Herkese merhaba. Uzun süredir gelmeyen bölümle aranıza girmemek adına lafı fazla uzatmıyorum.
Okumanız, beğenmeniz, güzel yorumlarınızla yanımda olmanız ve #EyFetOrion tagine yazmayı unutmamanız dileği ile.
Hepinizi seviyorum.
Yazarınız Sema
.........................................................
"İstemiyorsan yapmak zorunda değilsin." Dedi Fethi odanın önünde durmuş kadına bakarken güvence verircesine.
"Fethi." Dedi Eylem başını hafifçe geriye atıp adama bakarken. "Niye yapmak istemeyeyim?"
"Ne bileyim." Dedi Fethi çenesini sıvazlarken sıkıntıyla. Kadın eğer garip olduğu bin metreden belli olan aile ilişkilerine bulaşmak istemezse onu anlayışla karşılardı Fethi. Üstüne üstük babası bir de Eylem ile baş başa konuşmak istemişti.
"Sakin ol." Dedi kadın adamın sağ eline uzanıp iki eliyle kavrarken. "İçerideki adam, sevdiğim adamın babası yani at o düşüncelerini kafandan. Tabi ki onunla tanışmak istiyorum."
"Teşekkür ederim." Diye mırıldandı Fethi uzanıp kadının saçlarına bir öpücük kondururken.
"Ne için?" diye sordu Eylem dudakları muzip bir gülüş ile kaplanırken bilmişçe "Sevdiğim adamın babasıyla tanışmaya bu kadar istekli olduğum için mi?"
Çenesini kolları arasındaki kadının başına yaslarken aynı keyifle gülümsedi. "Sevdiğin adam ben olduğum için."
"Ne demek." Dedi Eylem adamın kollarının arasından çıkarken bilmişçe. "Benim için bir keyifti."
Kendisini kadının bu hallerine ufak bir kahkaha atarken buldu Fethi. Öylesine doğal öylesine neşeli öylesine parlak duruyordu ki Eylem şu an karşısında. Bir an Karabayır'da tanıştığı o neşeli kadını karşısında görür gibi oldu. Oysa ilk tanıştıkları o zamanın üzerinden geçen sürede ne kadar çok şey değişmişti hayatlarında ne kadar çok yara almışlardı.
Eylem, adamın gözlerinden geçen anlık hüznü gördüğünde daha geniş gülümsedi. Onun mutsuzluğunu kendi mutluluğu ile dengelemeye çalışıyor gibiydi.
"Tamam." Dedi adamdan biraz daha uzaklaşırken. "Hadi ticari, bekleme yapma. Ben şimdi kayınpederimle tanışmaya gidiyorum sen de doğruca acile pansumanını göstermeye."
Ufak bir kahkaha daha döküldü adamın dudaklarından, eli komutanına selam verircesine alnına giderken "Emredersiniz." Dedi.
"Hadi hadi." Dedi Eylem adamın sözlerinin aksine yerine çakılıp kaldığının farkında adamı iki eliyle iterken. "Az laf çok iş."
"Tamam ya." Dedi Fethi uzanıp kadından hızlı bir öpücük çalarken "Gittim ben."
Eylem adam alt kata inen merdivenlere ilerleyip gözden kayboluncaya kadar baktı adamın ardından. Yüzündeki koca gülümseme tebessüme; tebessümü iç çekişe dönerken.Adama göstermek istememişti ama heyecandan ölmek üzereydi. Derin bir nefes aldı ve bunu dört kez tekrarladı. Sonra da yüzüne ölçülü bir tebessüm yerleştirip kapıyı tıklattı.
Belli belirsiz bir evet sesi duyunca da kapıyı aralayıp içeri girdi. Geçen gelişlerinde olduğu seferin aksine odada Orhan Bey'den başka kimse yoktu. Kendisini beklediği belli oluyordu. Zira yatağında oturur vaziyete geçmiş gülümseyerek kapıya bakıyordu.
