Κίρα

1.7K 135 29
                                    

Το κουρέλι που ήταν δεμένο γύρω από το στόμα της έπνιγε της κραυγές της. Ο λαιμός της ήταν γδαρμένος από τις μάταιες προσπάθειες της να καλέσει βοήθεια αλλά κανένας δεν τους είχε ακολουθήσει μέσα στο σκοτεινό δάσος.

Όλα είχαν συμβεί τόσο ξαφνικά.

''Με συγχωρείς για την ενόχληση, αρχόντισσα'' είχε πει ο Κάσσιαν μπαίνοντας στη σκηνή της. ''Ελέγχω τις σκηνές για νέα κρούσματα''

''Μα ο Ελεαζάρ είπε ότι θα λύσει το ξόρκι'' απάντησε η Κίρα, που ήταν καθισμένη στο κρεβάτι και παρακολουθούσε τον Ραίγκαρ που μπουσουλούσε στα πόδια της. Το στρώμα ήταν κάπως σκληρό, αλλά πολύ πιο άνετο από τα αχυροστρώματα που χρησιμοποιούσαν συνήθως οι στρατιώτες. Οι βαριές μάλλινες κουβέρτες και οι απαλές γούνες έδιναν μια ζεστή νότα στον χώρο. ''Η υγεία των στρατιωτών θα πρέπει να αρχίσει να βελτιώνεται, όχι το αντίθετο''

''Ποτέ δεν μπορούμε να είμαστε αρκετά προσεχτικοί σε θέματα που αφορούν την μαγεία'' αποκρίθηκε ο μάγος και την πλησίασε. ''Έδωσα τον λόγο μου στη Νερίσσα ότι θα φροντίσω όσους έμειναν πίσω και μου φαίνεται πιο σωστό να ξεκινήσω από την οικογένεια της. Υπάρχει κάτι που να χρειάζεσαι εσύ ή ο γιος σου;''

Αυτό που χρειαζόντουσαν ήταν να γυρίσει ο Ντέβαν κοντά τους. Ή να εξαφανιστεί ο Αίρυς. Αλλά αμφέβαλλε πως ο μάγος μπορούσε να της δώσει κάποιο από τα δυο. Αναρωτήθηκε που να ήταν τώρα ο Ντέβαν. Το πιο πιθανό ήταν πως εκείνη τη στιγμή προετοιμαζόταν για την μάχη. Άραγε ανησυχούσε για τον στρατό που προέλαυνε προς το μέρος τους; Ξέροντας τον χαρακτήρα του καθ' όλη τη διάρκεια της μάχης θα ανησυχούσε για την ασφάλεια της Ορόρας, της οικογένειας του, και των στρατιωτών του. Προσευχόταν να μην έχουν μεγάλες απώλειες. Αυτό θα του στοίχιζε.

Οι τοίχοι της σκηνής την έπνιγαν. Η Ορόρα της είχε βρει μια μεγάλη, άνετη σκηνή, φτιαγμένη από βαθυκόκκινα υφάσματα που δήλωναν την ανώτερη τάξη του ατόμου που έμενε μέσα. Η Κίρα προσπαθούσε να μην κοιτάζει τους τοίχους. Της θύμιζαν αίμα. Δεν χρειαζόταν τέτοιες σκέψεις στο μυαλό της. Παχιά χαλιά με γεωμετρικά σχέδια σκέπαζαν τη γη. Εκτός από το κρεβάτι η σκηνή είχε μια μικρή τραπεζαρία με τέσσερις καρέκλες, μια βιβλιοθήκη γεμάτη βιβλία -ποιός τα είχε κουβαλήσει όλα αυτά μέχρι τα σύνορα;- που η Κίρα μπορούσε να διαβάσει για να γεμίσει τον χρόνο της, ακόμα και τη δική της μπανιέρα κρυμμένη πίσω από ένα παραβάν. Οι σάκοι με τα ρούχα της και του Ντέβαν ήταν προσεχτικά τακτοποιημένοι σε μια γωνία. Είχε αφήσει όλα τους τα πράγματα φυλαγμένα μέσα τους, με την ελπίδα πως επέστρεφαν σύντομα στο σπίτι και δεν θα χρειαζόταν να τα βγάλει και να φυλάξει στη μικρή συρταριέρα που περίμενε άδεια δίπλα στο παραβάν. Επέλεξε να αγνοήσει το γεγονός ότι τα πάντα μέσα στη σκηνή προμήνυαν μια μακρά διαμονή.

A Dance With DragonsΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα