Sold to a Demon

05: Society

Gavin

I stayed stiff while looking directly at the ceiling. Fucksh*t naman. Mukhang hindi pa ata ako makakatulog dahil sa babaeng toh. Hindi naman siya nakakabala talaga sa akin but WTF! She's hugging me, and very tight I say. She even rested her legs on top of mine.

I know I shouldn't feel this way, but F! I can't stop it. I can't seem to control this damned attraction. This will forever be untamed.

I looked at her when I felt her arms tighten around my waist. She snuggled closer and just rested her face on my chest.

I smiled.

She's very cute. She's a temptress and a seductress without her knowing. Her every move, her every words was like an aphrodisiac to me. She can arouse everything in me with just her mere presence.

Whatever I'm feeling towards her right now, is dangerous. This hunger for her is too much. Para akong bampira na pinagkaitan ng dugo sa loob ng ilang taon, tapos pahaharapin ako dito. But I know to myself that I shouldn't drink that blood, kasi baka mas lumalala pa ang pagkagutom ko.

She's a drug. The sweetest yet the most dangerous.

I stared at her, at inalis ang nakatabing na buhok sa mukha niya. Her face is cute. Matangos ang ilong niya pero maliit lang. Her eyelashes are so beautiful. Mahaba kasi ang mga ito. Her brows? God! They look awesome. And her lips is small but pouty red. I wanted to run my tongue on that lips.

Then suck it. I wanted to taste her mouth as we kiss. I wanted every inch of her. I wonder how it feels to be in between her legs as I pound harder on her. As I massage her breast and kiss her lips again and run my lips down to her neck......

Shet! Fuck! Just what was I thinking right now? Was I actually...... F! Sa harap niya pa. Sh*t malala na toh!

Dahan dahan kong inalis ang pagkakayakap ng braso niya sa bewang ko. Sunod ko naman tinanggal ang paa. Inangat ko ng marahan ang ulo niya at inilagay yun sa unan.

I got on my feet and stared at her...again. This beauty is really a toxic.

I turned my back on her with a sighed.

I still have lots of obligations lining up. And she's not one of those.

3RD PERSON'S POINT OF VIEW (GAVIN)

He was walking with confidence. Every step he's taking was intimidating. His eyes were shooting glares everywhere. Ang buhok niya ay nakakalat na parang paulit ulit na hinila. Magkadikit ang kilay at mabilis ang lakad.

Naiinis kasi siya, at nagpapasalamat na rin. Bakit kasi kailangan pang ngayon ang meeting? Naabala pa tuloy sila. Pero mabuti na rin yun dahil naiwasan ang anumang kababalaghan naiisip niyang gawin kay Karina. Hindi niya mapapatawad ang sarili kung pagsasamantalahan niya ang babae habang mahina ito.

Pinindot niya ang button sa side ng elevator. Mabilis naman yun tumunog dahil exclusive lamang yun para sa kanya. Pumasok siya dun at paulit ulit na tiningnan ang relo sa bisig niya.

Wala siyang pake kung malate siya. Bahagya kasi siyang nagaalala as babaeng mag-isa niyang iniwan sa bahay. Paano na lang kung magising ang isang yun at maghanap sa kanya? Hindi pa naman siya sigurado kung mananatili yun dun sa kwarto. Hindi niya rin nai-lock ang kwarto niya mula sa labas.

Magaslaw pa naman ang babaeng yun. Tsk!

Lumabas siya pagkatunog ng elevator. Mabagsik ang tingin ipinukol niya sa mga taong nakaupo palibot sa mahabang obal na mesa.

Seryoso ang mga ilan, na mga kasamahan niya, at ang mga iba ay mababakasan ng takot sa mukha.

Umupo siya sa unahang upuan. Itinukod niya ang braso sa mesa at pinagsiklop ang mga kamay, inilagay niya dun ang baba, saka sinimulang magsalita.

"What's with the sudden meeting?"

