "Sen... kimsin?" Genç adam bir an duraklasa da gülümsedi. "Ben Luka. Seninle aynı müzik kursundayız. Oradan tanıyorum seni." Marinette anonim olmamasından dolayı dudağını büzdü. Başı acıyordu.

     "Anonim nerede ya? Ben sorarım ona." Sonrasında sinirle yumruğunu sıktı. "Hem onu düşünmekten odaklanamayıp düşüyorum hem de beyefendi ortalıklarda yok. Gıcık, odun ve daha ne kadar kaba erkek tabiri varsa hepsinden."

     Marinette bayılınca Luka onu dikkatlice yatırdı. Normalde kucağına alırdı da, başındaki yaradan dolayı onu oynatmamak daha iyi olabilirdi. Yüzünde, az önce duyduklarından dolayı aptal bir sırıtış vardı. Bir umut, belki gerçek olurdu, kim bilebilirdi ki?
...



more than a friend [lukanette/texting] ✅Where stories live. Discover now