5'İ BİR YERDE #Wattys2018 FİNAL YAPTI!

Yalan

Ateş'den Devam;

Araf sinirle birden bana baktı ve kolunu göstererek. "Elimin tersindesin ha!" Diye çemkirdi. "Sakin ol genç" dedim ve gülerek yataktan kalktım. "E gençler siz bu gün burda mı kalıcaksınız?" Dedim. Araf bana bakıp. "Sen kalıcaksın Pamir sende doğru eve" dedi ve acıyla inledi. "Bana uyar" dedi Pamir ve ayağa kalktı. "Ama...ama-" "Sana fikrini sormadık Ateş?" Dedi Araf. Alt dudağımı kıvırıp oflayarak koltuğa oturdum. Pamir telefonunu yanımdan sertçe aldı ve gözlerini kısarak bana kısa bir bakış attı.

Afra'dan;

Annem herşeyi anlatmıştı. "Yaa annem" dedim ve ona sıkı sıkı sarıldım. "Se-sen beni boşver ben bunu da atlatırım annem" dedi ve burnunu çekti. Ofladım ve onu göğsüme yaslayıp saçlarını okşamaya başladım.

...

Gözlerimi açtığımda başka biryerdeydim ev gibi.
(Noli yaağ!?) Diyen Azize'yle korkuyla ayağa kalktım. En son ne olmuştu? Ah! Lanet olsun niye hatırlayamıyorum ki! Sanki...sanki birşey beynimde ki herşeyi silmişti! Neler oluyodu böyle!?

Cama gidip perdeleri açtım. Dağlık bir alandı. Daha da korkmaya başlamıştım noluyodu böyle!? Aceleyle kapıya koştum ve açmayı denedim ama kilitliydi. Sertçe tahta kapıya vururak. "İMDAT! YARDIM EDİN İMDAAAT!" Diye bağırarak ağlamaya başladım. Kimse yoktu yada kimse beni takmıyodu. Ağlayarak yere oturdum ve ağlamaya başladım.

O sıra da ince ince gelen ayak sesleri dikkatimi dağıttı hemen kalktım ve yeniden kapıya vurmaya başladım. "İMDAT! BURDAYIM YARDIM EDİN! İMDAT!" Diye bağırmaya başladım. Kapı açıldı ve gördüğüm kişi beni şok etmişti. Korkuyla çığlık attım...

Savaş'dan Dün Akşam;

"Savaş bu halde gidemessin!" Diyen Melis'i dinliyomuş gibi yaptım ve elime telefonumu alıp Afra'yı aradım.

Afra Kişisi Aranıyor...

"Alo?" Dedi. Heycanla bende. "Alo Afra!" Dedim. Burnunu çekti ve. "Savaş? Efendim noldu?" Dedi. "Ben şey dicektim aslında yani tabi sende istersen seni alayım biraz sahile gideriz?" Dedim. "Bilmem sen yorma kedini sonra gideriz" dedi. "Yok yok ben geliyorum o zaman yarım saate. Sen hazırlan" dedim sevinçle. "Sen bilirsin" dedi ve güldü. "Tamam görüşürüz o zaman" dedim ve telefonu kapattım.

...

Sahile gelmiştik bir banka oturduk ve denizi izlemeye başladık. "Aksel adına-" "Hadi ama! Herkes Aksel adına özür diliyo! Özür dileyecek kişi siz değilsiniz Aksel! Özellikle bu gün yaptığı şeyden sonra" dedi bir anda morali bozulmuştu. Garipseyerek kaşlarımı çattım ve. "Bu gün yaptığından sonra derken?" Dedim. Ağlamaya başladı birden. "Afra! Afra noldu anlat hemen!" Dedim korkuyla.

Birden bana sarıldı ve ağlamaya devam etti. "Afra bak aklıma kötü şeyler geliyo!" Dedim korkuyla. "Bana beni...beni-" "Tamam canım anladım sakin ol" dedim ve başını okşadım. "Öy-öyle birşey ya-" "Yapamaz sen korkma" dedim ve ofladım. O sıra da Afra korkuyla çığlık atıp kollarıma yığıldı. Korkuyla o yöne bakmıştım ki.

...

Gözlerini açtığımda sahilde bir bankın üstüne yığılmıştım. Oturur pozisyona gelip kafamı kaşıdım. Etrafa bakmaya başladım. Aklıma Afra gelince hemen telefonumu elime alıp Afra'yı aradım.

Afra Kişisi Aranıyor...

Çaldı çaldı ve. "Aradığınız kişiye şu anda ulaşılamıyor. Lütfen daha sonra tekrardan deneyiniz!" Demeye başladı. Telefonu kapattım ve hemen yerimden kalktım. Telefonum çalınca hemen elime aldım;

İkiz Kişisi Arıyor...

