25

319 15 2
                                    

Gözlerimi hafifçe aralağımda depo tarzı biyerdeydim. Doğru ya bayılmıştım. Kim bilir Tae ne kadar endişelenmişti. Etrafıma baktığımda iki üç iri yarı adam vardı. Bide karşıma ayakta dikilen yüzündeki maske tarzı şeyden dolayı göremediğim çocuk. Uyandığımı farkedince konuşmaya başladı. "Sonunda uyanabildin ufaklık."  ve saçma bi şekilde güldü. Her şekilde ondan tiksinmiştim. Adamın birine eliyle işaret yaptı. Adamın yanıma gelmesi ve yumruğunu suratımda hissetmem bir olmuştu. "Bu cevap vermediğin herhangi bi mesajım içindi. Ah doğruya hiçbirine vermedin diyip güldü. Yumruk atan adamsa hala vurmaya devam ediyordu. En son vurmayı bıraktığında suratımın halini merak ediyordum. Ama ses çıkarmamıştım. Güçsüz görünemem kendimi ne kadar zorlamam gereksede olmazdı. Biraz daha vurduktan sonra yavaşça kapıyı açıp uzaklaştıklarında acıyla bi nefes verdim.

15-20 dakika belki geçmişti belki geçmemişti. Adamlardan biri gelip elindeki suyu yere koydu. Sonra ellerimin bağlı olduğunu hatırlayıp arkasını döndü ve suyu bir hışımla ağzıma getirdi. Nefes alamadan bi şişe su içmiştim. Çektiğinde öksürüklerimle beni baş başa bırakıp gitti. Acıların etkisiyle ağırlaşan yorgunluğum yüzünden orda uyuyakaldım.

TAEDEN~~

2 saattir Kooka sesleniyodum ama hiçbiyerde yoktu. Aradığımda ulaşılamıyordu. Yoongiyle Jiminide çağırmıştım. Arıyorduk ama yoktu. Bi süre sonra tüm öğrenciler gelmişti. Deliricek seviyedeydim. Benim yüzümdendi. Kendimi affetmiycektim. Sürekli benim yüzümden ona birşeyler olmasından bıkmıştım. En son yere kapanıp ağlamaya başlamıştım.

Kooktan ~~

Gözlerimi açtığımda sabah olduğunu etrafın aydınlık olmasından anlamıştım. Yaptığım şey iplerden kurtulmayı denemek olabiliyordu sadece. Aniden açılan kapıyla kafamı kaldırdım. Yüzünü göremediğim o şerefsiz ve diğer adamlar gelmişti.
"Ah ufaklık, sana beni sinirlendirme demiştim. Ama beni dinlemedin kkkk. Ve ben hala sinirimi atamadım. Acaba napsak? " diyip alayla güldü. Onu öldürecesiye dövmek istiyordum. Belinden uzunca bi kap çıkardı. Bana baktı ve güldü. Sonra kabı açtı ve içinden bir bıçak çıkardı. Hadi ama bişey yapmazdı demi. Tabiki yapmazdı. Saçmalama Kook. Bileğimden tutulmasıyla kafamı tutan kişiye çevirdim. Dümdüz şekilde durmasını sağlıyordu kolumun. Maskeli çocuktan bıçağı aldı ve yavaş yavaş koluma sürtmeye başladı. Hayır korkmuyorum. Geçicek. O an hissettiğim acıyla gözlerimi kapadım. Geri açıp koluma baktığımda kesikler olduğunu gördüm. Ama korkak gibi görünemezdim. Koluma birkez daha bakıp sırıttım. Bu haraketime şaşırdığı belliydi. Çocuk beni sadist falan sanıcaktı. Birisi eğilip ayağımdaki ipleri açtı ve kolumdan tutup kaldırdı. Bağlı olan elimi tavandan sarkan bi kancaya doladılar. Parmak ucundayken yere dokuna biliyordum. Üstümdekini yukarı doğru sıvadılar önce. Sonra bıçağın arka tarafını üstümde gezdirerek konuşmaya başladı. "Görüyorumda başka olaylardan kalan morlukların var.. Ama oysaki çok hırpalamayın demiştim." dedi ve iğrenç bir kahkaha attı. O gün hepsi onun başının altından çıkmıştı demekki. Yoksa parayıda  verdiğim adam niye daha fazla sataşsındı ki. Orospu çocuğu. Birden gövdemle hissettiğim acıyla kafamı arkama attım. Geri çekildiklerinde hala o pozisyondaydım. En son çıkıp gittiler zaten. Yavaşça karnıma doğru baktım. Çizikler atmışlardı. Aşırı derecede canım yanıyordu. En son acıdan olsa gerek bilincim kapanmıştı.

Gözlerimi açtığım an yerde yattığımı farkettim. Tepemde bekliyen adam uyandığımı görüp telefonunu açtı. "Evet... Uyandı..evet evet ölmemiş.. Napıyım şimdi bunu.. Tamam anladım görüşürüz.." konuşmalarından anladığım kadarıyla öldüğümü sanmışlardı. "Hadi şanslısın.. Bırakıcam seni." sonunda. Taeyi özlemiştim. Kokusunu gülüşünü.. Herşeyini. En son kollarımdan tutup kaldırdı  ve bi arabaya bindirdi. Demekki bayılınca arabayla getirmişlerdi. Yolu görmemem için gözlerimi bağladı ve sürmeye başladı.

Kapının açıldığını sesten anlamıştım. Sonra kolumdan tutup indirdi ve gözümdekini çıkardı. Etrafa baktığımda Taeyle birlikte geldiğim göldeydik. Arkama baktığımda arabaya binmiş gidiyordu. Kaç gündür yemek yemiyosam çok açtım ve susuzdum. Etrafa baktım kimse yoktu. Yavaş adımlarla yürümeye başladım. Canım çok yanıyordu. Gerek kolum gerek gövdem. Yüzümdeki morluklarıda unutmamak gerekti tabi.

Kaç saattir yürüdüğümü bilmiyorum ama başım dönüyordu. Zar zor ayakta duruyordum. Oturup saatlerce ağlamak istiyordum. Ama en önemlisi Taeyi istiyordum. Gelip beni bulmasını..

---------------------------------------------------------

İyi okumalar..

Oy verip yorum yaparsanız sevinirim..

         İnstagram: Bitibiti.bities

Taekook•ΓHE MФSΓ•  Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin