When boy meets boy|BxB|ON HOLD

20) Finn

Met grote ogen staar ik hem aan. Hij staart een beetje nerveus terug en doet een stapje naar achter. Mijn ogen verlaten de zijne en ik kan er niks aan doen: Mijn ogen glijden van zijn hals over zijn hele lichaam naar beneden. Zijn huid glinstert en druppels vallen uit zijn haar, dat donker van het water tegen zijn voorhoofd plakt. Op een handdoek rond zijn middel na is hij naakt.

Mijn wangen worden vuurrood als ik zijn blik weer opzoek. "Volgens mij stoor ik" merk ik droog op. Calvin bijt op zijn onderlip en schiet in de lach. Hij doet een stapje verder de gang in. "Kom binnen" zegt hij en ik stap langs hem heen naar binnen. Voordat hij de deur dicht doet inspecteert hij nog even de omgeving voor zijn deur. Met een hand houdt hij de handdoek op zijn plaats en met de andere houdt hij zich vast aan de deuropening. Zijn rug buigt zich naar voren en het licht valt op zijn bleke huid. De waterdruppels schitteren als kristallen en even kijk ik naar hoe mooi zijn lichaam is.

Ik schrik op als hij zich omdraait en de deur achter zich dichtdoet. "Gelukkig was er niemand op straat en thank the lord dat we een boom in de voortuin hebben" zegt hij. Dan gebaart hij naar de handdoek. "Sorry, ik dacht dat je mijn moeder was."

Ik schud mijn hoofd en grijns ongemakkelijk. "Nope, toch niet." Calvin houdt zijn hoofd schuin en kijkt toe hoe ik mijn jack uittrek en aan de kapstok hang. "Wat doe je hier eigenlijk zo vroeg?" vraagt hij nieuwsgierig en ik zucht. "De roostermaker is een prutser" mompel ik en hij grinnikt. "Wat heeft die vent nu weer uitgevreten?"

"Ik bleek toch vrij te hebben. Natuurkunde viel ook uit." Calvin knikt nadenkend en leunt tegen de onderkant van de trap. Hoewel ik niet zijn hele lichaam durf te bekijken als hij naar me kijkt, zie ik vanuit mijn ooghoek dat de handdoek een paar centimeter naar beneden is geschoven. Ik wordt een beetje nerveus als zijn v-lines in beeld komen. Verdorie, waarom heb ik die niet?

Calvin lijkt ook door te krijgen dat het een beetje ongemakkelijk begint te worden. Zijn buikspieren spannen zich lichtjes aan en als hij zich weer van de trap afduwt en de handdoek iets beter vastpakt. Dan wijst hij over zijn schouder naar de trap. "Ik had je niet echt verwacht, dus als je het niet erg vindt..." Hij laat zijn zin onafgemaakt in de lucht hangen en ik knik. Hij loopt de trap op en gaat de badkamer weer in. Niet veel later hoor ik het geluid van de douche weer en bedenk me dat hij waarschijnlijk nog niet klaar was.

Niet wetend wat ik moet doen loop ik maar de woonkamer binnen, die ongemakkelijk stil is. Het is dat gevoel dat je ergens alleen bent waar je eigenlijk nooit allen bent en alles wat je doet voelt raar. Met dat gevoel loop ik door naar de keuken en ga op naar een doekje. Al snel zie ik een theedoek aan een haakje aan de muur hangen en trek hem er vanaf. In de gang leg ik hem op de plek waar Calvin voor een plasje water heeft gezorgd. Als ik de trap omhoog kijk zie ik dat hij de hele trap water heeft gegeven. Ik veeg het water in de gang weg en begin dan een voor en de traptreden droog te vegen.

Ik ben net bovenaan als het douchewater plotseling stopt met stromen. Ik veeg net de druppels van de laatste traptreden als de badkamerdeur open gaat. Ik kijk op en sta opnieuw oog in oog met een halfnaakte Calvin. Hij kijkt op me neer en glimlacht. "Misschien moet je stoppen telkens op onverwachte plaatsen op te duiken."

Ik frons mijn wenkbrauwen. "Zegt degene die telkens halfnaakt is. Wie doet er nu ook in alleen een handdoek de deur open?" kaats ik terug. Calvin zet zijn hand in zijn zij. "Tuurlijk, geef mij maar weer de schuld." Ik grijns en mep met de theedoek tegen zijn onderbeen. "Ga je aankleden. Ik begin het idee te krijgen dat je het leuk vind om naakt rond te lopen."

Hij grinnikt en loopt om me heen naar zijn kamer. "Stiekem ben ik een nudist, maar dat wist je natuurlijk nog niet. Dom van mij." Hij loop zijn kamer binnen en pakt de deur vast. "Ik denk dat dit allemaal een beetje te heftig is voor je. Dus als je het niet erg vind ga ik me even aankleden." Hij gooit de deur dicht maar bedenkt zich. "Alleen" merkt hij op voordat hij de deur sluit.

Ik rol met mijn ogen en pak de theedoek, die ik op de grond had laten liggen. Dan jog ik de trap af en drapeer de theedoek in de keuken over de verwarming om te drogen.

Ik kijk op als er gepiep en gekrabbel bij de achterdeur klinkt. Vier ogen staren me zielig aan. nadenkend staar ik naar de twee honden die verwachtingsvol naar me kwispelen. Ze hebben zichzelf voor de deur geparkeerd en lijken niet van plan weg te gaan. Ik twijfel even maar loop dan toch naar de deur om ze binnen te laten. Zo snel als de klik naar beneden gaat beginnen ze te springen en wringen zich door de kier van de deur om me te begroeten.