"Caspian Cordova is backing out." Saad ng isang kasamahan niya.

Napakunoot ang noo niya.

"From what?"

"Contract."

"You mean, he wants an off from the deal? Is he stupid or what? He can't just back out like that."

"The contract just ended last week, Sir."

Sinamaan niya ng tingin ang nagsalita.

Huminga siya ng malalim para ikalma ang sarili. "Everyone out!" Kalmadong aniya.

Mabilis naman nagsunuran ang mga ito. Naiwan ang mga kasamahan niya.

"Did he figure it out?" Ani niya sa mga taong nasa loob.

"Oo. Kaya nga ayaw niya na i-renew ang kontrata." Si Sage ang sumagot.

Sage is a friend. Kasamahan niya simula 4 years ago. Pinasa ng ina nito ang pagiging isa sa mga council ng Marker Society. He don't want to accept it. Pero tinanggap niya pa rin para sa babaeng mahal niya.

"Stupid Caspian. Ngayon lang niya ata nalaman na kasapi ang tatay niya dito." Nixel said. Nakataas ang dalawa niyang paa sa mesa. Nakatitig siya sa mga knuckles niya na may mga benda pa.

Hindi tulad ni Sage, Nixel was born with the kind of life filled with guns. Mula bata ay magkasama na sila ni Gavin. They grew up together. Kaya ng oras na humiwalay ang ama niya, buong puso niya tinanggap ang pagiging myembro ng madilim na samahan. Pinasok na sa isipan niya na susunod siya sa yapak ng kanyang ama simula bata kaya wala rin siyang magagawa.

"Why didn't anyone of you force him?"

"That's your cousin. Hands off kami dyan. And you're busy these past few weeks. Hindi ka macontact. Buti na lang pumunta ako sa bahay mo." Thunder said and winked.

He shot him a glare.

Dahil sa tarantadong toh nahulog si Karina mula sa couch. Isip niya.

"Kidnapped him. He loved his wife. We can use her to force him to sign the contract." He stood up after telling everyone what to do.

Narinig bigla ang paglangitngit ng upuan ng may marahas na tumayo. Nilingon niya ito at nakita si Storm. Kambal ni Thunder.

Masama ang tingin na binibigay nito sa kanya. But he don't care. Nababagot na tiningnan niya ito, saka tinanong. "What now?"

"Krais was kidnapped. Wala ka bang i-uutos para isalba siya?"

"Krais? Krais who? I don't know a traitor." Saka sinimulan ng maglakad palabas.

"Bago pa lang siya. Natural lamang...."

"I believe you were kidnapped too, Storm. I trusted you kaya andito ka." He cut off.

"I know...pero he's a friend Gavin." Naiyuko nito ang sarili. Mataas ang respeto nito sa kanya. Tinanggap nga ni Gavin si Krais kahit sinabi ni Gavin sa kanya na hindi siya nagtitiwala sa lalaki, para sa kanya.

"Two of my people died Storm. Dalawang taong pinagkakatiwalaan mo rin." Then he left the room. Hindi na niya pinakinggan pa ang sasabihin nito.

Krais is Storm's closest friend. Sumama ito sa Marker Society dahil sa parehong dahilan. Ipinasa ang tungkulin dito ng magulang na tinanggap naman nito ng walang nalalaman. Magiisang taon ng kasapi ito sa kasamahan nila. He don't trust the guy nung una pa lang na sumama ito. And he was right. Itinuro sila ng lalaki sa kalaban dahil sa simpleng takot.

Assh*le. He don't deserve to be saved. Dalawang tao niya ang namatay.

HE PARKED the car on his garage then slid off the chair. Mabilis ang mga hakbang niya patungo sa loob ng mansyon.

Naririnig kasi mula sa labas ang nangyayari sa loob. May mga nababasag na gamit siyang naririnig at ang pagkalampag sa bintana.

Tangina!

Si Karina! Shet!