5'İ BİR YERDE #Wattys2018 FİNAL YAPTI!

Umarım Hayatın Boyunca Doğru Kararlar Verirsin

Evin önüne gelmiştik, yolda bizim kileri aradığımda evde olduklarını söylemişlerdi. Timur'a kısa kaçamak bir bakış atıp. "Getirdiğin için teşekkürler." Dedim ve hemen arabadan indim. Apartman tarafına geçmiştim, o sırada adımı seslendi. "Afra!" Hemen ona döndüm ve efendim? Der gibi baktım. "İlgimi çekiyorsun prenses." Diyip hızla gitti. Ben ise şok ifade ile bir kaç dakika bakakaldım.
(Açıkçası ben birşey anlamadım.)

Azize doğru söylüyordu hiçbir şey anlamamıştım. Apartmana ilerledim ve Zile bastım kapı açıldı, ağır kapıyı zorlukla iterek içeriye girdim ve merdivenlere yöneldim. Kapıya geldiğimde Melis oradaydı, yanağını öpüp içeriye girdim. "Selam genç kardeşlerim." Dedim ve ayakkabılarımı çıkarttım. "Valla biz sana çok küstük Afocan! Ama sonra belki Araf'la buluşmuşlardır dedik." Dedi Melis hepsi imalı imalı gülüyordu.

"Araf işi bit-ti!" Dedim. Koltuğa oturmamla hepsi yanıma toplandı. "Nasıl yani? Noldu ki yaaa!" Dedi Buket. "Beyfendi Kumru hanımla çıkıyormuş! Neyse ben gideyim bir üstümü değiştireyim konuşuruz sonra." Dedim. Ayağa kalktım ve odama ilerledim.

"Herşeyi anlatıcaksın sakın kaçmaya kalkma!" Dedi arkamdan Tuğçe. Odama girdikten sonra üstüme pijamalarımı giydim salondan bağırma sesleri geldi. "TİMUR MU? OHA ONLA MI BULUŞTUN AFRA!" Diye bağırdı Melis. Sonra da heycanla bir çığlık.

Önümde iki yol var! Birisi içeri gidip kızların o heycanlı hali ile olanları anlatıcam ya da sevgili abilerim Savaş'lara gidicem. Ofladım ve telefonu elime aldım.

Savyemek Kişisi Aranıyor...
"Alo Savyemek!" Dedim sıkkınlıkla "Afocan?" Dedi birşey yiyordu. "Size geleyim mi lan?" Dedim. "Noldu yine kimin dedikodusunu yapıyorlar?" Dedi bilmiş bilmiş. "Anlatırım sonra beş dakika ya sizdeyim! Baybay." Diyip aceleyle kapattım çünkü kapıya hayvan gibi vuruyorlardı.

Yavaşça kapıya gittim ve kitledim ardından pencereye ilerledim o sırada sustular. "Bir dakika bir dakika! Kapı kitlenmiş." Dedi Rüya. "Afra! Afra sakın kaçmaya kalkma! Afra!" Diye bağırmaya başladılar. Ben ise nasıl ineceğimi düşünürken aşağıdan bir ses geldi. "Pişt! Afra benim!" O tarafa döndüm Oğuz'du.
(Seni Allah gönderdi daşcım!)

"Öyle aval aval bakma da atla artık minik cüce." Dedi gülerek. "Çok komik dimi gerizekâlı." Dedim ve kafamı içeriye kapıya çevirdim ardından ayağımın kayması ile kendimi bir anda Oğuz'un kucağına düşerken buldum. "Seni Allah gönderdi kardeşlerin en coolu!" Dedim ve derin bir nefes alıp kucağından indim.

Oğuz durdu ve bana dönüp beni baştan aşağıya inceledi ardından da birden anırmaya başladı. "Ne gülüyosun be! Ayyyy çocuk yaktı beynini!" Dedim endişeyle. "Afra pijamaların yakıyo!" Dedi ve yine gülmeye başladı, göz devirdim ve omuz silktim. "Cidden sorunların var!" Dedim ardından önden önden gitmeye başladım.

Savaş'ların apartmanına gelmiştik. Oğuz asansöre ilerlerken ben merdivenlere gittim. "Afra 5. Katta oturuyoruz haberin var dimi?" Dedi bilmiş bilmiş. "Evet sende benim klastrofobim olduğunu biliyorsun dimi?" Dedim. Göz devirdi ve bana yaklaşmaya başladı. Seni bitiririm! Öldürürüm bak seni!" Dedim uzaklaşarak. "1 dakika bile sürmicek!" Diyip birden beni sırtına aldı. "Ya birak! Oğuz bırak dedim!" Diye bağırırken sırtına vurmaya başladım.

"Ahhh! Kızım vurmasana ya! Afra döverim seni! İfşalarını heryere atarım rahat dur!" Diyince sustum. "Tamam abi büyüksün." Dedim. Asansöre bindiğimiz anda nefesimi tutmaya başladım. "Ya indir bari!" Dedim hızlıca. "İyi!" Dedi ve sırtından indirdi.

Ben bir elimle burnumu tutarken Oğuz elimi çekmeye çalışıyordu. Birden bütün elektrikler gitti ve etrafı kırmızı bir ışık sardı. İkimizde etrafa bakarken asansörün minik ekranında. "Asansör devre dışı bırakıldı." Diye bir yazı geçti. Korkuyla Oğuz'a baktım ve ağlamaya başladım. "Af-Afra sakin ol canım." Dedi ve benimle birlikte yere çöktü. "Oğ-oğuz!" Dedim gittikçe daha az nefes alabiliyordum.