ကိုကို႔ အသဲေလး [ Completed ]

အသဲေလး ၂၇ [ Final ]

"ေမေမ...ကြၽန္ေတာ္ ျပန္လာပါၿပီ..."

"ဟာ...အခုမွ ျပန္လာရလား..!
အေပၚမွာ နင့္ Hyunee ဖ်ားေနေလရဲ႕.."

"ဗ်ာ..?"

ေဖေဖနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္သား
ငါးရက္တာ အပန္းေျဖခရီးတိုေလးထြက္ၿပီး ျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း မွာ
ေမေမနဲ႔ Yoora noona အသိေပးလာသည့္ အေၾကာင္းျခင္းရာက ကြၽန္ေတာ့္ကို ခရီးေရာက္မဆိုက္ အေမာဆိူ႔သြားေစသည္...။

မနက္တုန္းက ဖုန္းေျပာၾကတုန္းကေတာင္
အသံေလးက ၾကည္ၾကည္လင္လင္ပါ...။
ကြၽန္ေတာ္ ျပန္လာေတာ့မယ္ဆိုလို႔ ေပ်ာ္လို႔ရႊင္လို႔ ျဖစ္ေနတာ....။
နာရီပိုင္းအတြင္းမွာဘယ္လိုလုပ္ ခ်က္ခ်င္းႀကီး
ေနမေကာင္း ျဖစ္သြားရတာလဲ...။

"မေန႔ညကတၫ္းက အဖ်ား၀င္ေနတာ..
ကိုကို ခရီးထြက္ေနရာကေန စိတ္ပူေနမွာစိုးလို႔ တဲ့..
ဒီက လူေတြ က ေျပာျပမယ္ဆိုတာေတာင္ သူက အသိမေပးခ်င္ဘူးတဲ့ေလ..အခုေတာ့ ေဆးေသာက္ၿပီး အိပ္ေနေလရဲ႕.."

အက်ိဳးအေၾကာင္း ေျပာျပလာသည့္ ommaရယ္...။
"တက္သြားၾကည့္လိုက္ဦး" လို႔တိုက္တြန္းလာသည့္ appa ရယ္ေၾကာင့္
အထုပ္အပိုးေတြ ကို ပစ္ခ်ခဲ့ၿပီး
လ်င္လ်င္ျမန္ျမန္နဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ေျခလွမ္းေတြကို
ဦးတည္လိုက္တာက
အေပၚထပ္က ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္၏ခိုလွံုရာ အိပ္ခန္း႐ွိရာ ဆီ သိူ႔သာ...။

:::::::::: ကိုကို႔အသဲေလး :::::::::::

အခန္းေပါက္၀ကို ေက်ာေပးအိပ္ေနသည့္ ေက်ာျပင္ငယ္ေလးကို ျမင္ေနရေပမယ့္
စိုးရိမ္စိတ္ေတြက အနည္းငယ္ေတာင္ ေလ်ာ့က်မသြား...။

အခန္းေပါက္၀ကေန ဘယ္ေလာက္မွ မေ၀းသည့္ ကုတင္နံေဘး ဘယ္သို႔ဘယ္ပံုေရာက္လာမွန္းေတာင္မသိ...။
သတိထားမိေတာ့ သူ႔ရဲ႕ နဖူးျပင္ေပၚ လက္တင္၍ အပူေတာင္ စမ္းေနမိေလၿပီ...။

"သိပ္ေတာ့ မပူေတာ့ဘူးပဲ..ေတာ္ေသးတာေပါ့..."

လက္ခံုဆီက အထိအေတြ႕က ခပ္ေႏြးေႏြးသာ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္
ပူပန္မႈေတြကို ေလ်ွာ့ခ်လိုက္ေတာ့
ခရီးပန္းလာတာမို႔ လူက စိတ္ေမာလူေမာနဲ႔အားအင္ေတြ ေလ်ာ့က်သြားကာ ကုတင္နံေဘးကပ္ရက္က ခံုပုေလးမွာ သာ ခပ္ေလ်ာ့ေလ်ာ့ ထိုင္ခ်မိလိုက္သည္...။