KARA SEVDA - TUTKU SERİSİ I-FİNAL

16.BÖLÜM - PLANLARA LİMON SIKMA UZMANLARI

Evet Kara Sevda okurları, haftaiçi hikayeye gösterdiğiniz ilgiden dolayı çok teşekkür ediyorum. :) gönderilen mesajlar ve yorumlar beni çok mutlu etti. Bugüne kadar hiçbir hikayem hakkında olumsuz tepki almadım ve bu da beni çok motive ediyor. Neyse fazla uzatmayalım, uzun, sürprizlerle dolu ve keyifli bir bölüm sizleri bekliyor.
#neumduknebulduk

“Günaydın abi.”
“Günaydın sevda çiçeğim.” Dedi saçlarını öperek.
Sevda parmakları ile oynuyordu. Haftasonu tatili için önce abisinden o izni koparmalıydı. Dudaklarını ısırdığını gören Burak, gülümsedi.
“Hadi sor aklındakini.”
Sevda derin nefes aldı. Her hareketini anlayan bu adam inşallah yalan söylediğini anlamaz.
“Şey, abi Karahan’ın haftasonu İzmir’e gitmesi gerekiyormuş. Arkadaşlarım da Uludağ’a gidecekmiş. Diyorum ki, hazır Karahan da yok, acaba bende arkadaşlarımla Uludağ’a mı gitsem?”
Burak biraz düşündü. “Peki, tamam. Ama sürekli ara beni.”
Sevda yerinden sıçradı. “Sen abilerin kralısın ya.”
“Hadi oradan yağcı.”
“Valla öylesin.”
Hızla odasına geçti. Karahan’ı aradı. Asistanı açtı ve acil olarak gelen hastayı ameliyata aldıklarını ve Karahan’ın da ameliyatta olduğunu söyledi. Sevda da mesaj çekti.
S:”Haftasonu için izin aldım. Yeri ayarlayabilirsin.”
Sonra olacakları düşününce ateş bastı ve hızla duşa girdi.

                                       ***

Arya okulun kafeteryasında oturmuştu. Sevda cıvıldayarak gelince ‘Neyseki birimizin neşesi yerinde en azından.’ Diye düşündü.
“Ne o kuzen, deve kuşu moduna girmişsin.”
“Anlamadım.” Dedi Arya masadan başını kaldırarak.
“Gömmüşsün başını diyorum, ne oldu?”
“Behram, dünden beri hiç aramadı. İki haftadır orada, ama ne olduğunu bana söylemiyor. Anlatmıyor. Şimdi de mesajlarıma cevap vermiyor.”
“Bak sen! Üzülmüş mü benim arı mayam? Sevgili şeyhinden haber alamayınca merak mı etmiş?” derken sarıldı kıza.
“Ya cıvıma Sevda, çekil üstümden.”
Sevda sinsice sırıttı. “Gel bahçede yürüyelim. Hava alırsın.”
“İstemiyorum.” Dedi çekiştirmelerini savsaklayarak.
“Ölümü gör kız. Hadi.”
“Ay Sevda Allah aşkına babaanneme bağlama. O ne biçim laf ha.” Defterlerini ve çantasını alıp, kalktı.
Bahçeye çıkana kadar seke seke yürüyen kuzenine kınayarak baktı. “Tüh sana, yazıklar olsun, iyi ki bi sevgilinle aran güzel, böyle gözüme gözüme sok e mi?”
“Ay Arya, seninki de güzel. Yani dün aramadı diye karalar bağlama.”
“Mesajlarıma cevap vermedi, onu unutuyorsun.” Dedi homurdanarak.
Bahçeye sakin bir köşeye doğru yürüdüler. Birden etraflarını güvercinler sardı.
“Ay güvercin göçü mü var be? Ne oluyor?”
Yüzlerce güvercin uçmaya başladı. Ardından ilerdeki koca kafesin başındaki Behram dikkatini çekti. Ne yapıyordu bu adam burada? Gözlerini açmış, beyaz kazak, siyah kot giyinen adama baktı ve koşarak yanına gitti.
“Behram? Dünden beri-“ adam eli ile ağzını kapattı.
“Seni çok daha güzel sustururdum ama ortam müsait değil. Bunlar benim memleketimdeki güvercinlerim. Hepsini özgür bıraktım. Kendim gibi.”
“An-anlamadım.”
Adam sol elini kaldırdı. “Gerçi özgürlüğüm çok sürmeyecek ama, artık her şeyimle sana ait olmaya hazırım.” Dedi kızın gözlerinin içine bakarak.
“Behram sen? Ama nasıl bu kadar çabuk?” Kız cümlelerini bitiremiyordu.
“Biraz işleri hızlandırdım diyelim bayan müstakbel Al-Sharif.”
Arya gülümsedi. “Tamamen benimsin.” Dedi kız da ona sarılarak.
Kulağının altını öperek, “Henüz değil.” Diye fısıldadı Behram. Arya renkten renge girmişti.
Sevda da “Eee o zaman haftaya bunu kutlayalım.”
“Yarın kutlayalım işte. Hem Cuma haftasonu.” Dedi Arya.
“Olmaz. Yarın biz arkadaşlarla Uludağ’a gideceğiz.”
“Hımm, arkadaşlarla demek. Tesadüfe bak, Karahan abim de İzmir’e gidiyor yarın akşam. Aynı saatte mi çıkacaksınız?” dedi Arya göz kırpıp gülümseyerek.
“Ne alakası var canım? Ayrıca o gidiyor diye zaten ben de şey ettim, arkadaşlara yani.”
“Anladım anladım ben o şey etmeyi.”
Sevda gözlerini açarak ‘Sus yoksa seni gebertirim’ mesajı verdi.
Behram anlayacağını anlamıştı. Arya’yı belinden tutup, kendine çekti. Kulağına eğilip, “Biz de bir yerlere kaçalım mı hafta sonu?”
“Abim hayatta izin vermez. Bilmiyor musun?”
“Sevda bir yolunu bulmuş, bence sen de bulabilirsin.”
“Onlarla gidelim istersen, Karahan abim bizi neşter ile deşsin.”
“Bari yarın akşam kaçamaz mısın?”
“Denerim.”
“Deneme, gel.” Diye emir verdi adam baştan çıkarıcı bir sesle.
Arya ise gülümsedi.