Seducing My Husband

Chapter 38

CHAPTER 38

ARAW

Nandito na ako sa airport ngayon. GAAHH. Dadating na si Bubu! Naiihi ako!

"Tin? Okay ka lang?"

"O-Okay lang ako Lucy. Salamat." Nandito na rin kasi ang girlfriend ni Paul. Pati na rin yung iba pang mga pamilya at asawa ng mga officemates ni Jeff. Pero ako pa rin ang pinakaunang dumating sa airport! Two hours before the flight pa ako nandito. Baka kasi maaga silang dumating diba. Just in case!

"Pwede ko namang ireserve yung seat mo eh. Punta ka muna ng restroom." Ano ba yan, halata ba talagang naiihi ako?

"Hindi Lucy, okay lang talaga ako." Medyo nakahawak na kasi ako sa tyan ko. NAIIHI NA KASI TALAGA AKO. Seryosong naiihi. Pero kasiiii, baka mamaya dumating na si Jeff tapos hindi ko sya masalubong.

Medyo naghintay pa kami dun hanggang sa inannounce na dumating na daw ang eroplano galing London. WAAAAAHHH. Mas lalo akong naiihi! Pero syempre pinigilam ko pa rin! Hindi ako magpapatalo sa ihi na ito!

Bakit ang tagal naman nila lumabas? AAAGGGHHH. Hindi ko na kaya!

"Sige na Tin, magCR ka muna habang wala pa sila." Ang galing naman ni Lucy. Mindreader ba sya?

"Sige Lucy. Bibilisan ko lang. Sandali lang ha." Gusto ko sanang tumakbo papuntang CR kaya lang mas nakakaihi pala pag ganun. Kaya naglakad na lang ako ng namimilipit ang tyan. Huhu dapat kasi kanina pa ako pumunta.

Ay palaka. Saan nga ba ang comfort room dito? Nagtanong ako kay kuya guard at tinuro nya pa ako sa kabilang dulo ng building. Ang layo naman. Pero syempre binilisan ko maglakad. Ayoko ngang dumating si Jeff na walang sasalubong sa kanya!

Kaya lang bakit ganun. Pagdating ko pa sa CR, super haba ng pila! Lord. Mabait naman po ako eh. Bakit nyo pinaparusahan ang pantog ko? Pero syempre pumila pa rin ako. Naiihi na kasi talaga ako. Napakabagal pa umusad ng pila.

May plano na nga akong pumunta sa Men's CR at bahala na si batman, pero buti naman at nakapasok na ako sa cubicle dito! Whew! Grabeee. Ang sarap ng feeling nang nakaihi. Naghugas na ako ng kamay tapos tumakbo na ako pabalik dun sa pwesto ko. Unahan ng upuan sa waiting area yung upuan ko.

Sana nandun pa yung upuan ko at nireserve ako ni Lucy! At pagdating ko nga, nandun pa rin yung upuan ko. Kaya lang para saan pa? Eh nakatayo na lahat ng tao at kausap na ang mga hinihintay nila. NAMAAAAAAN! Dumating na sila?! Bakit pa kasi ako umihi?

Asan si Jeff? Asan si Jeff? Nakisingit ako sa mga nagyayakapang pamilya. Ano ba yan. Mas maaga pa ako dumating sa kanila pero bakit ako yung late na sasalubong? Nakita kong magkasama na si Lucy at Paul. Mas maaga rin ako kay Lucy dumating ah! Ang unfair!!!

Naghanap-hanap pa ako ulit sa paligid. Asan ba si Jeff? Hindi kaya naiwan sya ng eroplano sa London? O nahulog sya ng eroplano while on the way? HINDI PWEDE!! HINDI AKO PAPAYAG—

Hanggang sa nakita ko na sya.

Nakatayo lang sya dun sa may walang masyadong tao. Hawak ang maleta nya habang nililibot yung paningin sa paligid. Tapos titingin dun sa cellphone nya. Tapos titingin ulit sa paligid. WAAAAAH. Nandito na ang Jeff ko!

At parang sa sine lang, nagslow motion ang lahat nang mapatingin sya sa'kin. Tumigil na sya sa paghahanap sa paligid, na para bang ako lang naman talaga ang hinahanap nya kanina pa. Kinagat ko ang dila ko. Wag kang iiyak Tin! Diba nga hindi ka iiyak!

Pero kasi naman si Jeff! Ngumiti sya bigla sa'kin! Eh minsan na nga lang yan ngumiti tapos hindi ko pa sya nakita nang matagal! Pinilit kong ngumiti rin sa kanya tapos nagsimula na ako maglakad papalapit. Hakbang nung una pero tumakbo na ako.