Sold to a Demon

16: Feelings

"Gavin? Why weren't you here for the last four days?" I asked habang tinitingnan ko ang mukha niya.

He's busy kasi with his laptop. Paguwi namin dito mula sa company niya ay yan na agad ang pinansin niya. He looks so serious kaya hindi ko na lang pinakialaman kahit na miss na miss ko na siya.

Saglit niya akong tiningnan at agad nang binalik ang tingin sa screen ng laptop niya.

"I'm sorry 'bout that. Tinutukan ko ang business sa pier kaya wala ako dito sa Calsove." Wika niya.

"Calsove? Where's that?" I curiously asked saka nagisip ng saglit. Calsove? I never heard that before.

Nang tingnan ko si Gavin ay nakatingin na siya dito sa akin at may bakas na ng ngiti sa labi niya. Tinaasan ko siya ng kilay tapos mahina siyang napatawa.

I pouted my lips. What's so funny?

Inilagay niya ang laptop sa mesang pumapagitan sa amin at saka siya sumandig sa sopa. Iminuwestra niya akong lumapit at tinapik ang space sa gilid niya.

Agad kumurba ang matamis na ngiti sa akin at lumapit sa kanya. When I get to sit beside him ay niyakap ko agad ang braso sa bewang niya at nagsusumiksik dito.

I felt him kiss the top of my head at sinamyo ito kaya napangiti tuloy ako.

Gustong gusto ko talaga pag ganito si Gavin. Nanlalambing at parang kumukuha ng lakas sa akin. Hindi ko alam kung bakit gumiginhawa ang pakiramdam ko kapag ganito siya. Parabg ansaya lang.

"Calsove is our City, Karina." Alam kong nakangiti siya base sa kanyang boses.

"And this village we're staying at is call Naxino." Sabi niya pa.

Tumango tango ako sa sinabi niya. I don't know if I should ask this or not. Sabi kasi ni Storm ayaw na ayaw ni Gavin na nagtatanong tungkol sa buhay niya. He don't like people invading his personal space. And I don't like it if he doesn't like me. Gusto ko, gusto niya ako lagi. But I was curious kaya siguro ay biglang lumabas na lang ang mga words sa labi ko.

"Can you tell me more about yourself Gavin?" I stared at his beautiful green orbs. Mataman itong nakatitig sa akin pabalik. Nakakalunod ang tingin niyang parang may hinahanap na ewan.

Maybe when he saw na puro curiosity lang ang nasa mukha ko kaya niya sinagot.

We spend our time sa pagkwekwento niya sa buhay niya at ang minsang pagtatanong ko.

His mother died when he was young pa tapos ang daddy niya naman ay hindi niya pa nakikita kahit kailan.

I rested my face on his neck saka ito sininghot. I felt him stiffen kaya napangiti ako.  Lagi ko naman itong ginagawa sa kanya pero hanggang ngayon ay hindi pa rin siya nasasanay.

Binigyan ko ito ng magaan na halik. "You like it?" Tukso ko sa kanya nang ginilid niya ang ulo para mabigyan ako ng access.

Natatawa kong inangat ang halik hanggaang sa cheeks niya. I gave it four light kisses saka itinaas papunta sa eyebrows niya. I cupped both his cheeks and faced his face toward mine, using my index finger on my right hand, I trace his black perfect shaped eyebrow. Napakaganda ng pagkakaukit dito.

He stared at me na sinuklian ko din kasama ang ngiti. His eyes soften, parang nanghihinang sumandig siya sa sofa at hinila ako.  His hand crawled to my shoulders at pinahinga ito doon. I rested my face on his chest at pinakinggan ang mabilis pero banayad na tunog ng kanyang dibdib.

Paano niya kaya nagagawa yun?

"Karina?" He cooed.

I hummed as an answer. "Are you happy?"