Only One Friend [Dutch 1/3]

-15-

Pov Noah
BAM. Ik mep zo hard als ik kan op de wekker. Moet hij maar niet af gaan. Eigen schuld dikke bult! Allen krijgen wekkers geen bulten.

Ik kijk op mijn wekker. Het is nu 4 over 7. Te vroeg. Ook geeft mijn wekker de datum en de temperatuur aan. Al 10 graden zo vroeg in de ochtend en... nog maar 5 dagen school tot de vakantie. Geen zomervakantie, maar voorjaarsvakantie. Daarna moet ik gaan studeren voor mijn examen... ja dan is het weer hel. Net als nu. Ook wel genaamd: school.

Met veel moeite ben ik uit mijn bed gekomen. Applaus voor mij.

Ik heb mijn haren gedaan, mijn gezicht gewassen, gegeten, wat eten in mijn tas gepropt en mijn tanden gepoetst. Nu zit ik op de fiets op weg naar school. Ik heb er weer even veel zin in als normaal. Geen zin dus.

Aangekomen op DE droomlocatie, school. Wie wil dat nu niet? Ik.

Ik sta voor het lokaal. Zo geen zin in les. We gaan deze week de laatste dingen afhandelen zodat we na de vakantie kunnen beginnen aan het leren en voorbereiden van examens. Leuk. Voordeel van examens is, dat het betekend dat ik bijna van school mag. Leuk, deze keer is het geen sarcasme. Echt bijzonder in mijn geval.

Ik let niet bepaald op. Daar is het te vroeg voor. "Wat denkt u meneer Isaacs?" Ik kijk op. "Euhm..." "Ik denk dat u even bij de les moet blijven." Voor dat ik nog maar antwoord kon geven onderbreekt ze me. Dan zeggen ze dat de jeugd van tegenwoordig onbeschoft is geworden. Zie, ze hebben het wel degelijk ergens vandaan. Maar ik let wel op, het is vast belangrijk. Jammergenoeg.
Slapen in een les stond nog wel op mijn bucketlist, maar dat vinkje moet wachten.

In de gang kom ik mijn grote vriend Brandon weer tegen. Wat een feest. "Wat hoorde ik? Lette je niet op in de les? Was dat niet heel moeilijk voor je stuud?" Wauw stuud, die had ik nog niet eerder gehoord. Het word eindelijk origineel, ik geef het een 9. "Nee hoor, het niet opletten was stukken makkelijker dan wel opletten." Ik heb een weerwoord. Schouderklopje voor mezelf, maar dan in mijn hoofd voor als jullie dachten dat ik nu op mijn eigen schouder aan het kloppen was. "Een keertje niet op je mondje gevallen? Daar kan ik wel voor zorgen." Voor dat ik wel kon duiken, omdat hij nog niet eens de hele zin had uitgesproken, vloerde hij mij. Wel een beetje laag. Niet eens eerst uitgepraten, maar wel toeslaan. Ik ben ook laag, maar dan letterlijk. Ik lig namelijk wel weer eens met mijn snufferd op de grond. "Fijne dag nog hé!" En toen was Brandon weg. Wel bedankt voor het fijne dag gedeelte. Doet me veel. Weet je hoe veel? Even veel als de ruimte tussen de grond en mij. Niks.

In de les tot de pauze gebeurde er niks. Bijzonder in mijn geval. Meestal gebeurt er in mijn leven alleen thuis niks.

In de pauze zit ik bij Marit. Eigenlijk is ze bij mij gaan zitten, maar dat ik bijzaak. "Ik heb een weerwoord gehad deze keer zoals je gezegd had, wat denk je? Lig ik alsnog op de vloer. Dat ik dus wat ik bedoel, een weerwoord heeft geen zin. Mijn hele neus is weer dik en blauw." zeg ik, want vorige keer toen we een gesprek hadden vond ze dat ik minder over me moest laten lopen. "Het is bijna vakantie, dan is het even rust. We kunnen wel een paar keer afspreken in de vakantie zelfs." zegt Marit. Zo gaat ons gesprek even door. Samuel en Rune komen langs. Ze kijken me aan, kijken elkaar even aan, lachen naar me en lopen door. Mijn wangen zijn ineens zo rood als een tomaat. Ik zou wel bekogeld kunnen zijn, zo erg.

Ik loop naar de gym, als ik niet nu ga kom ik te laat. Dan is namelijk iedereen in de kleedkamer. We weten allemaal dat dat niet in mijn voordeel zou aflopen. Liever ga ik nu gewoon de les skippen, maar dat is vast op langer termijn ook niet in mijn voordeel. Dan maar gymmen, ook niet in mijn voordeel. Welkom in mijn leven. Kiezen uit drie opties, allemaal niet in mijn voordeel.

Er zijn drie personen. Ze kijken me aan alsof ik een stuk verdriet ben. Wat is deels ook ben, maar het kan altijd erger. Voor de rest loopt het nog op rolletjes.

Tot.. Samuel, Jason, Kalle en Ace binnen komen lopen. Ik heb het niet in de gaten want zit gehurkt mijn veter te strikken. Ik krijg een duw op mijn hoofd die tegen mijn knie aan knalt. Mijn neus was blauw, nu waarschijnlijk ook mijn jukbeen ook. Past mooi bij elkaar. Als ik opkijk zijn ze al weg, behalve Samuel. Hij kijkt me nog een keer aan, lacht moeilijk en loopt dan pas weg.

Mijn hart klopt sneller. Ik ben echt te gay voor hem.

De les gebeurt er niks, behalve dat ik mijn ogen niet van Samuel af kan houden. Gym is het enige moment dat ik er gebruik van kan maken, dan neem ik dat moment ook.

De dagen verliepen ook allemaal zo als dit, tot er donderdag bij Frans iets gebeurde wat ik niet had verwacht en geen idee had waar het vandaan kwam...

-
Einde hoofdstuk 15
Heey, ik ben echt te dol op Cliffhangers het spijt me. Ook sorry dat het zo laat is. Heb 8 toetsen in de komende 4 dagen....
Even ten info, het volgende hoofdstuk word geen Noah Pov