Teachers//Luke Hemmings//☑

treize

'Dit zijn Michael,' hij wees naar de jongen met het wit/grijze haar. 'Ashton,' hij wees naar de jongen naast hem. Ik herkende hem al ergens van. 'En Calum.' Hij wees naar de laatste jongen. 'Sup?' vroeg ik terwijl ik mijn blouse verder dichtknoopte. Ik keek kort naar Elise en zag dat ze helemaal aan het staren was naar Ashton. 'Okee, en wat is het doel van jullie bezoek?' Luke lachte kort en trok me mee de woonkamer in. 'Ik ga weer op tour.' Ik keek hem vragend aan. 'Niemand kent jullie,' zei ik droog. Hij schudde zijn hoofd. 'Elise heeft mij omgehaald om mijn ruzie met Ashton weer goed te maken. Hij wilde graag weer actief zijn met de band dus we hebben de rest gebeld.' Ik keek kort de keuken in en zag dat iedereen druk aan het praten was. 'Platenlabel is al gebeld en de EP komt morgen overal online of in de verkoop.' Ik fronste mijn wenkbrauwen. Deed hij dit nou serieus? 'Het spijt me.' Ik schudde mijn hoofd. 'Waarom ga je meteen op tour?' Hij zuchtte en pakte mijn handen. 'Veel fans wachten al een jaar of 2 op ons en wij hebben allemaal tourkriebels. De datums krijgen wij morgen te horen en overmorgen begint de kaartverkoop. Ik keek hem geschrokken aan. 'Zo snel?' Hij knikte. 'Zo gaat dat, schatje.' Hij trok me in een knuffel. 'Maar ik wil graag dat jij mee gaat. Alleen moeten we een regeling regelen met school. Je zou eventueel kunnen stoppen en een online studie gaan doen. Ik bedoel, op school wordt je toch gezien als het meisje dat met de leraar heeft. Dat gaat je echt niet verder helpen.' Hij had gelijk. Ik moest toch al van school af. 'Is goed.' Hij duwde me van hem af. 'Wat is goed.' Ik knikte. 'Ik ga wel mee.' Zijn lach groeide en groeide. Hij plantte zijn lippen op mijn wang en trok me mee terug naar de jongens. 'Ze doet het!' De jongens juichten, maar ik betwijfelde of dit wel een goed plan was.

-2 maanden later-

Ik stapte het vliegtuig uit en zette meteen mijn zonnebril op. De zon scheen amper, maar ik wilde zo min mogelijk lastig gevallen worden door fans. We waren net in Frankrijk aangekomen. Het was 7 uur. Luke had mijn tas vast en liep vlak achter mij. Calum en Michael liepen voor ons. 'Had je nog wat geslapen, Mel?' vroeg Michael mij, toen we in de bus zaten. 'Nope. Dus ik ga zo naar bedje toe.' Luke lachte en we voelden de bus in beweging komen. Ik voelde Lukes had op mijn been en hij streelde me zachtjes. Zijn vingers kwamen niet verder dan de rand van mijn jurkje, maar dat mocht hij ook niet als we met de jongens zijn. Ashton zat naast hem en staarde met oordopjes in uit het raam. Doordat het op een gegeven moment stil was, wat waarschijnlijk kwam omdat niemand kon slapen in het vliegtuig, kon je goed horen dat Ashton naar Little mix en Jason Derulo, secret love song, luisterde in plaats van zijn reguliere rock playlist. Het gaf me een raar gevoel, dat Ashton daar naar luisterde. Alsof hem iets dwars zat. Michael, die voor ons zat, pakte ook zijn oordopjes en telefoon en zette precies het zelfde aan. Het duurde daarna nog een minuut of 10 tot dat we bij het hotel aankwamen. We stapte uit en werden ontvangen door een horde fans. Er was alleen één ding dat me op viel: Ze wilde niet alleen aandacht van de jongens, maar ook van mij. Met moeite en na tienduizend selfies kwam ik bij de ingang aan, waar Luke al op me wachtte. Hij heeft van de manager de sleutel al ontvangen en liep regelrecht naar de lift. 'Kamer 16 op de 3e verdieping. Wat hebben jullie?' vroeg hij de jongens. Het schijnt te zijn: Hoe hoger, hoe beter de kamers. 'Kamer 3 op de 1e verdieping,' zuchtte Ashton. Iedereen schoot in de lach. We kwamen aan op de eerste verdieping en hij stapte zuchtend uit. 'Succes, kerel,' riep Michael hem nog na, maar hij had het al niet meer gehoord. 'Dus, jij?' knikte Luke naar Michael. '2e verdieping.' Calum rolde zijn ogen. 'Ik ook,' zuchtte hij vervolgens en toen de lift zijn deuren daar opende stapten ze ook samen uit. 'Wat een geluk. Een mooie kamer en een mooi meisje.' Ik keek Luke kort aan. 'Hoe vind je het?' De deuren schoven open en we stapten uit. 'We hebben nog maar 2 landen gehad.' Hij knikte. 'Maar alsnog?' Ik schudde mijn hoofd. 'Ik moet gewoon even wennen, denk ik.' Hij knikte. 'Had ik ook hoor, maar nu gaat het wel weer.' Hij stak de sleutel in het slot en opende de deur. De kamer was groot en er stonden dure meubels in. Luke dropte de tassen, sloot de gordijnen en trok mij met zich mee het bed op. 'Ik heb zoveel zin in jou, schatje.' Ik zuchtte. 'Sorry, maar ik wil eerst even slapen.' Hij knikte begrijpelijk en kwam naast me liggen, in plaats van op mij. 'Hoe laat is de soundcheck?' Hij pakte zijn telefoon en opende zijn agenda. '4 uur.' Ik zuchtte en stond op om mijn pyjama uit mijn cover te pakken. 'Slaap gewoon naakt, Mel.' Ik keek hem kort aan. 'Nee. Zometeen wordt ik vermoord door een fan en lig ik naakt. Nee dankje.' Hij moest er om lachen, maar stiekem vond hij het niet leuk.

