KARA SEVDA - TUTKU SERİSİ I-FİNAL

10.BÖLÜM - YAMAN AYRILIK

“Bir hafta Sevda, gideli bir hafta oldu ama ne aradı ne sordu bu ne ya?”
“Ya Karahan’a ne demeli, bir haftadır ondan da ses yok.”
Arya tırnaklarını kemirdi. “Ne yapıyordur Allah bilir. Yok yani insan bir arar.”
“De mi? Yanlış anladın, ben o anlamda kızla konuşmadım der.”
“Sana demiyorum be, kendim için diyorum.”
Odanın kapısı çalınınca ikisi de o yöne baktı. “Gir” diye cırladı Arya. Kapı aralanınca Arda ile Karahan gözüktü.
“Kızlar girebilir miyiz?”
Sevda nefesini kontrol edemedi. Bu nasıl bir özlemdi öyle.
“Girin abi.”
Arda Sevda’ya yönlendirdi bakışlarını. Karahan’a olan bakışları onun sırıtmasına sebep oldu. Şimdi çözerdi nasılsa.
“Müzik sesini duyunca bizde gelip sizinle içelim dedik.”
“Öykü hala aramadı mı?” dedi Arya sırıtarak.
“Aramadı. Karahan’ın da sevgilisi onu yanlış anlamış.” O sırada yine Sevda’ya baktı göz ucuyla. Bakışları Karahan’ın üstündeydi.
“Ne olmuş ki?” diye sordu Sevda dayanamadan.
“Ya bir adam varmış Karahan’ın hastası. Karı koca çok iyilermiş. Adam hastahane ortamlarından bıkmış. Tedaviyi reddediyormuş. Karısı da Karahan’ın da ününü duymuş. Babam rica etmiş Karahan’dan o da akşam ikisi ile yemeğe çıkmış ve adamı ikna etmiş. Sonuç olarak da ameliyatı kabul etmiş adam. Tabi Karahan’ın sevgilisi kadınla olan konuşmanın bir kısmını duymuş. Yanlış anlamış.”
Karahan ters ters Sevda’ya bakmaya devam ediyordu. Sevda ise tırnaklarını kemirmeye başladı. Yanlış anlamıştı.
Arda istediğini almak üzereydi.
“Of Karahan ya, bu ergen dertleşmeleri sıktı beni. Hadi bara gidip bir şeyler içelim. Orada unutacak daha tatlı şeyler buluruz.”
Karahan sırıttı. Gerizekalı değildi Arda. Anlamıştı. Kaşlarını kaldırıp Sevda’ya baktı.
Sevda ‘Ne olur gitme’ bakışları atıyordu. Arda dayanamayıp kahkaha attı. Arya “Abi iyi misin?” Diye sordu.
“Bu iki gerizekalı ne ara bakışları ile konuşacak ve benim anlamayacağımı düşünecek kadar aptal aşık oldular ya?”
Sevda kıpkırmızı oldu. “Arda... Ne diyorsun? Ya... Şeyden o... Aslında tam olarak şey değil-“
“Tam olarak şeyiz abicim. Ben saklamak istemiyordum. Sadece Sevda’ya biraz zaman tanıdım. Burak’la kendi konuşmak istiyordu.”
“Burak’ın tepki göstereceğini sanmıyorum.”
Sevda başını elindeki yastığa gömdü. “Uf!” diye inledi.
“Gel buraya asi kızım benim.” Diye onu kollarına çekti Karahan. Sevda da ona sarıldı. “Özür dilerim önce seni dinlemeliydim.”
“Hayır Sevda, dinlememeliydin. Güvenmeliydin. Seni aldatmayacağımı bilmeliydin.”

                                              ***

“Doktor, uyanmadı mı hala?”
“Maalesef. Verdiğimiz ilaçlar çok ağır Behram bey. Uyansa bile konuşmama, yürüyememe, ya da bu tip sorunlarla karşılaşabiliriz. Her şeye hazırlıklı olun. Aldığı ilaçlar beyne zarar vermiş. Ama hasarın ne kadar büyük olduğunu bilmiyoruz. Bunu ancak uyanınca anlayacağız.”
“Peki.”
Behram tekrar yerine oturdu. Koridorun karşısındaki kapı açıldı ve Havva’nın babası odadan çıktı. Behram’ı görünce hızla yanına geldi. “Sen hala burada mısın?” diye kükredi.
“Havva iyi olana kadar da burada kalacağım.”
“Şimdi mi aklına geldi karın ha? Şimdi mi merak eder oldun?”
“Ben karımı değil, amcamın kızını merak ediyorum amca. O benim kardeşim gibiyken bana eş yaptınız. Ben hiçbir zaman Havva’ya o gözle bakmadım, bakamadım. Bakarım zannettim. Evlenince olur dedim. Olmadı. Bunun suçlusu ben değil sizsiniz. Havva orada yatıyorsa sizin verdiğiniz ümitlerde bozguna uğradığı için yatıyor. Annem ve yengem yüzünden yatıyor.”
“Kes sesini. Başka bir kadın olduğunu onu boşayacağını duymuş. Boşamak ne? Başkasını alacam dedin de karşı mı çıktı sana? Ya da biz engel mi olduk?”
“Amca ben sizin gibi değilim. Tek bir kadın istiyorum. Anlamadınız mı? Tek ve ömrümü aşkına adayacağım kadını istiyorum.”
O sırada babası geldi. Behram’a öfke ile baktı. “Git şimdi. Sonra bu konuyu konuşacağız.” Dedi öfke dolu sakinlikle.
“Hiçbir yere gitmiyorum.” Diye tısladı Behram.