Teachers//Luke Hemmings//☑

Trois

Het was best raar, maar het voelde op zich niet ongemakkelijk. Toen we aankwamen bij een klein vrijstaand huisje, parkeerde hij de auto soepel en zette de motor af. Hij haalde de sleutels eruit en keek me kort aan. 'Ga je mee?' Ik knikte als antwoord en deed de gordel af voordat ik uitstapte. Ik wachtte tot hij me de weg zou wijzen, maar hij bleef staan. 'Is er iets?' Ik moest even grinniken en schudde snel mijn hoofd. Hij kuchte kort en liep toen het pad op naar de tuin. Het was een grote tuin met 1 vijvertje erin van hooguit 3 vierkante meter, misschien iets meer. 'Hey, jongen!' hoorden we opeens. We keken beide in de richting van het geluid, waar we een vrouw van rond de 50 zagen staan. 'Hoi mam,' hoorde ik Luke zeggen, waarna hij verwachtingsvol naar zijn moeder keek. 'Wie is dit knappe meisje?' vroeg ze vervolgens, terwijl ze op ons af kwam lopen. 'Oh, dit is Mel,' was het enige wat hij zei. Z'n moeder stak haar hand uit, die ik dankbaar aanpakte. 'Ik ben Liz.' Luke onderbrak ons kleine momentje. 'Heb je ze buiten lopen?' vroeg hij, waardoor zijn moeder zich naar hem omdraaide en hem nakeek in de richting van een klein hok. 'Jij moet toch ook naar buiten, af en toe. Dat Michael dat niet hoeft, dat is niet te verklaren.' Ze keek me uitnodigend aan en liep richting Luke, die zich ondertussen had laten zakken bij het hokje.

Toen Liz een kleed aan het halen was, zodat mijn korte broekje niet vies zou worden, vroeg Luke me wat ik nog moest weten voor dat werkstuk. 'Ik heb hem al af...,' stamelde ik kort. Ik wilde eigenlijk niet zeggen, want ik wilde deze diertjes weleens aanschouwen. 'Duss, mevrouw Krijnen heeft gelogen,' zei hij geamuseerd. Blijkbaar vond hij het niet erg. Vlak daarna kwam Liz terug met een kleed en koektrommels. Luke hield dr met het kleed en met z'n alle gingen we erop zitten. Liz maakt een klein deurtje los, waardoor de kuikentjes naar ons toe konden. Het waren er 4 om precies te zijn. Luke vertelde me dat er wel meer waren, maar dat ze het niet hebben overleefd. Verder hebben we een beetje gepraat over school en het werkstuk.

'Maar, Mel, mag ik misschien vragen hoe oud je bent?' Dit vraag zat eraan te komen. '20,' zei ik bescheiden. Ik schaamde me er best wel voor om nu nog op het voortgezet onderwijs te zitten. 'Echt?' vroeg Luke ongelovig. 'Dat wist jij. Je hebt uitgebreid in mijn dossier gekeken!' verweet ik hem snel. Beide moesten we erom lachen. Onze lachbui werd onderbroken door mijn telefoon, ik werd gebeld. Toen ik opnam hoorde ik de opgewekte stem van mijn vader. 'Hey, meisje. Ik had verwacht dat je moeder je al aan het werk zou hebben gezet, maar ze zegt dat je niet eens thuis bent. Is alles okay?' ratelde hij aan één stuk door. Ik rolde kort met mijn ogen voordat ik zei: 'Ik ben okay, pap. Ik ben bij Luke,' vertelde ik hem eerlijk. 'De wiskundeleraar?' vroeg hij snel. 'Ik ben inderdaad bij MIJN wiskundeleraar,' ging ik er snel op in. 'Oh, hebben jullie een relatie?' Ik hoorde mijn moeder op de achtergrond schreeuwen. 'Nee...,' stamelde ik, nadat mijn moeder de deur had dichtgeslagen. 'Zullen we het je moeder wijs maken, Mel?' vroeg pap me, grinnikend. Ik keek kort naar Luke waar ik een vragende blik van kreeg. 'Mijn vader wilt mijn moeder wijs maken dat wij iets hebben.' Liz, die ondertussen de kuikentjes aan het pakken was, moest kort lachen en die lach was zo aanstekelijk dat we allemaal meelachten. 'I'm in,' antwoorde Luke vervolgens. 'Hij doet mee, pap,' fluisterde ik, om het als een geheim te bewaren. 'Okay, dan nodig ik bij deze meneer Hemmings uit voor het diner.'