mijn redding

hoofdstuk 52.

Naya's POV:

"Bella?" fluisterde ik, het slapende meisje schuddend.

Ze draaide zich om in haar slaap en kreunde, duwde me weg en draaide weer terug.

"Ik ben zo beledigd. Nu, sta op! We moeten praten."

Met nog een vermoeide kreun, ging ze zitten en leunde op haar ellebogen.

"Wat?" sisde ze moe.

"Nou, jij ook goedemorgen"

Ze rolde met haar ogen, keek naar haar arm en verstopte het snel onder de dekens.

Ik negeerde het, ging naast haar zitten en staarde voor een minuutje ofzo.

"Blijf je gewoon naar me staren of....?"

"Nee sorry. Ik wou praten."

"We waren aan het praten"

Damn. Ze is sassy als ze moe is. Nee wacht. Altijd.

"Ik bedoel, over alles"

"Ga ja gang. Niets houd je tegen"

Ik haalde diep adem, en dacht na voor de juiste woorden. Het leek alsof er gewoon geen goede woorden waren voor deze situatie.

"Ik wil.....In je leven zijn.... Zoals, niet zoals zulke oude ouders, maar zoals..... Een oudere zus? Ik wil niet oud zijn,"

Okay niet afdwalen Nay. Ugh, dit is moeilijk.

"Ik wil dat je weet dat je altijd naar me toe kan komen. Praat tegen me.... Kom bij me, wat er ook is. Wees niet bang, je mag altijd naar me toe komen. Of naar Demi. Ze vind het fijn als je eerlijk tegen haar bent. Weet gewoon dat we er voor je zijn, okay?"

Ze knikte, nu meer wakker. Ik klopte ongemakkelijk op haar rug, ik wou niet te ver gaan en voor een knuffel vragen.

Gosh, dit voelt hetzelfde als zo'n sex gesprek met je kind.

Ze ging meer recht op zitten en knuffelde me voordat ze op stond en weg liep, wat mij verbaast achterliet.

Ik strompelde terug naar Demi, alles herhalend in mijn gedachten.

"Waar is Bella?"

"Ze is aan het aankleden, volgens mij"

Demi knikte. "Hoe was het gesprek?"

"Heel erg....Goed. Enorme doorbraak."

Demi glimlachte. "Goedzo. Dankje babe,"

Mijn maag kromp in elkaar met die woorden, alsof het een turn trucje was ofzo wat ik goed kon.