I Could Take You ft. Cameron Dallas❤️

Eyes are closed👀

•CAMERON•

"Stap snel in, Cameron." Hoor ik Mackenzie zeggen en ik gooi de autodeur dicht.
Mijn adem versnelt en mijn handen trillen.
Wat zou er gebeurd zijn? Waarom heb ik de laatste dagen ook geen contact met haar gehouden?
Ik sla mezelf voor mijn kop en knijp gefrusteerd in mijn haren.
"Ze ligt in het ziekenhuis. Gisteren is ze flauwgevallen en ze is nog niet wakker geworden." Vertelt Mackenzie, mijn manager ongerust. "Het is allemaal mijn schuld, ik had het haar niet zo moeilijk moeten maken."
Ik slik de tranen achter mijn ogen weg
en app mijn vrienden, familie en alle afspraken die ik eigenlijk had; dat ik een week
verlof zou nemen van mijn carrière.

Ik wil tijd doorbrengen met Char.
Ze heeft me nodig.
Ze mist me.
En als vriendje hoor je er te zijn voor
degene waar je zoveel van houdt.
Dat we samen leuke dingen kunnen doen.
Even een paar dagen alles vergeten wat er
om ons heen gebeurd.
Ik wil haar laten weten dat ze belangrijk voor me is. Dat ze mijn hele wereld en toekomst is.
Dat zij MIJN vriendin is, en niemand anders.

"Ik loop wel met je mee, Cam." Mackenzie sluit de auto en we lopen door de ingang van het ziekenhuis. Ik trek mijn leren Dolce&
Gabbana jas uit en duw hem in mijn rugzak.
Zwijgend lopen we naar de receptie.

"Kan ik u helpen?" Vraagt een oude, mollige vrouw achter de balie. Ze tilt haar bril een beetje op en kijkt ons doordringend aan.
"Wij komen voor Charlotte Jackson, die hier gisterenavond in het ziekenhuis is geplaatst omdat ze flauw is gevallen." Vertelt Mackenzie.
"Heeft u toestemming van de doctoren gekregen? Een toelatingsbrief
of nummer misschien?"
Ik schud verward mijn hoofd.
Een toestemmingsbrief?
Moet dat nou echt?
Ik wil gewoon kijken hoe het met mijn vriendin gaat en ik wil bij haar zijn!
"Sorry, maar die hebben we niet. Daar is ons ook niet naar gevraagd toen we gebeld werden door de afdeling. Ik wil gewoon mijn vriendin zien." Antwoord ik lichtelijk geïrriteerd.

De vrouw typt wat op haar toetsenbord.
"Het spijt me, zonder toelatingsbrief of nummer kan ik u niet binnen laten."
Ik bald mijn vuisten en sta op het punt om iets te zeggen, tot Mackenzie me tegenhoudt.
"Ik zal u het gepaste nummer doorgeven."
Ze rommelt wat in haar tas.
"Gelukkig heb ik er een meegenomen voor de zekerheid." Fluistert ze en glimlacht naar me.
Ze haalt een opgevouwen brief uit haar
zwarte ZEBRA-handtas.
Ik zucht opgelucht. "Thanks Mack."
Mackenzie overhandigd de brief aan de vrouw.
Haar grijsblauwe ogen vliegen over het papier.
De vrouw knikt.
"Kamer 309. Volgt u gang 300 alstublieft."
"Danku."

