Vriend & Vijand

13. Geef nu gewoon toe ✔

Pov Hayat

'Hallo? Anouar waar ben je?' vraag ik gehaasd.

'I-ik w-weet het n-niet.' stottert hij.

'Wat? Hoe bedoel je? Wat is er gebeurd?' Oké,ik begin nu in paniek te raken.

'H-hayat ik hou van jou en van alle jongens daar,zelfs Anas!' schreeuwt hij.

'A...' begin ik maar hij kapt me af.

'Hayat ga naar mijn kamer en neem het rode boekje!' Kshhhrr kshrrrr (oké mensen dit moet dus het geluid voorstellen van de verbinding die slecht is ofzo)

Opeens is de verbinding verbroken en ik sta daar maar te staan naar de grond. Ik schrik door iemand die zijn hand op mijn schouder legt. Het is Hicham die me lief aankijkt.

'Wie was er aan de lijn?' vraagt hij.

'A-anouar. HICHAM HIJ IS IN GEVAAR!' schreeuw ik hysterisch.
Hij is duidelijk geschrokken van mijn plotselinge uitbarsting.

'Oké Hayat kalm blijven, wat heeft hij precies gezegd?'

Ik kan niet stoppen met snikken dus kan ik geen antwoord geven.

Pov Anas:

Die flikker denkt zomaar dat hij mijn meisje kan afpakken. Denk het niet hoor. Ik neem mijn spullen en verlaat het ziekenhuis. Mo en Omar moeten snel lopen om mij bij te kunnen houden, want ik ben op zoek naar die verpester Hicham.

Als ik hem zie hé, ik ga al z'n tanden er uit slaan. Het eerste wat ik zie als ik de deur uitloop is Hicham die een huilende Hayat in zijn armen houdt.

Ik klem mijn kaken stevig op elkaar en ga er met grote stappen heen. Ik schraap luid mijn keel en Hayat kijkt me met betraande ogen aan.

Pov Hayat

Woedend komt Anas op ons afgestormd en hij schraapt luid zijn keel. 'Gezellige boel hier zie ik?'
vraagt hij geirriteerd.

'Wat denk je zelf? Ziet dit er gezellig uit?' vraagt Hicham.

Ik veeg mijn tranen weg en kijk hen beide verbaasd aan. Zodra ik weer aan Anouar denk beginnen te tranen weer te stromen. Hicham trekt me tegen zich aan en ik nestel me in zijn borstkas.

'Zullen we gaan?' vraagt Mo om de stilte te verbreken. De anderen stemmen mompelend in. Hicham tilt me in bruidsstijl op en draagt me naar de auto. Ik voel nog hoe Hicham een kus op mijn voorhoofd drukt en val daarna in een diepe slaap.

Pov Nassim

Ik kom net uit het kantoor van Salma, de baas van MSS. We bespraken de missie van Hayat. Ze doet het blijkbaar heel goed. Maar sinds die dag dat ze me had gebeld heb ik niets meer van haar gehoord. Een deel in mij zegt dat er misschien wat aan de hand is maar anderzijds ken ik Hayat goed genoeg om te weten dat ze sowieso wel wat kan verzinnen. Daarna dwalen mijn gedachten af naar Anouar. De jongen die vroeger mijn broer was. Ik zit met mijn gedachten in een andere wereld waardoor ik tegen een kleine gestalte aanknal.

'Sorry ik had je niet gezien!' zeg ik snel. Het meisje was op de grond gevallen dus help ik haar snel overeind. Lijkt alsof ik haar al ergens gezien heb maar ik weet niet waar.

'Uh kan je me loslaten?' vraagt ze zachtjes. Snel laat ik haar los en ik voel dat ik knalrood word.

'Je lijkt nu op een tomaat.' zegt ze giechelend.

Door die lach krijg ik het helemaal warm.

'Tomaten zijn wel lekker. ' zeg ik na een tijdje.

Ze grinnikt en steekt een plukje verdwaald haar achter haar oor.

We nemen snel afscheid van elkaar en lopen elk een andere richting uit. Shit heb niet eens haar naam gevraagd.

'MEISJE!' schreeuw ik hard. Kutzooi, ze hoort me niet meer. Ik zucht diep en ga dan maar naar de Albert Heijn. Ik spreek zo af met mn beste vriend Soufian dus ja daar hoort eten bij! Ik neem 2 zakken doritos, 2 blikjes RedBull en nog een zak M&M's. Als ik buitenga zie ik het meisje van daarnet met een jongen en ze zijn heel gezellig aan het praten. Ik kijk wat beter en zie Soufian daar zomaar staan. Shit.

'Ewa Souf fakka broer!' roep ik en geef hem een hand.

'Rustig met jou man!' antwoordt hij.

'Goed goed!' Het meisje kijkt blozend naar de grond en ik krijg een knoop in mijn maag.

'Owhja dit is m'n zusje Hafssa!' zegt hij.

Oeps zijn zusje!

'Um ja hoi ik ben Nassim.' We schudden elkaar de hand en kijken dan awkward naar de grond.

'Nassim broer zou je wat kunnen doen voor mij?' vraagt Souf me hoopvol.

'Tuurlijk broer wats er?'

'Kan je Hafssa even naar huis brengen? Ik moet nog wat regelen.' legt hij uit.

'Ja tuurlijk bro komt goed.'

Hij vertrekt en ik begeleid Hafssa naar de auto.

'Dusssss vertel wat over jezelf.' begin ik akward.

Opeens ze vertelt hele levensverhaal HAHAHAHAHAHHA. Normaal haat ik dat maar naar haar stem kon ik hele dag luisteren. Gewoon zo schattig!

Voor ik het weet zijn we al bij haar huis.

'Zou ik je nummer mogen?' vraag ik moeilijk voor ze uitstapt. Ze twijfelt even,dat zie ik aan haar gezicht.

'Nee sorry ik geef mijn nummer niet aan jongens.' zegt ze daarna resoluut en stapt de auto uit.

'Bedankt voor het brengen.' zegt ze nog verlegen en stapt dan naar haar huis. Ik ken haar nog maar een uurtje en toch heb ik al zo raar gevoel als ik aan haar denk. Is dit dan wat ze verliefd zijn noemen? Die gedachte schud ik van me af en rijd hard naar huis.

Nassim (....) wordt niet verliefd. En al zeker niet op het zusje van zijn beste vriend. Hij vermoordt me gewoon en dat gaat ook einde van mijn vriendschap met hem betekenen. Pling pling Ik haal mijn mobiel uit mijn broekzak en bekijk het bericht.

Souf Bro 🔥💪:

Ewa broerr kom je straks naar A'dam, we gaan daar chillen. Owhja en hier is nummer van mn zusje. Niet denken ik ben blind ofzo, ik zag jullie wel kijken naar elkaar 😉 04.. .. .. ..

Ik grinnik en beantwoord het berichtje. Serieus ik hou teveel van deze jongen. (Voor mensen die gaan doordenken hij houdt vriendschappelijk van hem 🙂🙂)

HAPPY BIRTHDAY _HotStuff MY GUURL! HVJ BBYYY ❤❤❤❤❤😻😻😻💍💍💃🏻💃🏻💃🏻💃🏻💃🏻💃🏻🎉🎉🎉🎉🎉 JE BENT EEN GROTE MEID NU EN NOG VELE JAARTJES

Xoxoxo DawSatie