The Gay I'll Never Forget

Chapter 17

Gaymond's POV

Nasa bahay lang ako ngayon at sinusubukang tawagan si Labz. Talagang sinasadya nyang wag magparamdam sakin. Pagnagtetext ako sa kanya hindi naman sya nagrereply. Talaga namang!!!

"Sir Mond... Pinapatawag po kayo ng mama nyo sa opisina nya."

Saad ni manang sakin habang nasa labas sya ng kwarto ko.

"Sige po manang."

Saad ko at tumayo na saka naglakad palabas ng kwarto. Tinungo ko naman ang opisina ni mama dito sa loob ng bahay namin.

Kumatok muna ako bago pumasok sa loob.

"Anak come with me meron akong ipapakilala sayo."

Bungad sakin ni mama. Sinundan ko naman sya sa paglalakad papuntang garden.

"I want you to meet Andrea ... She will be your personal nurse habang wala kami dito sa Pilipinas ng papa mo."

Paliwanag nya sakin sabay pakilala ang isang mistisang babae sa harapan ko medyo matanda sya sakin kung titignan. Pero hindi naman sya mukhang gurang nah. Mga near 30 na yung age nya.

"Did my sister already told you about that fake news?"

Naiinis kong tanong kay mama.

"Anak your sister only cares about you so much. Beside... me and your father have the right to know your condition cause we are your parents."

Pagpapaintindi nya sakin.

"Ma I don't need someone to help me o bantayan ako 24/7... I can take care myself on my own. Isa pa po... I'm very sure that I'm not sick again. If you want I can have my own second and third opinion from other doctors and hospitals."

Pahayag ko.

Totoo naman kasi hindi kapanipaniwala yung sinabi ng ate ko sakin pati narin yung papel at kasulatan doon. Hindi dapat ako magkasakit at lalong-lalo na hindi pa ako handang mamatay at iwan si Lavine... I don't want her to see me suffering kung ganun na nga ang kondisyon ko. Mas makakabuting maging malaya na lang sya kaysa sa makita ko syang nahihirapan ng dahil sakin.