•Lost Girl• (✔)

~Epiloog~

We zijn nu een paar dagen later en het is avond. Alle overgebleven Lost Boys, Peter en ik staan rond het kampvuur. Ik heb de afgelopen dagen een paar dingen met Peter besproken en we hebben een plan. Ik denk dat Peter dat nu gaat vertellen aan de jongens. "Mag ik even jullie aandacht alsjeblieft?" begint hij. Iedereen kijkt nu op naar Peter.

"Ik heb, samen met Sarah, een plan bedacht en ik wel graag weten wat jullie er van vinden. Het voorval van een aantal dagen heeft ons aan het denken gezet. Ik vind dat vanaf nu, als jullie daar écht behoefte aan hebben, iedereen het eiland kan verlaten. Dit moet wel echt een beslissing zijn waarover je heel diep hebt nagedacht, het mag absoluut geen plotse ingeving zijn. Dit heeft een reden, je mag namelijk nooit meer terugkomen. Al je herinneringen worden gewist en je zal nooit meer een Lost Boy worden. Is iedereen hiermee akkoord?" Even blijft het stil. Ik hou mijn adem in.

Dan barst er een groot applaus los. Er fluiten een paar jongens en sommigen slaken een paar kreten. Ik laat mijn ingehouden adem ontsnappen en glimlach naar Peter: het is goedgekeurd. "Dank jullie wel, allemaal. En nu lijkt me dat een feestmaal wel op zijn plaats is, niet?" Het gejoel word nog luider en een paar jongens verdwijnen meteen naar de keuken.

~

We hebben de hele avond nog feestgevierd. De jongens die voor het eten zorgen hebben een hert gevangen en die klaargemaakt met de saus die ze normaal gebruiken. Het was heerlijk en we hebben nog lang aan het kampvuur gezeten en elkaar verhalen verteld. Ik heb het gevoel dat ik echt beter en beter bij de groep begin te horen.

Ik ben nu samen met Peter terug naar zijn hut aan het wandelen. Hij wilde nog een keer wandelen in plaat van vliegen. Ik vond het een beetje vreemd maar heb toch ingestemd, ik ben eigenlijk best wel moe en de avond is te mooi om te vliegen. Als we op een flinke afstand van het kamp en de jongens zijn, houd Peter halt.

"Oké Sarah, ik weet dat het laat is en zo, maar ik wilde het heel graag vanavond doen." Ik kijk hem verbaasd aan. "Wat is er Peter?" Hij wacht even maar begint uiteindelijk te praten. "Oké, ik hoop dat je het niet erg vind dat ik er zo laat mee kom, ik heb gewoon de tijd niet gehad het voor te bereiden met dat gedoe met Sam enzo en-" "Wat Peter? Wát?" Hij ademt een keer diep in en uit. Ik word hier echt een beetje nerveus van.

"Sarah, wil jij, officieel, mijn Lost Girl worden?" Er ontploffen duizend vlinders in mijn buik. Ik vlieg Peter om de hals, zo hevig dat hij even achteruit wankelt. Dan slaat hij ook zijn armen om me heen. "Mag ik dat beschouwen als een ja?" Ik kijk hem aan. "Ja, ja natuurlijk!" En vanaf nu zijn ik en hij wij...

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Jaaaaaaaaaaa!!!! Het is uit! Wat vonden jullie er van? Ik ben aan het overwegen om een deel 2 te maken maar ik weet het nog niet zeker. Enfin, dit is dus het einde. Ik ben er zo blij mee! Allemaal bedankt om het tot hier te lezen en om mijn verhaal te blijven lezen (ondanks mijn nogal onregelmatige uploads). Bedankt bedankt bedankt allemaal. En nu ga ik ervandoor, voor het écht melig wordt.

Goodbye,

Xxx Silkyway