Ik haar diep adem als ik de letters 309 op de witte deur zie staan.
"Het komt goed, Cam. Geloof me."
Mackenzie knijpt zachtjes in mijn bovenarm wanneer ik de klink zachtjes opendraai.
Dan zie ik haar beste vriendinnen zitten met een doos tissues. Ik kijk verslagen naar hun betraande ogen.
"Heey Cam." snift Emma en probeert een
klein lachje tevoorschijn te halen.
Ik glimlach en zie dan Chars gezicht.
Haar ogen zijn gesloten.
Haar mooie, diepbruine ogen die zoveel
lijken op mijn favoriete chocolade-ijs..
Ze ademt langzaam, maar regelmatig.
"Hoe gaat het met haar?" Verbreekt Mackenzie de stilte.
"Ze is nog steeds niet wakker geworden, als het blijkt dat ze morgen ook niet wakker wordt, moet ze in coma." Legt Lieke trillend uit.
Ik leg mijn bagage neer en neem plaats op een kruk naast het ziekenbed. Ik pak haar hand vast, een warme gloed verspreid zich door mijn lichaam.
"Maar ze is sterk, ik geloof dat ze zich er door heen bijt." Beaamt Emma hoopvol.
Ik knik naar haar. Ze heeft gelijk, Charlotte
is een jonge, sterke en prachtige vrouw.
Ik leg mijn voorhoofd op haar borst en ik voel de rust die ze uitstraalt.
"Ben sterk, je komt hier wel doorheen.
Het spijt me zo erg Char, dat je je door mij zo rot voelt." Fluister ik zachtjes.
"Ze weet niet hoe ze verder moet met jullie relatie, Cam. Het geeft haar zoveel onduidelijkheid." Zegt Lieke en ze gooit een stuk of 3 tissues weg in de prullenbak.
Ik knik als ik mijn hoofd naar Charlottes  vriendinnen toedraai.
"En het werd al helemaal erger toen de paparazzi, de fans en alle media haar begonnen te achtervolgden. Ze had de behoefte om met ons het een en ander uit te praten. Niet om tig flitsen in het oog te krijgen en duizenden vragen naar haar toe gegooid te krijgen." Vult Emma aan.
"Ik heb soms ook een paniekaanval in het verleden gehad, dat lijkt heel veel op wat zij nu heeft. Daar kan ik haar mee helpen." Vertel ik.
"Als ze maar wakker wordt." Klinkt Liekes stem. Ik slik en het wordt stil.
Het enige wat ik nog hoor, is het piepen van het apparaat dat haar hartslag meet.
Mijn ogen beginnen te branden.

We moeten met z'n vieren de kamer verlaten. Charlotte wordt gecontroleerd voor een tweemalige zekerheids uitslag.
We besluiten even wat te gaan lunchen in de kantine van het ziekenhuis.
Ik heb geen honger, dus besluit alleen een Cola Zero te nemen.
De rest neemt wel een sandwich erbij
of een tosti.
"Hopelijk krijgen ze vandaag nog de uitslag."
begint Lieke.
Dan trilt mijn telefoon, het is Chris.
"Whatsup dude." Klinkt zijn stem door mijn mobiel.
"Whatsup." Ik wrijf door mijn gezicht en staar hem zo een tijdje aan.
"Hoe gaat het met haar?" Vraagt hij bezorgd.
Ik zucht. "Geen idee, ze zijn haar nu aan het controleren. Hopelijk wordt ze wakker." Vertel ik droog en afgeleid.
"Je bent er echt niet bij met je koppie, denk goed na over haar gevoelens en die van jou. Sterke bro, ik wens je het beste." Antwoordt Chris en hij hangt op.
Dan komt er een man in het wit naar onze tafel toegelopen.
"Zijn jullie de vrienden van Charlotte Jackson?" vraagt hij gehaast.
Ik schrik. We wisselen en paar angstige blikken met elkaar. Mackenzie knikt.
"We hebben nieuws, volgt u mij."

Comment Auteur:
Aaaaaah spannendd😌😌
Wat denk jij dat er gaat gebeuren?
Zal het goed nieuws of slecht nieuws zijn? En wat gebeurd er dan met hun relatie?
Laat het ff weten in de Comments!👇🏻
Ik wil graag jullie mening horen.
Hopelijk vinden jullie het nog steeds leuk😘
- Vote !
- Read !
- Share !
xoxo 💋