Only One Friend [Dutch 1/3]

-30-

(Bekijk A/N na t lezen ff)

Pov Samuel
Ik ben lekker samen met Noah aan het studeren. Wiskunde en natuurkunde zijn we nu aan het doen. Omdat ik daar ontzettend slecht in ben helpt Noah me. Hij kan ook lief zijn, blijkbaar. We zijn niet alleen aan het studeren hoor. Er komen ook wat kusjes en knuffels tussendoor en gesprekken. Net als nu.

"Weetje, dat filmpje was het plan. Ik had het je niet van tevoren verteld omdat ik weet dat je het een belachelijk plan zou vinden, maar ik heb me in elkaar laten slaan en het Rune laten filmen. Het was zodat Brandon zou inzien dat hij er niet ongestraft vanaf kon komen. Mensen moesten Helemaal meemaken wat hij allemaal deed. Dat kon maar op één manier, filmen. Het is niet voor niks geweest. Hij is geschorst. Geschorst was niet de straf die ik had bedacht, maar zelfs beter." Zo vertel ik Noah het hele plan, want ik vind dat hij het verdient te horen. "Oké, ik geef toe dat het een goed plan was. Je weet, ik geef niet snel doe. Mijn humeur vindt dat niet leuk." zegt Noah. Zo typisch Noah. Ach, dat is waarom ik hem zo leuk vind. Hij is gewoon typisch Noah.

We zijn er even klaar mee en ploffen op bed. Uit het niets begin ik Noah een kietel-aanval te geven. In zijn zij vooral. Daar kan hij totaal niet tegen. Hij spartelt in het rond. "Stop! Neee! Aah! Stop stop!" schreeuwt hij door het gelach heen. Ik stop niet. Dit is voor mij veel te leuk. Noah rolt alle kanten op om zich van mij te bevrijden. Het lukt nog niet zo goed.

BAM. Of te goed. Hij is zo ver gerold dat hij van het bed is gevallen. Het is nog wel een tweepersoonsbed, dus dan snap je vast Noah's lompheid. "Gaat het?" vraag ik zodra ik hem weer het bed op trek. "Ja hoor." zegt hij. Ik ga liggen. Hij gaat mijn zijn hoofd op mijn borst liggen. Zachtjes speel ik met zijn haar. Ik houd echt veel van deze jongen.

Zelf als je denkt dat je niemand hebt, vind je wel mensen. Als je denkt dat je alles bent, raak je alles kwijt. Kijk maar naar Noah en Brandon. Degene die altijd in de schaduw staat, wordt wel uiteindelijk opgevangen door mensen. Denk maar aan mij, Rune, Froy en Kalle. Tot nu toe de leukste vriendengroep die ik heb gehad. En vanaf het begin natuurlijk Marit. Alleen Noah was te koppig aardig te doen tegen haar. Of het was Noah's manier van aardig. Dat zou goed kunnen. We kennen hem allemaal.

Vanaf nu komen er vast wel meer van deze dagen. Gewoon gelukkige gezellige dagen tot het vakantie is. Dat verdienen wel als je het mij vraagt.

-
Einde hoofdstuk 30
Geen idee of jullie het in de gaten hebben aan de manier hoe dit is geschreven, maar dit inderdaad het laatste.
Op de epiloog na dan... O en het dankwoordje... en de mededeling. Oké er is toch nog wat te doen...
Maar qua verhaal is dit het, de gedachte achter dit hoofdstuk is namelijk voor mij heel belangrijk.
Wel nog 1 ding: Dank jullie wel!🖤🖤🖤