CHAPTER 24

1.2K 38 6
                                    

THIRD PERSON'S POV:

The twins were patiently waiting at the entrance for their mother to arrive, ganon din si Edward na nung mga oras na yun ay walang idea kung paano i-aapproach ang "kunwaring" asawa nya.

"Ang tagal naman ni mama." Kelsey complaint. Mag-iisang oras na rin kasi ang lumipas simula nung tinawagan nila ito sa phone.

"Kelsey, be patient. Baka na-traffic lang si mama." Ethan.

She pouted. "It's nearly 1:00PM na and we haven't eaten our lunch. I'm so hungry na..."

Yumuko ang binata para maging magkasing-pantay sila. "Do you want me to buy you food?" She nodded excitedly. "What do you want to eat baby?"

"Anything will do papa. I really am hungry."

"Okay~"

"Mama?!" Ethan uttered elatedly as he saw her mother enter the gate. She's now walking towards them.

He slowly turned to see the woman they are referring to. Only to be surprised of what he saw.

"Danielle?!" Gulat na turan nito.

"Boss?!" Saad nito ng makalapit sa kanila.

"Edward." Pagtatama nito sa itinawag sa kanya ng dalaga. "What are you doing here?"

"You know each other?" Kelsey asked.

"Yes baby, he's my boss."

"You mean to say, they are your children?" Edward asked skeptically.

"Yes. They are my twins."

"Okay, ngayon alam ko na kung saan nakuha ni Kelsey yung pagiging matapang nya. Gusto ngang sugurin yung mga bullies kanina."

"I don't know if that's a compliment or you're being sarcastic?" She said jokily.

"Nah, I'm just amazed. Narealized ko lang kasi na kaya pala Kelsey reminded me of someone kanina kasi you really were alike, remember our first meeting?"

"Yeah I remembered, inapakan ko yung paa mo." She chuckled.

"Mama, pwedeng mamya na po kayo magkwentuhan? Gutom na po talaga ako..." Saad ni Kelsey habang hinihila nito ang laylayan ng polo ni Edward.

"Sorry baby, bibili pala tayo dapat ng food di ba? Tara."

"Okay papa."

"Wait, what did you call him?" Danielle asked curiously.

"Papa." Ethan answered.

"Why?"

"I'll explain everything, but first, we have to buy food for this little girl over here." He said as he winked at Kelsey.

Inexplained sa kanya ni Edward ang lahat, napalunok sya dahil sa pagkagulat sa nalaman ngunit wala na syang magagawa pagka't nasabi na nitong sya ang ama ng mga anak nya.

"Paano ko ngayon papakiharapan yung prinsipal dahil sa sinabi nyo?" She said calmly.

"Sorry if I made a decision without confronting you. Hindi ko lang kasi maatim na makitang binubully nila yung mga anak mo dahil lang sa wala silang tatay. They don't deserve to be treated that way." He said with sincerity.

"Naiintidihan ko naman, and I appreaciate your concern for my kids, hindi ko lang talaga alam ngayon kung paano ko papakiharapan yung principal at mga teachers ng mga anak ko."

"Just leave it to me. Wala kang ibang gagawin kundi ang tumahimik, I'll do the talking."

"Pero~" Pinatahimik sya ng binata sa pamamagitan ng hintuturo nito na inilapat nya sa bibig ng dalaga.

A CHANCE FOR ME AND YOU (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon