Vecht

Vecht | hoofdstuk 23

23. VRAAG OM VERLENGING

Zwijgend zaten we naast elkaar op het bed. De zonnestralen vloeiden de kamer binnen, en projecteerden onze schaduwen op het dekbed. Ik dacht na over wat hij tegen me gezegd had- hij had gelijk gehad; ik zou zo snel mogelijk naar mijn moeder en de rest van mijn familie gaan. En zo snel mogelijk was dus morgen. Alleen…ik wilde nog niet weg hier. Ik vond zijn gezelschap veels te fijn om nu al weg te gaan. ‘Zou ik misschien nog wat langer mogen blijven?’ vroeg ik. ‘Zo lang je wilt, Kathy.’ Hij wendde zijn gezicht naar mij. Zijn haar glansde in het zonlicht. ‘Zullen we chinees bestellen?’

Ik glimlachte. ‘Deal.’

***

‘Wauw. Dit is echt heel lekker,’ zei ik, terwijl ik nog wat babi pangang naar binnen werkte. ‘Ik weet het. Dit is de beste chinees van heel Londen.’ zei Jared, die nog een satéstokje pakte. ‘Waarom eet Sam niet mee?’ vroeg ik verwonderd. ‘Het is vrijdag, hij gaat waarschijnlijk uit vanavond. Ik weet het wel zeker.’ Ik grinnikte. ‘Met z’n chickies zeker?’

Zijn gezicht werd geïrriteerd; ‘Ja.’

Voordat ik zijn humeur nog meer kon verpesten, hield ik erover op en at door.

‘En wat gaan wij dan doen vanavond?’ vroeg ik, toen ik erachter kwam dat ik niet echt lang mijn mond kon houden.

‘Ik weet niet, gewoon lekker bankhangen en een film kijken?’ Hij keek me een beetje onzeker aan, alsof dat niet genoeg zou zijn. Ik glimlachte. Hij was echt schattig als hij zo keek. ‘Ja, lijkt me leuk.’ Ik ging van tafel toen ik mijn bord leeg had, en liep naar de kast, waar ontzettend veel films instonden. ‘Zoek er maar eentje uit- wil je nog een toetje?’ vroeg hij vanuit de keuken. ‘Nee, alsjeblieft niet. Doe dat maar over een uurtje of zo. Mijn maag zit helemaal afgeladen.’ Ik hoorde hem grinniken. ‘Oké dan.’ Ik hoorde de kraan open gaan en de afwasborstel schuren over borden. Jared was tenminste hygiënisch. Hij zou het perfecte vriendje zijn. Ik was alleen niet verliefd op hem. Ik had nog steeds gevoelens voor Lyam, ook al verdiende hij het niet.

Ik wilde geen romantische film kijken- dan moest ik alleen maar denken aan hém. Ik vond een gepaste actiefilm en legde die neer op de salontafel. Net op dat moment was Jared klaar. Met neergeslagen ogen kwam hij de woonkamer in lopen. ‘Niks zeggen. Ik heb echt geen smetvrees, ik zweer het.’ Ik schoot in de lach. ‘Ik vergeef het je hoor, je bent gewoon heel schoon- daar zou ik nog weleens wat van kunnen leren.’ Hij glimlachte. ‘Ik ben blij dat je het zo goed opvat. Al die vrienden van Sam die hier over de vloer komen, beweren dat ik smetvrees heb.’ Ik trok hem op de bank en nestelde me tegen hem aan. ‘Ach ja, maar als je Sam al niet serieus neemt, waarom zijn vrienden dan wel?’

‘Ik weet het niet- misschien omdat het dit keer niet over ‘’fucking harde parties’’ gaat?’

 Ik schoot alweer in de lach. ‘Laten we die film  nou gewoon maar gaan kijken.’

Nadat we de film hadden gekeken was ik moe- het was laat, en ik kon mijn ogen amper open houden. Sam was net een paar uur geleden weggegaan; volgens Jared zou hij middernacht weer thuiskomen. Ik gaapte voor de zoveelste keer. ‘Misschien moet je gaan slapen. Je moet morgen alweer vroeg op en fit zijn voor zo’n lange reis.’ zei hij. ‘Goed idee.’ Ik maakte me van hem los en ging wat verder van hem af languit op de bank liggen. ‘Welterusten,’ zei ik. Jared maakte een vreemd geluid. Ik kwam wat omhoog en steunde op mijn ellebogen. Hij keek me afkeurend aan. ‘Ben je gek geworden, Kathy? Ik laat jou niet op de bank slapen. Slaap maar in mijn bed- ik ga hier wel.’

‘Jared, doe alsjeblieft geen moeite- ik lig hier prima.’

‘Nee, dat doe je niet.’ Met een kracht die ik niet van hem verwacht had, tilde hij me op en droeg me naar zijn slaapkamer, waar hij me op zijn bed legde. ‘Een goede nacht, schone slaapster.’ Hij sloot de deur. Ik was te moe geweest om tegen te stribbelen. Toen had ik plotseling een ingeving. Ik stapte uit zijn enorme hemelbed, schoof wat boeken opzij, en ging met  m’n deken op de grond liggen. Nu zou ik me in ieder geval niet schuldig tegenover hem  voelen.

Mijn ogen vielen dicht, en mijn geest verdween.