Rightfully His ✔

Chapter 27: The start

Pabasa naman po ng short story kong Entrance exam at yung Collection of Short stories ko! Just visit my prfile po! thanks :*

Sobrang liit lang po ng UD ko!!!!

___________________________________

POV- Joh Alyxis

"Ako nga pala si -----"

~Cause it's 12:51 and I thought my feelings were gone but I'm lying on my bed

Biglang nagring yong Iphone ni Iza.

"Hello Sam"

"Huh? di ka na dito babalik"

"O sige sige naiintindihan naman kita eh. O sige text na lang kita mamaya." ayon natapos na ang tawag.

"I'm John Alyxis Hernandez"

So she's the one.

She seem's interesting.

Ako nga pala si John Alyxis Hernandez. I'm a transfer student from America. Full blood filipino ako pero lumaki ako sa America. But still straight akong managalog kasi tinuturuan ako ng parents kong wag kalimutan kung ano kami. And now I'm back in the Philippines for good. 5 years old ako ng umalis kami rito and now I'm 17 years years old.

There's this request from my Aunt and Uncle that I can't say no. So pumayag na rin ako. In this request, I may be the bad guy in the start but they will realize that I'll be their angel in disguise in the end.

"Hmmm, Alyxis tara samahan na lang kita sa Class mo. Papunta na rin naman ako don eh. Nga pala friends na tayo ha!." ngumiti siya sa akin."Ako ang first mong kaibigan dito sa new school mo"

"Sige, tara na" ngumti na rin ako sa kanya. Tumayo na siya sa pagkakaupo at ayon naglakad na kami papuntang Class A.

Habang naglalakad kami ay nagkwekwento siya all about her. May mga times na napapangiti ako sa mga sinasabi niya. She's really interesting at makikita mo talagang hindi siya plastik, I mean hindi siya flirt tulad ng ibang mga babae.

"She's really a flirt! tignan niyo siya oh!"

"May Pres. Van na nga siya eh tapos makikipaglandian pa sa iba"

"Flirt talaga"

Napalingon ako sa mga babaeng nagpaparinig. I want to say something but pinigilan ko na lang ang sarili ko. I know she's not a flirt, she's just being friendly. Pero itong mga babaeng to ang mga flirt kung makating lang sa akin parang maya-maya na lang eh lalapain na ako ng buhay.

"Wag mo na silang pansinin" ngumiti siya sa akin.

She's brave, hindi niya pinapansin ang mga babaeng insecure sa kanya.

Ito nakarating na kami sa Class ko.

"Thanks a lot Mara" ngumiti na ako sa kanya.

Nakita kong napatingin siya sa likuran ko. Nakatalikod nga pala ako sa pintuan, lumingon na rin ako sa tinitignan niya.

SO THIS IS THE START. I smiled.

_________________________

A/N:

Yehey naka-UD na ako! pero sorry kung ang liit-liit lang ng nasulat ko! kasi wala talagang pumapasok sa isipan ko! sorry na siguro maganda na ang next kong UD! hehhehe..

VOTE AND COMMENT! ^_^

GBU! :*