A Dance With Dragons

Κίρα

''Δεν χρειάζεται να το κάνεις'' επανέλαβε για εκατοστή φορά ο Ντέβαν. ''Θα βρούμε κάποιον άλλο τρόπο να χειριστούμε την κατάσταση. Και δεν είναι καν σίγουρο ότι η Νερίσσα συμμάχησε με τον Άρχοντα Κάσρελ''

Η Κίρα απέστρεψε την προσοχή της από τις υπηρέτριες που τριγύριζαν μέσα στο δωμάτιο μαζεύοντας τα πράγματα της σε μπαούλα και τον κοίταξε. ''Ντέβαν, δεν πειράζει. Θέλω να έρθω'' Περίεργο, ακούστηκε σαν να το εννοούσε.

Οι εκφράσεις των ανθρώπων που ζούσαν στο κάστρο όταν τους ανακοίνωσε την απόφαση της τριγυρνούσαν συνεχώς στο μυαλό της. Οι περισσότεροι είχαν περάσει όλη τους τη ζωή στο κάστρο των Σέλτιγκαρ, πρώτα στην υπηρεσία του πατέρα της και μετά στη δική της. Επί χρόνια έβλεπαν την κόρη του άρχοντα τους να μεγαλώνει και συνέβαλαν, ο κάθε ένας με το δικό του τρόπο, να την προστατεύσουν από τους Ντρόγκομιρ, όπως του είχαν ορκιστεί. Και τώρα, εκείνη έφευγε από μόνη της για να μείνει με τους ανθρώπους που ήταν υπεύθυνοι για την καταστροφή του Οίκου της.

Κάποιοι την κοίταξαν θλιμμένα, με σιωπηλή κατανόηση, και κάποιοι προσπάθησαν να την αποτρέψουν. Οι περισσότεροι την κοίταζαν με απογοήτευση. Η Κίρα δεν είχε μπει στην διαδικασία να προσπαθήσει να τους εξηγήσει τους λόγους των αποφάσεων της. Ήξερε πως ότι και να έλεγε δεν θα άλλαζε το γεγονός ότι θεωρούσαν πως είχε ατιμάσει την μνήμη των γονιών της και ότι είχε προδώσει τον Οίκο της. Την πλήγωνε να βλέπει τους ανθρώπους με τους οποίους είχε μεγαλώσει να την κοιτούν με απαξίωση ή να αποστρέφουν το βλέμμα τους, αλλά τι άλλη επιλογή είχε;

Αν ο Κάσρελ αποφάσιζε να επιτεθεί, το μόνο ασφαλές μέρος για το μωρό της ήταν το κάστρο του Αίρυς, όσο κι αν δεν της άρεσε αυτό. Μπορεί να είχε προσπαθήσει να την σκοτώσει αλλά το παιδί της θα το προστάτευε. Κι αν ο Κάσρελ τους πολιορκούσε, το μόνο που θα χρειαζόταν να κάνουν ήταν να περιμένουν δυο μήνες μέχρι να γεννηθεί το μωρό. Η κατάρα θα έσπαγε, οι Ντρόγκομιρ θα κατατρόπωναν τον στρατό του, και η Κίρα θα επέστρεφε στο σπίτι της.

Θα επέστρεφε, επανέλαβε ξανά και ξανά στον εαυτό της. Αυτή η κατάσταση ήταν κάτι προσωρινό, μια θυσία που έπρεπε να κάνει για το παιδί της. Θα έκανε πολλά παραπάνω για να το προστατεύσει, αυτό δεν ήταν τίποτα.

''Πείτε να κατεβάσουν και αυτά τα μπαούλα στην είσοδο του κάστρου μαζί με τα υπόλοιπα'' είπε στις υπηρέτριες. Η Ορόρα είχε κανονίσει να έρθουν άμαξες και να τα πάρουν. Όπως και η Κίρα, δεν ήθελε να χάσει ούτε στιγμή.