FİNAL BÖLÜM(VEDA)

Start from the beginning
                                    

"Tamam ben alıp gelirim şimdi.Bu saatte açık pastahane bulabilirsem."

"Hayır ya ben yaparım şimdi. Ay çok heyecanlandım"

İpek ellerini çırparak mutfağa giderken Muratta büyük bir keyifle peşinden gitti.İpek mutfağa girdiğinde hemen malzemeleri tezgaha sıralamaya başladı.Murat ise sandalyeye geçip büyük bir keyifle seyrediyordu karısını.

"Yapabileceğine emin misin?"diye sordu.

"Sen oturacağına yardım etsene"

Murat ayaklanıp karısına doğru yaklaştı ve arkasından karnına doğru sarıldı.İpek gözlerini kapatmış heyecanla yutkunmuştu boynunda hissettiği dudaklarla yine tüm dikkati dağılmıştı.
"Yardım et dedim dikkatimi dağıt demedim" Sesi o kadar kısıktı ki konuşamıyordu bile.Murat geri çekilip karısının yanına geçti hemen.Yoksa birazdan kendilerini yatakta bulacaklardı.

"Benim işim seni motive etmek sevgilim"dedikten sonra son bir karısının boynuna öpücük kondurup geri çekildi hemen.

"Tamam söyle bakalım ne yapayım ben"

Murat'ın böyle uslu uslu sözünü dinlemesi İpeğin hoşuna fazlasıyla gidiyordu.Bu Murat İpeğin eseriydi, İpek sayesinde böyle birine dönüşmüştü.

"Dolapta ki bitter çikolataları eritebilirsin aşkım"

"Emredersiniz İpek hanım" İpek gülerek kocasının yanağına öpücük bıraktı ve daha sonra yumurtaları kırdı.İkisi de büyük bir keyifle şakalaşarak ve sohbet ederek işlerini yaptılar.Yan yanayken zamanın nasıl geçtiğini ikisi de anlamıyordu ama birbirlerinden uzakken bir ömür gibi geliyordu.Şimdi ise fırından çıkardıkları brownilerin ılımasını bekliyorlardı.

"İyi iş çıkardık ortak!"dedi İpek elini kocasının omzuna atarak.

"Bana neler yaptırıyorsun.Saat gecenin 2'si ben burada brownilerin soğumasını bekliyorum" Fazla değişik bir durumdu, normal şartlarda hayatta böyle şeyler yapmazdı.Ama şartlar normal değildi tabi.Heyecanla uzun kızıl saçlarını arkaya atan bir kadın vardı. Minicik şortu, askılı bluzu ve güzel yüzüyle harika bir manzara sunuyordu şimdi bu güzellikle şartlar hiçte normal olmuyordu.
Kalbi, masumiyeti, aşkıyla ve tek bir bakışıyla her şeyi önüne serebilirdi karısının.

"Hepsini ben yiyeceğim zaten bana anca yeter" Gözü doymuyordu ne yapabilirdi?Dolaptan sütü çıkarıp bardağa doldurdu. Tepsiyi de alıp masaya koydu ve oturdu genç kadın.

"Tabağa koymayacak mısın?"

"Hayır hepsini yiyeceğim dedimya"

Murat karısının karşısına oturup onun iştahla yemesini seyretti.Dudakları full çikolata olmuştu tabi birde üzerine sütü içince gülmeden edememişti adam .

"Tamam al hadi bir tane göz hakkı sonuçta." İpek bir tanesini kocasına uzattığında, Murat'ın gülümsemesi daha çok genişledi.

"Yok ben yemeyeceğim. Seni izlerken yemiş kadar oldum" Omuzlarını silkerek yemesine devam etti İpek.Fena halde güzel olmuştu çünkü bu tatlı.

"Çok güzel olmuş bayıldım"
Kaç tane yediğini bilmiyordu ama artık tıkandığını hissedince arkasına yaslanıp karnını okşadı.Murat ise hala kendisini izlemekle meşguldü.

"Artık odamıza mı çıksak?" Murat ayağa kalkıp karısının elinden tuttu ve kaldırdı.Yarım saattir yapmak istediği şeyi yaptı ve güzel karısının çikolatayla kaplı dudaklarını öptü uzun uzun.İpekte büyük bir arzuyla karşılık verdi.Kocası kucağına alınca nefesinin kesildiğini hissetti.Yukarıya odalarına çıktıklarında ise yine her şeyi herkesi unutmuşlardı.

TUTSAKWhere stories live. Discover now