"Geez, rustig" probeer ik de honden te kalmeren en ik trek de achterdeur dicht. Overal om me heen beweegt haar en hoor ik vrolijke piepjes en snuifjes. "Nee" commandeer ik als Dakota naar me opspringt. Ik doe snel een paar stappen achteruit en aai haar over haar kop als ze me blij aankijkt. Ik ben niet meer bang voor ze, maar ze zijn me toch wel echt te groot om tegen me aan te komen staan.

"Oh, je hebt ze al binnengelaten." Ik kijk op als Calvin de keuken binnen komt. Gelijk springen de honden zijn kant op. "Thanks" zegt hij en hij lacht naar me. Ik lach terug, maar op de een of andere manier moet ik weer denken aan toen hij halfnaakt voor me stond.
Ik schud mijn hoofd en loop achter hem aan als hij richting de woonkamer loopt, een fles cola en een zak m&m's in zijn hand. Ik volg hem op de voet en plof op de bank neer. Hij gaat zelf tegen de armleuning zitten en trekt zijn knieën in de kleermakerszit.
Ik volg zijn bewegingen als hij de fles cola opent. "Wacht even, je bent glazen vergeten" zeg ik en ik wel net opstaan als Calvin het wegwuift. Hij zet de fles aa zijn lippen en ik kijk toe hoe hij met zijn ogen dicht drinkt. Zijn wimpers strijken over zijn wangen en zijn adamsappel beweegt elke keer als hij slikt. Ik bestudeer zijn gezicht, met zijn ringtje door zijn septum en de kleine moedervlekjes op zijn wang.
Pas als hij de fles naar me uitsteekt kijk ik weg. Ik pak de fles aan en schiet in de lacht als Calvin met zijn handen begint te flapperen en een raar gezicht trekt. "Prik in mijn neus. Prik in mijn neus!" brabbelt hij. Ik lach hem hard uit als hij zijn neus dichtknijpt en niest.
"Sukkel" mompel ik voordat ik de fles aan mijn lippen zet en drink, daarbij goed oppassend dat ik niet hetzelfde krijg.
Calvin lacht ook en trekt de zak m&m's open. Dan gooit hij er eentje in de lucht en vangt hem met zijn mond. Hij kijkt me trots aan als hij kauwt en knipoogt. "Dat doe je me niet na, of wel?"
Ik schud mijn hoofd. "Waarschijnlijk niet, nee" zeg ik grijnzend en wil ook een m&m pakken. Calvin trekt de zak echter weg en beledigd kijk ik hem aan.
"Das niet aardig!" zeg ik quasi-beledigd. Hij haalt zijn schouders op en pakt een m&m. "Mond open" commandeert hij en gehoorzaam doe ik mijn mond open. Al snel land het blauwe chocolaatje in mijn mond en laat ik het suikerlaagje smelten. "Hou je vooral niet in" zegt Calvin en hij gooit het zakje in mijn schoot. Ik pak er nog een paar en schuif ze naar binnen.
Al kauwend wend ik me tot hem. "Is eten vangen met je mond het enige talent dat je hebt?"
Hij schudt zijn hoofd en gooit opnieuw een m&m in zijn mond. "Ik kan nog veel meer" grijnst hij uitdagend en nieuwsgierig buig ik naar hem toe.
"Wat dan?" fluister ik en hij houdt zijn hoofd schuin.
"Dit" antwoord hij en voor ik het weet zijn zijn handen overal om me de kieteldood te geven.
Gierend van het lachen kronkel ik over de bank en probeer aan hem te ontsnappen. Hij kent echter geen genade en ik eindig hem smekend om te stoppen. "Nee, stop! Ik stik. Ik heb geen zuurstof meer" lach ik hijgend en eindelijk stopt hij. Ik ligt languit op de bank en tijdens ons geworstel is hij op mijn schoot komen te zitten.
Licht hijgend maar met een lach op zijn gezicht kijkt hij op me neer. Een beetje ongemakkelijk kijk ik naar hem op en een pluk haar valt in mijn gezicht.
Nog voordat ik hem zelf weg kan vegen hebben Calvins lange vingers hem al naar achter geveegd. Hij veegt er nog een paar keer overheen om hem te laten zitten en al die tijd hou ik zonder reden mijn adem in.

Pas als zijn hand naar de zak m&m's verdwijnt kan ik weer rustig uitademen.
"Steek je tong eens uit."
"Wat?" vraag ik verward en Calvin grinnikt. Hij pakt zijn telefoon en opent de camera. "Doe maar gewoon."
Verward steek ik mijn tong uit en snel maakt hij een foto. Dan draait hij het scherm naar me toe. Ik schiet in de lach  als ik de foto zie. Mijn hele tong is blauw van de m&m's.
"We gaan hem nog erger maken, ik wil een mooie même-face die ik met je verjaardag op Instagram kan plaatsen" belooft hij en niet veel later voert hij me blauwe m&m's, terwijl hij op mijn schoot zit en we honderduit kletsen over van alles en nog wat.
----------------------------------------------
Wauw, bedankt voor de 3000 reads! Dit zijn er zo veel meer dan ik ooit had verwacht! Jullie zijn geweldig.
Als laatste nog een vraagje: hebben jullie nog tips voor me? Dan zou ik die graag horen!