Hoofdstuk 38🐙

62 4 3
                                    

POV Anna

Ik sta oog in oog met de dokter, ook wel bekend als Hans. Ik hoor Luna en Silver achter me en zie in mijn ooghoek, Niall, M&H en Scott en Ethan naar de auto lopen.

"Dus, wolfje hoe gaan we dit spelen? Vuur met vuur of een mind game? Zwaardgevecht of uithoudingsvermogen? Jou keus?" Ik grom lichtjes naar Hans en ga normaal staan. "We gaan een mind game doen." Hans knikt en we komen in een if andere kamer terecht. Luna en Silver zitten opgesloten in een doorzichtige doos.

En de jongens ook, samen met de auto. Ik kijk Hans aan. "Wat moet ik doen?" "Eerst de regels. Als eerst, je mag geen krachten gebruiken." Ik doe mijn totem af, en Hans een ketting die hem blijkbaar zijn krachten geeft. Ook die belanden in een doorzichtige doos of box.

"Ten tweede, geen mensen erbij halen. Ook geen doden, of oude vrienden. Dat loopt nooit goed af." Ik knik. "En als laatst, ben je bereid om de meest moeilijke mind game ooit te spelen?" Ik knik nog een keer.

"Oké, en we spelen. TRUTH OR PUNISHMENT!" "Serieus?" Hans knikt. "De punishment is echt niet leuk, je wilt niet liegen." "Oké." Andwoordr ik.

"Er zijn drie rondes, ronde een als je liegt komt je ergste nachtmerrie uit. Ronde twee, als je liegt zal je de dood van al je geliefden en vrienden herleven of zien. En ronde drie, als je liegt. Zal je degene die je het meeste mist opnieuw zien, en je zal hun pijn voelen zodra ze jou verloren. Dan weet je hoe ze voelen."

"Begin nou maar." Hans knikt en haalt een doos tevoorschijn. Het begint te praten. "Wat is jou favoriete kleur?" "Groen." Antwoord Hans.

"Waar." Zegt de kubus.

"Bordeaux rood." Zeg ik. "Waar." Zegt de kubus.

"Volgende vraag, wat is jouw favoriete wapen."

"Mijn telepathische ketting." Antwoord Hans.

"Pijl en boog en zwaarden." Antwoord ik.

"Waar." Zegt de kubus in mijn richting.

"Jij loog." Hans schrikt op. En zijn ogen draaien weg, hij begint te schreeuwen en krijgt overal krassen en wonden. Zodra hij stopt met schreeuwen rollen zijn ogen weer in hun kassen en valt hij hijgend op de grond.

"Zie je hoe heftig het is?" Ik knik met open mond naar Hans. "Waarom loog je als je wist dat dit zou gebeuren?" "Ik loog niet, maar blijkbaar wel." Ik rol mijn ogen en kijk weer naar de kubus.

"Op wie heb je een crush?" De dokter's ogen worden groot. Net zoals die van mij. Ik kijk naar Luna, ze knikt naar me. Ik kijk achter Hans naar Niall, en dan naar de andere jongens.

"Zuster Kar." Zegt Hans. "Niall Horan." Fluister ik zachtjes.

"Waar." Wordt er tegen ons gezegd. De kamer verdwijnt en de glazen dozen gaan open. Ik ren naar Luna en Silver en omhels hun. We rennen met z'n drieën naar de auto terwijl we de dokter op de grond zien vallen. Ik luister naar zijn hartslag die heel langzaam is, zodra we wegdraaien hoor ik niets meer.

"Jongens wacht!" De auto stopt en ik ren naar de dokter. Ik luister naar zijn hart door mijn oor op zijn borst te leggen.

"Hij is dood."

Heeeyyeyyy!!

Dus de dokter is dood... dit betekent waarschijnlijk het einde van hun missie, en bijna het einde van dit boek😅😏😆

Xxx💿🐓

Adopted by 5 Seconds of Summer { Dutch }Where stories live. Discover now