Teachers//Luke Hemmings//☑

seize

Ze begroette hem terug en ging op de andere bank zitten. Ik verloste me meteen uit Lukes greep en ging rustig door met de film. 'Hoe was het gesprek?' Ze schopte haar hakken uit onder de tafel. 'Wel goed. Ik denk dat ik wel door mag naar de volgende ronde.' Haar Nederlands was goed. 'En jij bent?' vroeg ze dit keer aan mij. Ik keek haar kort aan. Haar blik stond strak. 'Iemand die nu naar huis gaat.' Ik stond op, keek nog kort naar Luke, die razend snel opstond en me naar de deur volgde. 'Mel?' Ik draaide me om, terwijl ik mijn jas aantrok en keek hem aan. 'Zolang zij hier woont, kom ik hier niet meer binnen.' Ik trok de deur open en liep de deur uit. 'Doe nou niet zo kinderachtig! Je kent haar niet eens!' Ik draaide me nog een maal om. 'En jij ook, dus waarom woont ze überhaupt in jouw huis?!' Hij kwam, zonder schoenen, achter me aan lopen. 'Dit heb ik al uitgelegd!' Ik knikte en stak de weg over. 'Ben je nou boos dat ik met een andere vrouw woon?!' Ik trok de deur open. 'Ja. Zolang je met haar woont, hoef je mij niet te bezoeken!' En met die woorden trok ik de deur dicht, startte de auto en vertrok. Ik liet hem achter op staat.

*4 maanden later*

Ik rende het ziekenhuis uit met mijn take-away koffie in mijn hand. Mijn vader was vorige week opgenomen. Het blijkt dat hij een hersentumor heeft. Het was een uurtje of 7 en ik moest nu naar school toe om Elise te ondersteunen met haar opdracht. Ik was kapot van deze week. Ik trok de deur van mijn auto open en zette mijn beker in de bekerhouder en mijn tas op de bijrijders stoel. Ik keek kort op mijn telefoon en zag dat Ashton had gebeld. Hij heeft me de afgelopen weken overeind gehouden. Luke en Rucha hebben een relatie en vooral Luke verbergt dat niet. Iedereen weet dat hij met haar is. Elise zei dat ze hun op school ook als had betrapt toen ze bij Rucha moest zijn voor Engels. Ik heb me nog nooit zo depressief gevoeld als toen ik dat hoorde. Ashton heeft sinds dien elke dag een reep chocola voor me gehaald en me gezelschap gehouden.

Ik liep de school binnen. Het was 19.30, wat betekende dat ik al te laat was. Ik liep de collegezaal in en zocht Elise op. 'Hey,' fluisterde ik haar toe. Ze knikte me toe en draaide haar laptop richting de mijne. Ik moest blijkbaar een presentatie gaan houden over mijn vervolgopleiding. 'Je bent hierna aan de beurt.' Ik knikte. Ze keek me kort aan. 'Gaat het?' Ik knikte. Natuurlijk ging het niet met me, maar ik moet zo presenteren en daarvoor kan ik geen emotionele lading lozen. Dat doe ik daarna wel. Toen de spreker klaar was, kwam Luke het 'podium' op lopen. 'Bedankt, meneer van Lieshout voor uw interessante presentatie. Meneer van Lieshout boog kort en liep toen terug naar een jongen. 'Okee, uhm Elise. Jouw presentator mag naar voren komen.' Hij zocht Elise in de zaal en ik keek hem kort aan. Ik liep met Elise mee naar voren. Mijn jurkje trok ik recht en ik rechtte mijn rug. Ik ging hem laten zien wat ik kon. Elise sloot de laptop aan en de powerpoint verscheen. 'Hallo allemaal. Ik ben Melanie en ik ga jullie iets vertellen over mijn opleiding. Ik doe hbo rechten op het moment, versneld, dus sneller dan anderen.' Ik keek kort naar Luke, die in een hoekje met Rucha stond te praten. 'De vakken die je krijgt in het eerste jaar: Vermogensrecht, strafrecht, Personen en familie recht en nog veel meer. Dit zijn de belangrijkste. Vermogensrecht.' Ik keek weer de zaal in om mijn tranen te bedwingen. Ik had hem nodig en vooral nu. Ik voelde me zo alleen, okal had ik Elise en Ashton en zat ik de hele dag bij mijn vader. 'Bij vermogensrecht behandel je de rechten die alles met je vermogen te maken heeft. Weet iemand wat een vermogen is?' Ik keek de zaal door en wees een jongen aan. Hij deed me denken aan Luke. 'Uhm is dat niet geld enzo?' Ik knikte. 'Bijna helemaal goed. Het zijn al je, op geld waardeerbare, bezittingen, dus ook geld!' Ik probeerde zo enthousiast mogelijk te klinken. Ik moest hem laten zien hoe ik was gegroeid. Ik moest hem laten zien dat ik over hem heen was. 'En strafrecht? Waar gaat dat over?' Ik wees iemand anders aan. Ze leek een beetje op mijn moeder. De jonge versie stond op en zei: 'Daarin staan alle strafbare feiten in.' Ik knikte. 'Hele goede term heb je gebruikt. Weet je ook welke soorten strafbare feiten er zijn?' Ik stak 2 vingers op, om aan te duiden dat het er twee zijn. Ze twijfelde even, maar zei vervolgens: 'Overtredingen en misdrijven.' Ik knikte en complimenteerde haar nog een keer. 'Ik zou maar oppassen jongens. Daar zit misschien wel een toekomstig officier van Justitie!' Veel kinderen moesten lachen. Ik keek even richting Rucha en Luke. Hij drukte net op dat moment zijn lippen op haar, maar zijn ogen keken mij aan. 'Okee en verder! Personen en familierecht?' Ik wees een andere jongen aan. 'Over hoe je anderen moet behandelen?' Ik schudde mijn hoofd. 'Hierin worden alle relaties tussen persoon en persoon geregeld. Klinkt heel lastig, maar dat is het niet. Je moet hierbij denken aan huwelijk, adoptie en ouderschap.' Ik schonk de twee in de hoek nog 1 blik en zag hoe ze de deur naar het studiekamertje in gingen. Ik zocht Elise haar ogen op en volgens mij was de paniek/stres/verdriet van mijn gezicht te lezen. Ik kon dit niet verdragen, maar ik ging door. Ik liet de kinderen, en alle andere docenten die er waren, zien hoe ik les kon geven en volgens mij deed ik het nog beter dan Luke ooit heeft gedaan. Ik had misschien niet de looks, maar ik had mijn verstand en mijn verstand kon heel goed verder, als ik mezelf aan het oprapen was.

---

Zo hebben jullie ook even les gehad ;P