YouTube OneShots! (BoyxBoy)

Reasons why I hate you (RonaldxPascall)

Pascall P.O.V.

Met een koude rilling stap ik de school binnen. Ik veeg wat sneeuwvlokjes van mijn voorhoofd af en loop richting mijn kluisje. Zodra ik daar aan kom draai ik me zo snel als ik kan weer om en probeer weg te rennen van wat ik daar zie, maar tevergeefs. Ik word tegen mijn kluisje aangegooid en mijn bril vliegt van mijn neus. Ik probeer hem van de grond af te pakken, maar net voordat mijn vingers het glas raken, stapt iemand erop. Ik hoor gelach van boven komen, die o zo bekende lach. Ik kijk op, daar staat hij: Ronald, Ronald Vledder, de populairste jongen van de school, die sinds een aantal jaar de pik op me heeft. Met zijn vrienden loopt hij weg. Ik kijk naar de grond en pak de grote stukken glas op met mijn hand "Ahh shit." Een stuk glas snijd langs de palm van mijn hand. Ik zie Ronald voor een heel klein moment stoppen, maar al snel weer doorlopen, een milliseconde, alsof hij mijn pijn wilde horen. Ik gooi de laatste stukken glas weg en open mijn kluisje, nu veilig. Ik pak mijn reserve bril uit mijn kluisje en zet hem op mijn neus, achter de brillenkoker zie ik een klein doosje met verband liggen. Ik besluit hem om mijn hand te doen, dan hoef ik niet weer naar de receptie om verband te vragen. Ik pak mijn tas en loop naar de eerste les.

De eerste 5 lesuren zijn voorbij, ik druk mijn bril wat verder omhoog en loop naar mijn kluisje. Zodra ik mijn boeken heb verwisseld loop ik door naar de kantine. Onderweg zie ik Link met iemand praten. Link is mijn beste, en vrijwel enige vriend. Ik zwaai vrolijk naar hem en hij zwaait terug. "Oeeeeeeeh" hoor ik achter me. Ik besluit er niet op in te gaan en gewoon door te lopen, maar dat bevalt ze niet. "Ga je je vriendje niet zuigen?!" Dat was de druppel. Mijn tas glijd langzaam van mijn schouder af als ik omdraai. Iedereen lacht. Ik storm naar mijn doelwit toe. Alles wat me ooit is aangedaan gaat er nu uitkomen. Nog hooguit twee meter van mijn doelwit vandaan. "Dat was de f*cking druppel Ronald." Ik haal uit met mijn vuist, vol tegen zijn wang. Zijn vrienden stappen achteruit terwijl Ronald op de grond valt. Hij kijkt me aan. Na een aantal seconde staat hij op en loopt hij op me af, hij springt boven op me. We vallen op de grond, hij slaat me tegen mijn neus en wang. Ik duw hem van me af en trap hem met mijn voet tegen de muur aan. Overal hoor ik mensen schreeuwen en gillen, maar het enige waar ik op kan letten, is op Ronald.

Na een tijdje merk ik dat Ronald van me af wordt gehaald, ik word door de receptionist op de grond geduwd, ze is sterker dan ik had verwacht. Na een tijdje zie ik pas wie Ronald vast heeft: mevrouw de Jong, de coördinator van de school "Meneer Vledder en meneer Scherpenkate, meekomen naar mijn kantoor, nu!" Ik pak mijn tas van de grond en sta op. Er schiet een pijnsteek door mijn been. Ik wacht even tot dat Ronald wat verder weg is, daarna strompel ik langzaam naar het kantoor. De Jong komt naast me lopen en legt een hand op mijn schouder: "Je hoeft alleen eerlijk te zijn, het komt goed Pascall." Ze lacht even naar me en loopt dan alvast door. De Jong heeft mij met veel dingen geholpen, dus ze weet wel een beetje hoe ik in elkaar zit. Ik kijk snel in het glas van de deur voordat ik het kantoor in stap. Mijn neus en lip bloeden, mijn oog is blauw, een gescheurde trui en dan natuurlijk nog mijn been. Ik neem plaats in de stoel naast Ronald en schuif hem zo ver mogelijk van hem vandaan. De Jong besluit het ijs te breken. "Jullie komen beide aan de beurt, maar ik geef eerst het woord aan Ronald, oke Pascall?" Ik knik heel voorzichtig, Ronald begint te praten: "Ik was gewoon aan het lopen met mijn vrienden, en uit het niks viel Pascall me aan..." "Je weet dondersgoed dat je me uitschold voor homo!" Onderbreek ik hem, ik kon hem niet laten liegen. Hij zucht, "Dat was maar een grapje." Ik voel woede opborrelen. "Je weet f*cking goed wat ik allemaal heb meegemaakt" fluister ik. "Taalgebruik, Pascall." Iedereen blijft stil. "Wat is was er Pascall?" Ik kijk op, een beetje verbaasd. "Wat is er vroeger gebeurd?" Ik slik, niet verwacht dat die vraag zou komen. Ik ga rechtop zitten, ik probeer eerst rustig te worden, daarna begin ik voorzichtig te praten: "Een aantal jaar geleden kwam ik uit de kast bij mijn vader, ik ben mijn moeder verloren toen ik 3 was." Ik voel een traan over mijn wang rollen, ik veeg hem snel weg. "Mijn vader accepteerde dat niet, dus hij wilde de homoseksualiteit uit me krijgen. Hij sloeg me, mishandelde, noemde me waardeloos, verdronk me bijna, en, en..." Ik begin sneller te ademen, ik merk dat mijn zicht waziger wordt. Mevrouw de Jong raakt in paniek en wilt hulp gaan halen. "Voorvakje, linkerkant, zwart doosje met een hartje erop." zegt Ronald nonchalant. Mevrouw de Jong pakt mijn tas en zoekt naar het doosje. Ze haalt er een puffer uit en geeft hem aan mij. Ik plaats hem tegen mijn lippen en druk het knopje in, ik haal adem. Ik word langzaam rustiger, de tranen stromen over mijn wangen. Ik kijk naar Ronald, hij staart voor zich uit naar de muur toe. "Ik woon nu bij mijn tante, Ronald was de enige die het wist, maar uit het niets was die band weg." Maak ik mijn verhaal af. "Sinds hoelang al?" vraagt ze. "Sinds we in het eerste zaten, en sinds het derde krijg ik zulke dingen naar mijn hoofd gegooid, alleen vandaag was ik er klaar mee, dus ik vocht terug." Ik plaats mijn hoofd in mijn handen en laat de tranen stromen. "Pascall?" Ik kijk op, ogen rood van de tranen, ze vallen gemengd met bloed op mijn broek. "Geweld is nooit de oplossing, maar voor deze keer krijg je een waarschuwing, de volgende keer kom je naar mij, oké?" zegt ze met een bezorgde toon in haar stem. Ik knik. Ze schenkt me een kleine glimlach. "Je mag gaan Pascall, met jou wil ik nog even praten Ronald." Ronald knikt. Ik pak mijn tas en loop haar kantoor uit. Ik loop naar het toilet en kijk in de spiegel, ik zucht. Ik spoel mijn wonden met wat water en droog ze voorzichtig met papier. Ik loop rustig het toilet uit, zorgend dat de pijn niet erger wordt. De bel gaat, ik loop naar mijn volgende les, blokuur Engels.