I Could Take You ft. Cameron Dallas❤️

Beachen with the squad!🏖

Het is zaterdagochtend en toch gaat de wekker af, ik sla half slapend wild met mijn armen en de wekker valt op de grond. Ik schrik wakker en raap de wekker op.
Het is 09.25 en toch voelt het alsof het pas 6 uur is ofzo. Ik ben moe, maar toch ga ik met goede zin mijn logeerbed uit. Ik trek mijn bikini aan, want vandaag ga ik met Cam, Sierra en de MAGCON boys een dagje naar het strand, zwemmen, beachvolleyballen, wat drinken etc.
Ik trek een jurkje aan voor over mijn witte bikini, gemaakt van kant. Ik neem mijn sport outfit ook mee, voor het beachvolleyballen.
Ik vouw mijn haar in een grote, losse staart en doe wat waterproof mascara op. Meer make-up heeft geen zin, want dat spoelt toch altijd weg in het water. Ik pak wat zonnebrand, 'n zonnebril, handdoek en verlaat 20 minuten later mijn slaapkamer. Buiten staan de twee auto's van Taylor al klaar en ik zie dat iedereen zijn spullen in aan 't laden is. Cameron lacht naar me, zijn haren zien er eerlijk gezegd niet uit. Ik giechel. Maar dat is op dit moment bij alle jongens zo. Ik zie Nash, Taylor, Aaron, Matthew, Chris (beste vriend van Cam), Sierra en Cameron. En met mij erbij, zijn we met z'n achten. Dat wordt 4 tegen 4 dus.
De jongens zitten een beetje te stoeien terwijl iedereen plek neemt in de auto's. Sierra stapt in en gebaart dat ik bij haar in de auto mag komen te zitten. "Ik wil bij Charlotte in het team, dat wordt kicken!" Hoor ik Matthew roepen en stapt bij mij in de auto.
"Ik ben benieuwd of jullie fatsoenlijk kunnen volleyballen." Reageer ik lachend. "Reken maar, wij hebben het al vaker gedaan." Taylor start de motor als Nash ook nog bij ons is komen zitten. "Ik ga jullie sowieso soppen." Begint Nash en wrijft speels in zijn handen.
Matthew zit achterin en pakt Nash bij de nek.
"Ik als eerst!" Roept hij luid. Ik kijk naar buiten en zie dat de stranden heel erg verschillen vergeleken met  Las Vegas, het is erg druk.
"De jongens weten een plek waar bijna nooit iemand komt." Vertelt Sierra. "Daar kunnen we het volleybalnet ook op gaan bouwen."
Vult Taylor aan. Ik knik. Ik heb er zoveel zin in. Plots voel ik een propje tegen mijn wang.
De twee naast me beginnen te proesten. "Kleuters." Mompel ik en ik pak ze terug.
*Skip de verdere heenreis en het opzetten van het volleybalveld*

Iedereen is klaar om te beginnen, de teams zijn verdeelt en wonder bij wonder, zit Matthew bij mij in het team. Hij kon maar niet stoppen met zeuren dat ik me uiteindelijk heb overgegeven. Ik vorm een team samen met Matt, Chris en Aaron. De andere zijn Cam, Sierra, Taylor en Nash. Het fluitje klinkt en dan beginnen we. Het valt me op dat iedereen redelijk kan volleyballen. Dat is vaak alleen maar leuker. Cameron serveert en de bal komt bij Chris, ik toets hem bovenhands naar Matthew en hij smasht hem over het net.
Sierra komt er net niet bij en dat betekend één punt voor ons. Zo zijn we nog lang aan het spelen en lachen. Op een gegeven moment, als het 24-24 staat, is de strijd spannend.
Het spel gaat immers tot de 25 punten.
Aaron serveert, Taylor paast, de bal wordt opgezet door Sierra en Cam smasht hem erover heen. Ik juich als Chris hem tegen heeft gehouden. Dan lijkt alles in slowmotion te gaan, ik zie Cameron speels naar mij kijken
en ik grinnik. De bal wordt getoetst door Aaron. (in slowmotion nog steeds😂)
Ik krijg de bal om te smashen. Ik haal al mijn kracht uit mijn lichaam en sla de bal recht op Cameron, hij vliegt met de bal mee achterover.
"Holy shit!" Wordt er groepen tegenover ons.
Ik begin te lachen en geef mijn teamgenoten een box. "Lekker bezig, Char!" Roept Aaron en ik geef hem een high-five. Ik loop richting Cam en zijn team. Cameron ligt daar nog steeds op de grond, helemaal onder het zand.
"Jezus, die zag ik niet aankomen." Begint hij lachend en wrijft het zand uit zijn haren.
Ik help hem overeind komen. "Ik zit vol verrassingen." Cam lacht en geeft me een box. "Het volgende potje zit ik bij jou." Hij knipoogt en ik ga langs de anderen om ze ook nog te omhelzen. "Dit moeten we vaker doen!"
was Nash' commentaar. Sierra loopt naar mij toe. In de verte zie ik de jongens stoeien en een paar rennen al het water in.
Sierra begint te lachen als we naast elkaar op het zand zitten. "Jongens blijven jongens."
Ik knik. "Maar het is wel erg leuk, hoevaak doen jullie zoiets?" "Zo vaak als iedereen kan, denk ik. En als 't lekker weer is, zijn we altijd wel te vinden op het strand." Legt Sierra uit. "Als er op het strand gevolleybald en gechillt wordt, dan ben ik van de partij!" Ondertussen stonden we op en ik trok mijn jurkje uit.
Ik had wel zin om even in het zoute water te duiken, dat is tenslotte goed voor de huid. "Zullen we?" Vraagt Sierra als we richting de jongens lopen. We willen net een wedstrijdje met z'n tweeën doen, tot de jongens erbij komen. "Wacht even, wij doen mee!"
Roept Matthew en iedereen gaat in een rijtje staan. Cameron komt naast me staan
en geeft me een por.
"Vooral niet te snel hé." Fluistert hij.
Ik lach. "We zullen zien wie hier sneller is."
"3..2..1..!!!" Het was Nash en iedereen begint als een gek de hollen naar de golven.
Ik probeer Cam bij de houden en als we eenmaal met de benen in het water zitten,
duw ik hem onverwachts kopje onder. Ik barst in lachen uit als hij boven water komt en zijn gezicht zeiknat is. Opeens wordt ik van achter tegen Cameron aangeduwd en belanden we allebei in het water. En het is nogal akward, want ik val bovenop hem en eenmaal boven water, zijn onze gezichten niet ver van elkaar verwijderd..