"Alo! Savaş!" Diye gürlemesiyle kaşlarımı çatıp telefonu biraz uzaklaştırdım. "Alo ikiz" dedim ve ofladım. "Lan nerdesin sen!? Daha doğrusu siz!?" Dedi sinir ve merakla. "Ben sahildeyim de Afra yok" dedim ve sol elimle sol gözümü ovaladım. O sıra da Barış birilerine. "Afra ordada yokmuş" dedi. Ardından da ağlama sesleri gelmeye başladı. "Barış noluyo? Kim ağlıyo?" Dedim merakla. Ofladı ve. "Savaş hemen eve gel anlatıcam ben sana" dedi. "Tamam geliyorum" dedim ve telefonu kapattım.

Hızla arabaya ilerledim ve o sırada arabam çekiliyodu. "HOP HOP ABİCİM!" Dedim ve hemen oraya koştum. Adam bana tip tip bakmaya başladı. "Bu senin araban mı gardaşım?" Dedi. "Evet abi benim arabam" dedim kaşlarımı çatıp. Durdun uzun uzun baktı ve. "Sen gaç yaşındasın?" Dedi ve tek kaş olan kaşlarını çattı. "Korka korka o-on sekiz" dedim ve yutkundum.
(Yalaaağn! Daha 17'sin djndnddnd) diyen iç sesime efsanevi zekası için bir alkış lütfen...

Yine bi süzdü sonra tek eliyle gel gel işareti yaptı. Sağa ve sola bakıp adama ilerledim. "Bu araba senin mi? Yoksa kiraladın mı?" Dedi ve burnunu çekti. "Be-" o sıra da birisi ağzımı kapatıp. "Kiraladık abicim" dedi. Sesin sahibi Ateş'di. Sinirle ona baktım. "Senin burda ne işin var!" Diyip yumruğu geçiriyodum ki adamı gösterdi gözleriyle.

Sinirle adama baktım ve normal halime geldim. "Abi rica etsek arabayı çekmeseniz?" Dedi Ateş. "Yani tabi çekmem ama biraz tuzlu bu yollar biliyon mu gardaş" dedi ve sakalını okşadı. Ateş'e bakıp. "Ne demek istiyo?" Dedim kulağına. "Para ver para" dedi ve adama gülümseyerek baktı. "Ha? Haaa tabi tabi" dedim ve hemen cüzdanımı yokladım. Ama yerinde değildi. Ateş bana tamam der gibi baktı ve cüzdanını çıkardı. "E indir de bizde verelim be abim" dedi.

Adam kafasını salladı ve arabayı indirmeye başladı.

...

Eve gelmiştik Ateş'de benimle gelmişti. Hemen arabadan inip evin kapısına gittik. Kapıyı sertçe çaldım ve ofladım. Kapıyı ağlayarak Melis açtı hemen bana sarıldı ve ağlamaya devam etti. "Melis!? Noluyo!?" Dedim korku ve merakla. "A-Aksel A-Afra'yı kaçırmış" dedi ve ağlamaya devam etti. "Se-sen ne diyosun!?" Dedim ve Ateş'e baktım. "Hasiktir!" Dedi ve hemen içeriye girdi.

Melis'de benden ayrıldı ve içeriye ilerledi bende sinirle kapıyı kapatıp içeriye geçtim. Herkes ağlıyodu. Melis'e baktım bir köşeye çekilmiş ağlıyodu. Zarif teyze ağlamaktan bitmişti. Babam zor duruyodu ve Zarif teyzenin kulağına birşeyler diyodu. Salonda başka kimse yoktu. "Bizimkiler nerde?" Dedim nefes nefese.

Babam bana bakıp bahçeyi işaret etti. Ateş'le hemen bahçeye gittik. Barış oturmuş canı sıkkın görünüyodu,Oğuz biriyle konuşuyodu telefonda, İlker sinirle volta atıyodu. "Noluyo anlatın artık!?" Dedim sinirle. Barış bana baktı ve ayağa kalktı. "Sa-Savaş" dedi ve ofladı. "Barış anlat artık! Afra nerde!? Melis ne saçmalıyo!?" Dedim.

Ofladı ve ağlamaya başladı. "Aksel Afra'yı kaçırmış" dedi. "Se-sen ne diyosun lan!" Dedim ve yakasına yapışıp duvara iteledim. Herkes bize toplanmıştı. "YALAN! YALAN SÖYLÜYOSUN YALAN!" Diye bağırdım. "Hey hey! Gençler sakin!" Dedi arkamdan babam ve bizi ayırdı.

"Yalan! Yalan söylüyo yalan!" Diye bağırdım ve hızla dış kapıya ilerledim. Arkamdan Oğuz,Ateş,İlker ve Babam geliyodu. "Savaş! Savaş!" Dedi ve kolumu tuttu babam. Sinirle ona baktım. "O piçi bulucam! Bulana kadar da eve gelmicem!" Dedim ve etrafa bakıp. "DUYDUNUZ MU!?" Diye gürledim. Herkes bana bakıyodu. Sinirle babamdan kolumu kurtarıp kapıya ilerledim. Yine birisi kolumu tuttu o tarafa döndüm.

Ateş bende geleyim der gibi bakıyodu. Ofladım ve kafamı salladım...

Alttaki bölü oku ehehhehe👇