ကိုကို႔ အသဲေလး [ Completed ]

အသဲေလး ၁၅

ညီညာျပန္႔ျပဴးေနေသာ သဲေသာင္ျပင္ အဆံုးသတ္ထားသည့္ ကမ္းေျခ၏ အစပ္အနားသတ္႐ွိရာဆီ တစ္ခါတစ္ခါ
ပင္လယ္ေရစက္မ်ား ကမ္းကပ္လာၾကသည္..။

ၿမိဳ႕ျပရဲ႕အေငြ႕အသက္မ်ား အတန္ငယ္ေလ်ာ့ပါးသည့္ ေနရာ မွာ ေရာက္ေနလို႔လားေတာ့မသိ..
ကမ္းစပ္ကို လာကပ္ၿပီး ခ်က္ခ်င္း ျပန္ျပန္က်သြားသည့္ ပင္လယ္ေရမ်ား၏ တက္သံက်သံမွအပ ပတ္၀န္းက်င္တြင္
တစ္ျခား အသံဗလံ မ်ား တိတ္ဆိတ္လို႔ေနသည္..။

ျဖတ္ေလ်ွာက္လာခဲ့သည့္ ကမ္းစပ္၏ ခရီးတစ္၀က္ေလာက္အထိ မွာလည္း လူတစ္ေယာက္စ ႏွစ္ေယာက္စသာေတြ႕ခဲ့ရသည္..။

အိပ္ရာ၀င္ခ်ိန္ေရာက္ေနၿပီမို႔လို႔ အျပင္မထြက္ၾကေတာ့တာ ထင္ပါရဲ႕..။

ကြၽန္ေတာ္တို႔ကေတာ့ မနက္ျဖန္ ဆိုးလ္ကို ျပန္ရေတာ့မွာမို႔ 'ဒီည ကိုယ္သြားခ်င္ရာ သြားၾက'ဆိုၿပီး ခြင့္ျပဳေပးလာတဲ့ Su Ho hyung ေၾကာင့္ ကမ္းစပ္ဘက္ ကို ႏွစ္ေယာက္သား လမ္းေလ်ွာက္ထြက္လာၾကျခင္းျဖစ္သည္..။

ေအာက္ဘက္ ကမၻာေျမႀကီးမွာေတာ့ အရာရာ တိတ္ဆိတ္လုနီးပါးျဖစ္ေနေပမယ့္
အေပၚဘက္ ေကာင္းကင္ႀကီးမွာေတာ့
ရာသီဥတု သာယာၿပီး တိမ္ျမဴေတြကင္းစင္တဲ့ ေန႔တစ္ရက္ရဲ႕ ျပယုဂ္အျဖစ္ ေန၀င္မိုးခ်ဳပ္လို႔ ငွက္ငယ္ေလးေတြ အိပ္တန္းတက္ခ်ိန္ကို ေက်ာ္လြန္ခဲ့တာေတာင္ ၾကယ္တာရာေလးေတြ
တစ္လံုးနဲ႔ တစ္လံုး အၿပိဳင္အဆိုင္ လင္းေတာက္ေနၾကေသးသည္...။

"အရင္ကတည္းက ကြၽန္ေတာ့္မွာ အိမ္မက္တစ္ခု႐ွိတယ္ သိလား ကိုကို.."

ေကာင္းကင္ႀကီးရဲ႕ အလွ ကို ၾကည့္႐ႈခံစားေနတုန္း
ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ တူတူလမ္းေလ်ွာက္ထြက္လာတဲ့
ကြၽန္ေတာ္နံေဘးကပ္ရပ္ဆီက
ကြၽန္ေတာ့္ အသည္းအသက္ကေလး က
အစျပဳစကားေျပာလာသည္..။

ကြၽန္ေတာ့္ ဘာမွ တံု႔ျပန္စကား မဆိုေတာ့ပဲ
သူ႔ အက်ီၤအိပ္ကပ္ထဲ သူ႔လက္သူ႔ဘာသူ ထည့္ထားလဲ ရပါရက္နဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္အျပင္၀တ္ ကုတ္အက်ီႋ႐ွည္က အက်ီၤအိတ္ေထာင္ထဲ သူ႔လက္ကို တကူးတက လာထည့္ထားၿပီး ကြၽန္ေတာ့္လက္ေခ်ာင္းေတြေအာက္မွာ အေႏြးဓာတ္လာခိုလွံုေနေသာ လက္သြယ္သြယ္ေလးေတြကို တစ္ခ်က္ ဖ်စ္ညႇစ္ေပးလိုက္သည္...။