•Lost Girl• (✔)

~16~

Ik voel me opeens eenzamer dan ooit...
Ik laat me tegen één van dan muren van de kajuit zakken en merk het nauwelijks dat Hook naast me komt zitten. Ik leg mijn hoofd in mijn handen en al snel komen de tranen. Het is zo'n stortvloed dat ik ze niet meer kan bedwingen, wat maakt het ook uit? Het is Hook maar. Heel voorzichtig legt hij zijn arm om mijn schouders, die hevig schokken. Een luide snik verlaat mijn mond en snel klem ik mijn handen errond. "Hey, het is oké, ik had dit ook niet gepland. Ik dacht dat... dat..." Dat hij echt van me hield, denk ik erachteraan, Hook kan het alleen niet horen.

Daarna zeggen we een tijdje niets meer. Uiteindelijk kalmeer ik en opeens ben ik doodop. Zachtjes en voorzichtig leg ik mijn hoofd op de brede en gespierde schouder van Hook. Langzaam maar zeker voel ik mijn ogen dichtvallen en ik voel nog net hoe Hook me in een bed legt. Daarna wordt alles zwart. Rustgevend, zacht zwart.

~•~

Als ik mijn ogen open, lig ik niet langer op het schip maar in Pans hut. Hij houdt Sam tegen de muur gedrukt en hij is veranderd in de demon waar iedereen me voor waarschuwde in het begin. Zijn ogen hebben een diepzwarte kleur in plaats van de prachtige groentinten die ze normaal hebben. Hij schreeuwt iets tegen Sam en ik moet dichterbij komen om het te kunnen horen. "-rom. Heb. Je. Dat. Gedaan?!" Bij elk woord geeft hij Sam een klap in zijn gezicht. "I-ik, ik weet het n-niet. Hij boodt me een hele hoop geld aan en-" "Je hebt dat geld nooit gezien hè? Of wel soms?!" "N-nee, inderdaad..."

Dus daarom deed Sam het? Om geld?! Ik kan mijn oren niet geloven. "Vuile verrader!" sist Pan. "Ik zal mijn schaduw sturen om je naar Hooks schip te brengen. Ik wil je NOOIT meer zien Sam!" Pan fluit op zijn vingers en niet veel later komt de schaduw die mij ook mee heeft genomen in de deuropening. Pan knikt naar Sam en die kijkt met een blik vol doodsangst terug. "Zet hem af bij Hook." De schaduw knikt, grijpt Sam bij de arm en weg zijn ze. Het laatste dat ik zie is een beeld van Pan die zich uitgeteld tegen de muur laat zakken...

~•~

Hijgend schiet ik wakker. Dat was echt een vreemde ervaring. Ik heb Pan nog nooit zo meegemaakt. Het was best beangstigend. Maar dat wilt wel zeggen dat wat hij zei gisteren een leugen was! Ik wist het wel! Bijna wil ik opspringen en het uitschreeuwen maar dan bedenk ik me. Dat valt iets te veel op denk ik. In plaats daarvan sta ik rustig op en loop naar de deur. Ondertussen trek ik mijn kleren recht en haal mijn hand door mijn haar. Nog een voordeel van Neverland: mijn haar is nog geen seconde vuil of vettig geweest.

Als ik de deur wil openen merk ik dat deze op slot zit. Ik rammel nog eens goed aan de klink maar er is geen beweging in te krijgen. Zuchtend loop ik terug naar mijn bed (eigenlijk is het kooi maar dat vind ik wat verwarrend met die droom enzo, ik noem het dus gewoon bed). Ik plof erop neer en nog geen minuut later hoor ik een sleutel omdraaien en komt Hook binnen. "Goeiemborgen prinses, goed geslapen?" grijnst Hook. Pff, wat heeft iedereen met die bijnamen tegenwoordig. "Ja, bedankt." Hook wenkt me met zijn haak. "Kom, ik denk dat er iemand is die jou graag wilt zien." O nee, is Sam er nu al? Ik had me hier helemaal niet op voorbereid.

Als we het dek opkomen merk ik dat ik gelijk had, het is Sam. Kletsnat en bibberend staat hij op het dek. Daarom was hij zo bang vannacht. De schaduw ging hem in het water gooien! Als Hook hem niet had opgevist, dan... "Sarah, i-ik, het s-spijt me zo. Ik-" "Zwijg, Sam. Ik moet het niet horen. Vanaf nu ben je lucht voor mij. Je beseft denk ik niet hoeveel pijn je o-mij hebt aangedaan." Bijna heb ik me versproken.

Hook mag natuurlijk niet weten wat ik heb gedroomd vannacht. Sam knikt. Ik draai mijn hoofd van hem weg. Ik kan hem niet meer aankijken. Het doet teveel pijn. "Zo zo, nu heb je gezien wat je gedaan hebt, Sam. Doet pijn, niet?" zegt Hook. Sam knikt beverig. "Wat zullen we nu eens met je doen? Ik kan je niet meer gebruiken." Dan kijkt hij opzij. "Misschien moet Sarah over je lot beslissen."

Zowel de ogen van Sam als die van mij worden groot. Bij Sam van angst en bij mij van afkeer. Dan begin ik na te denken. Een gepaste straf. Ik wil hem niet doden, zo erg ben ik niet. Ik vind wel dat hij moet inzien dat hij verkeerd is geweest. Dan heb ik het. "Zet hem ergens op het eiland, maakt niet uit waar, af. Geblinddoekt. Laat hem dan maar gewoon met rust. Dan zal hij het wel leren denk ik." Sam kijkt me dankbaar aan omdat ik zijn leven heb gespaard. "Je hoort het jongens, aan de slag. En jij," hij wijst naar mij, "komt mee met mij. Ik wil je iets vertellen, maar niet hier." Ik knik en volg hem.

We gaan het schip binnen en lopen door tot we bij zijn kajuit zijn, dat weet ik nog van in mijn droom. Hij gebaart me plaats te nemen op een stoel die door hem wordt aangewezen. Ik neem plaats en hij gaat tegenover me zitten. "Ik wil je vertellen waarom ik Pan zo haat. Ik wil dat je weet dat dat niet zomaar, zonder reden is." Ik zucht. "Dat weet ik al Hook, hij heeft het me verteld. Jij dénkt dat Pan het wist en het expres deed, maar dat is niet waar. Hij wíst het niet. Dus al dit gedoe is gewoon allemaal één groot misverstand." Hook wordt stil. "Het is geen misverstand. Ik wilde je het verhaal van mijn broer niet vertellen. Ik wilde je vertellen dat ik het hem allang vergeven heb van mijn broer. De reden dat ik zo boos ben, ben jij..."

|°^°|°^°|°^°|°^°|°^°|°^°|°^°|°^°|°^°|

Heyyy,

Even een klein mededelingkje. Een supergoede vriendin van mij is ook beginnen schrijven. Ga snel haar boekje chekken

-» BunnyJ8, mate vamp

Xxxx silkyway