Drunken Lady (R18)

11

UPDATE UPDATE UPDATE!

Basa Basa Basa!

Vote Vote Vote!

Comment Comment Comment!

Kaja!!
💓💓💓💓

*****************************************

Liah

"Ano ba Liah! Ilang buwan ka nang ganyan ah?! Lulunurin mo ba ang sarili mo sa alak?" Naririnig kong sumisigaw sa Pandy pero hindi ko talaga naiintindihan ang lahat ng sinasabi niya.

"Aano ba publema mo Brando! Sh-igaw ka ng shssigaw! Hindi naman ako bingii!" Bulyaw ko sa kanya. Napaka-ingay eh.

Tinanggal ko ang mga sapatos ko at hinagis kung saan. "Tiignan mwo ngga akoohhh.. Na-kakala-ihhk-kad pa ako! Kaiiyaahh ko pa!"

Pero sa totoo lang hilong hilo na talaga ako. Gustong gusto ko lang makalimot. "Ibigaiiyy mo sakin yan!"

Inagaw ko kay Pandy ang bote ng alak na kanina ko pa iniinom. Nilagok ko iyon hanggang sa maramdaman ko na ang pagtuyo ng lalamunan ko.

Kinuha ko ang susi ng sasakyan ko at hinahanap ko ang daan papalabas. "San ka pupunta Celiah! Lasing ka na!" Tawag nitong baklang palaka na sobrang pakelamera.

"Bibili ng boyfriend! Bakit? Ssshama ka?"

Bumubula na naman ang bibig niya pero hindi ko na inintindi. Mahirap intindihin and hindi mo maintindihan. Lalo na kung nilagok mo ang isang litrong alak.

Sigaw parin siya ng sigaw habang hinahabol ako. Mabutin nalang at naka 4-inch pumps siya. Hahaha. Takbo pa more bakla!

"Habulin moko!" Tatawa kong sigaw sa kanya. Kahit na ako man ay pa ekis ekis na ang paa sa paglakad.

Habol habol ko ang hininga ko pagdating sa parking lot. Paikot-ikot ako, hindi ko makita ang sasakyan ko. Pilit kong pinpindot ang Key fob ko pero di pa nag-kukyukkyuk ang sasakyan ko.

Umikot-ikot ako pero wala parin. Umiikot ang paningin ko.

Yung mga building parang train na gumagalaw mag-isa. Itinaas ko ang kamay ko ng parang inaabot ko sila.

Nang may biglang humawak sa kamay ko at iharap ako sa kanya.

"Liah! Tama na.. pleasee.."

Pilit kong dinidilat ang mata ko pero hilong hilo na talaga ako, then I passed out..

▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️

The next day.

I was hoping that it will be the same when I got  drunk the first time. That I would wake up in an unfamiliar room with the familiar scent. Like I always wished for the past months.

Someone opened the curtains and the rays of the sun woke me up. My heart skips a beat, I was really praying it will be him.

I am afraid to open my eyes. To witness my disappointment and failure.

The failure of life. The failure of living.

I am afraid of feeling my miseries. I can no longer linger.  That I woke up on my bed again and to long for that familiar scent.

There's only one thing I can do and that is to work sober and live drunk.

I can feel the cold air.