'But maybe I'll change your mind!' Ik klapte, maar was de enige. 'Klinkt goed boys,' zei de manager, maar die zal bijna die liedjes wel uit zijn hoofd kennen. Gelukkig waren het er maar 3 voor de soundcheck en 15 voor het hele concert. Tuurlijk met wat gelul en mashups en nouja, gewoon beetje gitaar. Ik ging zitten op de grond en pakte mijn mobiel. Elise had me geappt, vanochtend rond een uur of 6, alleen ik was te chagrijnig om te antwoorden. Ik bel dr vanavond wel, nam ik mezelf voor, alleen wist ik niet dat het me amper zou lukken. Frankrijk had veel fans en okal stond ik buiten het gebouw, je kon nog steeds de gillende meiden horen. Morgen naar Portugal met de bus. Ik bel haar dan wel.

'Hey popje,' hoorde ik ineens van achteren. Ik schrok een klein beetje, maar ontspande toen ik Luke eraan zag komen. Op zijn gezicht stond een grote glimlach. Op de mijne geen glimlach. 'Sup, babygirl?' Ik schudde mijn hoofd. Ik wilde hem niet zeggen dat ik dit touren maar niks vind. 'Zeg het?' Okee, hij gaat aandringen, wat moest ik doen? Ik draaide me om en liep naar de andere jongens. Althans, dat was de bedoeling, maar hij hield me tegen en trok me in een knuffel. 'Zeg het!' Hij kuste mijn kruin, maar ik bleef stil. 'Waarom zeg je het nou niet?' Ik trok me los en liep naar de rest. Weer werd ik tegen gehouden. 'Laat me gewoon gaan, Luke!' schreeuwde ik bijna, toen hij me omgedraaid had. Hij liet me langzaam los en vroeg: 'Wat is er aan de hand, Mel?' Ik schudde mijn hoofd en liep weg, naar de bus. Ik stapte in en wachtte tot de rest bij me kwam zitten, wat natuurlijk niet lang duurde. De rest van de rit bleef ik stil. Ik bladerde door een boek heen, die mij de geschiedenis van rechtsprocessen in Europa vertelde. Iedereen zat met oordopjes in, behalve ik en Luke, misschien wel bewuster dan ik kon inschatten. 'Mel?' Ik keek Luke aan. 'Wat lees je, meisje?' Ik keek terug naar het boek. 'Geschiedenis van de Spaanse rechtsprocessen,' antwoordde ik terug. 'Wat was er net buiten?' Ik keek hem kort aan, maar negeerde zijn vraag. Ik zag hoe zijn handen zich verplaatste naar het boek voor me en zag hoe hij het dichtsloeg. 'Wat doe je nou?' Ik keek hem aan en probeerde het boek uit zijn handen te grijpen. 'Jij gaat met mij praten of ik stop deze tour onmiddellijk!' Ik stopte met proberen. 'Fijn. Dan kunnen we eindelijk naar huis en gewoon terug naar school!' schreeuwde ik terug. Ik zag hoe zijn mond kort openviel. 'Ja, je hoort het goed!' Hij herpakte zich en ik zag hem twijfelen wat te zeggen. 'Als je niet meer bij me wilt zijn, kan je dat ook gewoon zeggen, Mel.' Ik had geen kans om iets terug te zeggen, want hij had zijn oortjes al gepakt en in zn oren geduwd. Ook het boek in zijn handen had hij op mn schoot gelegd. Het was klaar.