Şerefsizsin çünkü, yaparsın!

"Gitmiyor muyuz Harun?"

Becerebildiysem Asuman ve kombini ektedir. :) Ekleyemiyorduuuum :D

Sağa dönüyorum uyuyamıyorum, sola dönüyorum uyuyamıyorum. Aklımda sürekli olarak 'Ne diyeceğim?' sorusu yankılanıyor. Sanki baraj elli de, sadece bu soruyu bilirsem o barajdan geçebilecekmişim gibi. Of, Asuman of! Gerçi, ben kıza neden ofluyorum ki? Kendime oflayayım! Ne vardı o kadar dalga geçilecek, tamam espirili adamsın, hoş adamsın, komik adamsın ama herkesin bir sınırı var, değil mi?!

Acaba ne söylesem? 'Asuman'ın arkadaşı nişanlanıyormuş, koştur koştur oraya gitti.' bence gayet mantıklı. Fakat Sevda kıllandı. Betül'ün de Sevda'dan kalır bir yanı yok. Sevda'yı vur, Betül'ü al. Ben nasıl Betül'e bu kadar aşık oldum, inan hatırlamıyorum. İnsan aşık olunca gerçekten kör oluyormuş. Gözümün önündeki caniyi görmediğim yetmezmiş gibi, birde onu melek ilan ettim. Neyse. Bu iki çakal kurcalarlar olayı. Resim falan sorarlar kesin. Off, ulan of! Ne yapacağım ben?

Ben çıldırmak üzereyken, camda hafif bir tıkırtı duyuldu. İlk baş aldırmasam da, ev iki katlı. İkinci katta bu kadar yakın bir ses duymam beni bir hayli ürküttü. Hafifçe kafamı, camın bulunduğu tarafa doğru çıkardım. Iııh, kimse yok! Birazcık daha kafamı aşağı eğdim, "Oha, lan, tövbe estağfurullah, bismillah Yarabbim sen çok büyüksün! Asuman, ne işin var kızım senin burada?" Asuman ile ansızın, gecenin karanlığında gece üçlere doğru göz göze gelmem beni açıkcası çok tırsıttı ve rahatsız etti. Sonuçta özel alan ve ben özel alan diye bokunu çıkardığım zamanlarım oluyor. Bana has, bana özel bu yerde belkide twörk yapacaktım, ben şimdi? Erkek adam olmasam salıverecektim yeminle. Maymundan geldiğini biliyordum da, bu kadar kanıtlaması beni şaşırttı. Artık elimde belgeli olmasa da bir kanıt vardı.

"Kızım sen önceki hayatında röntgencilik mi yaptın?"

"Pencereyi aç," dedi.

"Kızım, benim odamda çalacak bir şey yok. İki yan oda da Nazlı var. Git onun pencersine," diyerek pencereyi kapattım. Manyak mıdır nedir ya? Hayret bir şey, ödüm her yerime girdi, girdi, çıktı yemin ediyorum.

"Geri zekalı, açsana pencereyi!" diye mesaj atmış. Aa, bune canım! Hem benim odama izinsiz geliyor, hemde hunharca rencide ediyor. Yedirir miyim ben bunu kendime? Kal da öyle, aklın başına gelsin Asuman Hanım.

Neyse dedim, büyüklük bende kalsın dedim. Açtım.

"Uyku mu tutmadı, bak o zaman Devrim'in yatağı daha konforlu, oda hemen Nazlı'nın yanındaki oda da." dedim, tekrar pencereyi kapatıyordum ki beni iktirdi.

"Çekil şuradan be!"

"Ne işin var senin? Pencereden birde? Üstelik gece gece?! Taciz mi edeceksin beni? Olmaazzz. Hayatta odamda izin vermem, bodruma inelim."

"Vicdanım uyutmadı Harun, sana yardımcı olmaya geldim."

"E, teşekkür ederim de sabah gelseydin. Bu kadar zahmete gerek yoktu."

"Uyku tutmuyordu acil söylemem lazımdı, şuraya kıvrılıp uyurum ben. Rahatına bak," dedi ve yatağıma yattı. YATAĞIMA! Şuraya kıvrılayım demesinden anlamalıydım, oda da yataktan başka konforlu tek yer bilgisayar sandalyesi. Göz ucuyla baktım da, uyumuş bile. E, oha ya! İnsaf kızım ya! Tamam, iyiliğin için teşekkürler ama ne çabuk uyudun? Bütün enerjisini cama tırmanmaya harcamış galiba. Neyse, dedim yanına sokulayım; bende uyurum biraz.

"Aklından bile geçirme," dedi gözlerini aralayarak. Ardından ekledi: "Ayrıca sabah erken kalkalım, o geri zekalı arkadaşlarına güzel gözükmek istiyorum." dedi. Allah'ım beni öldürdünde cennetine mi nasip eyledin? Eğer öyle bir şeyse Asuman'ı alır mısın yanımdan? Ben bunun yaşlanamam, ben bununla direk çökerim! Sömürülecek cüzdanım olmayacağına göre, beynimi, ruhumu sömürür bu manyak.