Vriend & Vijand

30. Bro's before hoe's ✔

Pov Anouar

Ik was vreselijk gelukkig om na al die weken, mijn beste vriendin weer in mijn armen te kunnen houden. Ook voor mij was deze periode heel verwarrend.

'Ik verwacht een uitleg en een goede ook.'

Ze is boos, dat is duidelijk. Kan ik haar ook niet kwalijk nemen, maar er is een heel geldige reden.

Flashback:

Ik en Badr zitten in zijn auto. 'Dus je bent boos op onze ouders,' vraagt hij voor de tweede keer. Fronsend knik ik, dit is nogal vreemd. Ik vertrouw het niet zo. 'Wel ik ook, en ik heb een voorstel voor je. Ik laat je vrij te doen wat je wil, behalve teruggaan naar je vrienden uiteraard, als je meehelpt in te breken bij mama en papa.' Meent hij dit nu?

Oké, het klopt dat ik best boos ben op hen, maar dit is nu wel heel erg. 'Kijk naar wat ze je hebben aangedaan big brother! Ze hebben je het huis uitgegooid en hebben je niet 1 keer opgezocht.' Zo blijft Badr doorgaan en uiteindelijk kan hij me overtuigen: Ik neem deel aan het plan. 'Zo, dan kunnen we nu onze gemiste tijdjes inhalen! Kom, we gaan naar de lounge!' Hij scheurt weg en eerlijk is eerlijk, ik vind het best wel fijn.

'Dus je bent terug BEVRIEND met dàt?' vraagt ze vol walging.

'Hij is mijn broertje, familie! We delen hetzelfde bloed. 'Ohja? Dat verklaart zeker waarom hij je zo goed heeft behandeld.'

Het sarcasme is duidelijk in haar stem te horen.

'Hoe gaat het met de anderen? vraag ik dan om van onderwerp te veranderen.

Helaas voor mij heeft ze dat al door.

'Niet van onderwerp veranderen! Ik heb een hele zoektocht gedaan om jou te vinden, zowat iedereen thuis. En wat ging meneer doen? Samenwerken met de vijand, goed gedaan Anouar! Weetje, ga lekker met je zogenaamde broertje mee, maar als er weer iets gebeurd kan je niet op mij rekenen! Je eigen ouders overvallen, laag hoor.'

'Zij wilden ons niet meer. ' mengt Badr zich.

'Jij moet al zeker je bek houden aangezien jij de oorzaak bent van heel dit!' tiert ze al zwaaiend met haar armen.

Zo, die is boos. 'DOEI, heb echt m'n tijd verspilt man.' zegt ze tegen zichzelf.

Ze grist haar tasje van de bank en wil naar buiten lopen. Tot haar woede houdt Badr haar tegen.

'Raak je me aan met je vieze criminele poten?! Ga weg.' Ze rukt zich los en loopt naar haar auto. Ze gunt me nog een laatste vernietigende blik en rijd dan weg.

'Laat het man, ze is toch hoertje.'

'Ze is geen hoertje, je kent haar gewoon nog niet.'

Hij haalt zijn schouders op en we gaan weer naar binnen. 'Ze draait wel bij en dan komt ze weer jankend terug.' Twijfelend volg ik Badr weer naar binnen; ik ken Hayat en ik weet hoe koppig ze is. We settelen ons voor de TV en starten de Playstation op.

'Ey man, je moet morgen wel mee naar onze ooms.' zegt Badr terloops.

'Hoezo? Ik heb helemaal geen zin in hen.' antwoord ik bot.

Ik bedoel maar, die mannen hebben mijn leven verpest.

'Je hebt niet veel keuze broer, ga gewoon ik zorg ervoor dat alles goed loopt.'

Ik zeg niets meer en ook Badr laat het daarbij. We zien nog wel.

Pov Hayat:

Woedend ben ik en dat is eerlijk gezegd nog zacht uitgedrukt. Ik begrijp gewoon niet hoe hij zo achterlijk kon zijn. Zeker hij als zogenaamde drugsleider moet toch niet naïef zijn? De wegen zijn helemaal verlaten waardoor ik zowat over de autostrade vlieg. Ik neem mijn mobiel en zie dat ik 10 gemiste oproepen heb van Hicham, 7 van Kaoutar, 6 van Nassim en 15 van Anas.

Oeps, ze hebben denk ik door dat ik weg ben.

Ik heb een geldige reden, denk ik. Alsnog zullen ze me waarschijnlijk vermoorden, maar het was het waard. Nu weet ik tenminste dat ik in het vervolg niet zoveel moeite moet doen voor mensen.

De poort van het huis komt in zicht en ik begin een beetje te stressen. Nassim gaat echt helemaal trippen net als Hicham.

Ik parkeer de auto netjes en stap uit. Tja het zal er ooit van moeten komen. Voor ik mijn vinger op de deurbel heb kunnen plaatsen vliegt de poort open.

' WAAR WAS JIJ?' hoor ik de stem van Nassim.

Met een strak gezicht kijk ik hen allemaal emotieloos aan.

'Je weet toch dat je dit niet alleen kan?' zegt Hicham.

Geen antwoord geven'denk ik in mezelf.

'Het is voor je eigen veiligheid Hayat, we willen niet dat je iets overkomt.' voegt Anas er aan toe.

Nog steeds weiger ik iets te zeggen.

'En als je zulke domme dingen gaat doen, hoef je mijn vrouw daar niet in te betrekken.' komt Nadir, Kaoutars man opeens mengen.

Kaoutar kijkt fel op en start haar tirade: 'Ach houd je bek man, ze is verdomme mijn nichtje! Ik doe alles voor dr, heel jammer voor je maar ik doe wat ik wil.'

'Ik ben je man, praat niet zo tegen mij.'

Dat had hij beter niet gezegd tegen haar want ze wordt helemaal rood van woede.

'Dus? Denk je dat je nu wat voorstelt? Donder alsjeblieft op man.'

Nadir verlaat de kamer en een schuldgevoel overrompelt me. Ik wil geen ruzie stoken tussen Kaoutar en Nadir!

'Hayat, kom mee met mij.' zegt Nassim bot.

Uiteraard ga ik mijn actie doorzetten dus zwijg ik en verroer geen vin.

'Hayat!' begint hij op dreigende toon.

Nog steeds doe ik niets, ze hoeven zich niet zo te mengen in mijn zaken.

'Hayat ofwel kom je mee ofwel sleur ik je mee!'

Anas duwt me zachtjes in Nassims richting, maar ik weiger naar hem toe te gaan. Hij zucht en trekt me aan mijn arm mee naar de gang.

'Praat! Wat is er precies gebeurd.'

Ik haal diep adem en leun tegen het gangkastje aan.

'Zwijgrecht.'

Hij rolt met zijn ogen en pakt me bij mijn arm. Ik ruk me los en loop weer de woonkamer in.

'Hayat je bent een bitch. Weetje dat? Altijd alleen denken aan wat jou bevalt en wat jij leuk vind. Nooit aan iemand anders denken. Niet verbazingwekkend dat ze jou bij de MSS willen ontslagen.' flapt Nassim eruit.

Zodra die woorden uit zijn mond komen deinst hij geschrokken naar achter.

'W-wat is MSS?' vraagt Hicham verward.

'Mongool.' sis ik zachtjes naar Nassim die me schuldig aankijkt.

Hoe moet ik dit nu gaan uitleggen?

Nassim kan zijn mond dus niet echt houden. Wat voor gevolgen zal dat hebben?

Xoxoxo DawSatie