The badboy list

Part 66

Lindy
We lopen naar de vrouw achter de balie. 'Hallo mevrouw, weet u misschien waar we kunnen oefenen voor de talentenshow?' Vraag ik. 'Natuurlijk weet ik dat!' Zegt ze met een grote glimlach. 'Wie zijn jullie?' Vraagt ze. 'Jason en Lindy Court' zegt Jason lachend. 'Nee, ook al klinkt het niet verkeerd. Het is Jason Court en Lindy Wilson' zegt hij daarna. Ik lach zachtjes en de vrouw tikt wat in op haar computer. 'Ik zie het al. Ik zal met jullie meelopen naar jullie zaal' zegt ze glimlachend. Jason en ik knikken naar de vrouw en dan staat ze op. 'Volg mij maar' zegt ze met een lach op haar gezicht en loopt daarna weg. Jason en ik kijken elkaar even aan en volgen haar dan naar allerlei zalen. 'Zaal 21 is voor jullie' zegt de vrouw. 'Dank u wel mevrouw' zeg ik haar dankbaar. De vrouw knikt vriendelijk en loopt weer weg. We lopen zaal 21 binnen. 'Dus vertel' zeg ik wanneer we binnen zijn en onze tassen op de grond hebben gelegd. 'Ik zal het liedje proberen te spelen op de piano' zegt Jason en loopt richting de piano. Hij gaat achter de piano zitten en begint dan te spelen. Ik denk diep na en ondertussen loop ik dichter naar Jason toe. Opeens schiet het deuntje bij me naar binnen. 'Nee, nee, nee!' Zeg ik meteen. 'Hoe kom je aan dat nummer?' Vraag ik hem. 'Jace gaf me een boekje met allemaal zelfgeschreven liedjes door jou' zegt hij. Ik richt mijn ogen op mijn nagels die voor nu even belangrijk zijn. 'Jason... ik kan dat nummer niet doen' zeg ik. Hij loopt van de piano weg en gaat voor me staan. 'Dat... dat liedje...' zeg ik. 'Het is een prachtig liedje, Lindy' zegt hij en slaat zijn armen om mij heen. Dat liedje heb ik geschreven toen Jason me niet meer wilde zien. Het liedje is gevoelig en persoonlijk maar ik zal dit doen. 'Ik doe het' zeg ik zachtjes. 'Zeker?' Vraagt Jason. Ik knik en dan geeft hij me een kus op mijn voorhoofd. 'Wil je het me vertellen?' Vraagt hij en kijkt me aan. Ik kijk hem vragend aan. 'Over de tekst, ik weet dat het liedje persoonlijk moet zijn' legt hij uit. Ik zucht even zacht. 'Dat liedje... ik heb het geschreven toen je zei dat je me niet meer wilde zien' leg ik zachtjes uit. Jason legt een hand op mijn wang en geeft me een kus. 'In het liedje zing je ook over een meisje' zegt hij. Ik knik. 'Ik dacht dat er wat tussen jou en Kelsey was aangezien ze vaak in die maand naar me toe kwam en zei dat ze jou voor zichzelf had' leg ik uit en langzaam rolt er een traantje over mijn wang. 'Ssst, het is goed' zegt hij en veegt het traantje weg. 'Sorry... het was een rot periode en ik was alles kwijt' zeg ik. 'Het is goed, lieverd. Ik snap het' zegt Jason lief en wrijft met zijn hand over mijn rug. 'Is het erg als ik het morgen pas zing tijdens de talentenshow?' Vraag ik zachtjes. 'Natuurlijk, ik zal nog wel even oefenen op de piano' zegt hij. Ik kijk hem dankbaar aan. 'Anders kijk je even bij je vrienden. Dan heb je even afleiding van alles wat er nu in je omgaat' zegt hij. 'Oke' zeg ik en dan drukt Jason nog even snel zijn lippen op die van mij. 'Ik zie je zo wel weer' zegt hij. Ik knik en dan laten we elkaar los. Jason gaat weer achter de piano zitten terwijl ik de zaal uitloop en loop naar de balie. 'Hallo Lindy' zegt de vrouw en schenkt me een warme glimlach. 'Hallo mevrouw, weet u toevallig welke zaal van Luca Gilthy en Danique Court is?' Vraag ik haar. Ze kijkt op haar computer en knikt een tijdje later. 'Ze zitten in zaal achttien' zegt de vrouw. Ik bedank haar en loop dan naar zaal achttien en open de deur. Luca en Danique zijn aan het repeteren en kijken om wanneer ze mij zien staan. Ik heb nog steeds waterige ogen en dat zien ze meteen. 'D-Danique, is het goed als ik Luca even leen?' Vraag ik. Ze knikt meteen en loopt naar me toe. Ze omhelst me even. 'Ik zal naar Iris gaan' zegt ze. 'Is goed' zeg ik tegen haar. Ze knikt en laat me los. Danique schenkt nog even een scheve glimlach en kijkt dan nog even Luca aan. Hij knikt en dan loopt Danique de zaal uit. 'Wat is er aan de hand prinses?' Vraagt Luca terwijl ik naar hem toe loop. Hij omhelst me meteen zodra ik voor hem sta. 'Ik wil even praten' zeg ik. 'Kom, we gaan even zitten' zegt hij en pakt mijn hand vast. Hij neemt me mee naar een bank dat in de zaal staat en we gaan zitten. Ik ga tegen hem aanliggen en hij slaat een arm om me heen. 'Ik ga morgen Just A Little Bit Of Your Heart zingen' zeg ik zacht tegen hem met een gebroken stem. 'Is dat het liedje dat je schreef toen hij dat lijstje ontdekte?' Vraagt Luca. Ik knik en dan kletsen we nog een tijdje wat mij weer iets opvrolijkt...