My Secret Reward

Lesson 18- In the Dark

O__________________O??????????????!!!!

Nagulat ako at first. Hindi ko expected na ‘yun ang maririnig ko…

And what’s worst?

Hindi ko expected na sa “kanya” pa manggagaling ang mga salitang ‘yun!

“He---” he cut off my speech.

“Besides, ilang beses mo ba akong balak tawagin sa pangalan na hindi ko naman ngalan?” he sarcastically said. “Hindi hamak naman na mas maganda ang real-name ko kesa diyan sa pangalan na binabanggit mo noh!” he added.

“Bakit ba napaka-intrimitido mong pangit ka?!” you heard or read it right... It’s not Dylan or what... It’s him!

The most notorious playboy slash maniac in town, Zach Jasper Rivera…

“Ano’ng pangit?! Magpasalamat ka nga sa akin na kahit hinila mo ako kanina nang labag sa kalooban ko, kusa pa rin akong sumama sa ‘yo!’” he teased. “Halos halayin mo na nga yung kamay ko kanina sa higpit nung hawak mo sa akin eh..” he said while chuckling.

“E kung sapakin kaya kita nang malaman mo ang sinasabi mo?” pagtataray ko.

"Mananahimik na ako, okay?!” hindi ko alam kung sincere ba yung sinabi niyang yun. Hindi ko kasi nakikita yung mukha niya. Tanging naririnig lang namin ay yung boses ng bawat isa. But who cares? Manahimik lang siya, kuntento na ako.

Pagkatapos nun, nanahimik na siya. Hindi na siya nagsalita ulit. Pakiramdam ko nga, wala na akong katabi eh. Not until,

“Ash…” he said.

“What?! Close ba tayo? T_____T”

“Pwede ba, seryoso ako ngayon, Santillan eh!”

“E seryoso rin naman ako eh~!”

“Mas seryoso ako!”

“NO! MAS SERYOSO AKO!!!”

 (           T_) XxXxXxXxXxXxXxXxXxXx (_<          )

Wala na talaga kaming pag-asa… Hindi na dumadaan ang isang araw na nagtatagpo ang landas namin na hindi kami nagkaka-away sa iisang bagay. Marahil, pinanganak kaming magka-away kahit pa sa aming past-life. Kaya siguro para na kaming aso’t pusa..

Ang pinagtataka ko lang, hindi naman kami ganito dati eh...

Kelan lang naman nag-umpisang maging magka-away kami nang tulad nito, simula lang nung araw na ‘yun… ________________________________________________________________________

 Zach’s POV

“Seriously, Ash.. I have something in my mind that I want you and I to talk about...” mahina kong sabi... Pero hindi man lang niya ako sinagot.

“Uyy!! Sige ka, iiwan kita dito..” pagbabanta ko habang kunwari ay patayo na ako, thinking na pipigilan niya ako. “Aalis na ako dito!” pag-uulit ko, “HOY! Hindi ako nagbibiro, aalis na talaga ako dito!! >__<”

 But HELL!!! Hindi man lang siya gumalaw sa kinauupuan niya! =____=

 “Ashlei naman ehhhhh!!! >____<” sabay-balik ko sa aking puwesto at akap sa braso niya.

"SH*T! Layuan mo nga akong lalaki ka, nandidiri ako sa’yo eh!! Tigilan mo ako sa mga panglilingkis mo! I’ve already told you, iba kami ni---”

“…iba kayo ni Lucille sa mga ordinaryong babae..” I stated, at nakaramdam naman siya ng pagkagulat sa sinabi ko. “’Yun ba ang sasabihin mo?” I continued.