TUTSAK

FİNAL BÖLÜM(VEDA)

TUTSAK

FİNAL

Bazı şeyler hiç degişmezdi bu hayatta.Mesela kendisinin Murata olan aşkı gibi.Ne olursa olsun canı da yansa karşısına herkesi alsada sevmekten vazgeçmemişti ve kazanmıştı bu savaşı.Şimdi karnında onun bebeğini taşıyordu ve en önemlisi seviyordu hem de çok seviyordu.

"Masada ki limonatayı uzatır mısın?"

Ellerinde kitaplar bahçe de keyif yapıyorlardı ama kitap okumaktan çok birbirlerini seyrediyorlardı.İpek, kocasının uzattığı limonatayı yudumlaken gözlerini ondan alamıyordu.Hala içinde ki huzursuzluk devam ediyordu. O kadın dışarıdaydı ama bir karar almışlardı ne olursa olsun canlarını sıkmayacaklardı. O kadının istediği buydu zaten mutsuz etmek o yüzden mutsuz olmak yoktu.

"Bir sayfa bile okuyamadım sayende"

Murat elinde ki kitabı masaya bırakıp karısının uçuşan saçlarını seyretti.Çok güzeldi be fazla güzeldi. "Bende okuyamadım boğazı seyretmekten" diyerek yalan söyledi genç kız. Alakası yoktu çünkü tamamen kocasını izleyip eskileri düşündüğü içindi.

"Kocamı seyretmekten diyecektin herhalde"

Karısının belinden tutup yanına doğru çektiğinde saçlarına öpücükler kondurup kokusunu içine içine çekti.Tuhaftı değişikti sanki bir daha koklayamayacaktı onun bu İpek saçlarını, bir daha bakamayacaktı bu aşık olduğu gözlere.Bu hissi tarif etmek imkansızdı aslında.

"Senin yüzünü seyrederek geçmişi düşünüyordum.Vay be nasıl aşık ettim kendime falan diyordum"

İpek gülerek anlatırken Murat biraz buruklaşmıştı " Seni çok üzdüm. Çok fazla üzdüm" İpek başını kocasının göğsünden kaldırıp yüzüne odakladı.Kıyamazdı ki ona. Adamın yanağını usulca okşarken dudaklarına küçük masum bir öpücük bıraktı.

"Tamam işte ceza sana üzdüğün kadar da mutlu edeceksin beni"diyerek güldü.
Murat karısının alnını öperken ne kadar şanslı olduğunu bir kere daha hissetmişti.
"Sen nasıl birşeysin ya" Kocasının daha sıkı sarılması üzerine mutluluktan gözleri doldu İpeğin.Muratın kollarında huzurluydu onun kollarında güvenliydi. Bazen ona olan sevgisi içine sığmıyordu bu hislerin de her zaman devam edeceğini biliyordu.

"Hayalini bile kuramadığım bir hayat verdin bana. Beni sevdin,mutlu ettin.Geçmişi unutturdun bana" Bir gün Muratla olacağını hayal ediyordu aslında ama evlilik ve bebek durumu daha öte bir şeydi İpek için ve gerçekleşmişti.

"Çünkü ben seninle varım, ben seninle mutluyum"

"Daha da mutlu olacağız. Şu olaylar bitsin uzun bir tatile çıkacağız karnın büyümeden"

İpek heyecanla gülümserken, gerçekten heyecanlanmıştı. Çünkü ciddi anlamda bir tatile ihtiyaçları vardı. "Gerçekten mi? Ya o kadar güzel olur ki. Karnım şişmeden gidip gelmiş oluruz"

Tatile gerçekten çok ihtiyaçları vardı.Her şeyden herkesten uzakta sıcacık bir yerde uzun bir tatile en çok onların ihtiyacı vardı. "Ben her şeyi ayarlayacağım sevgilim merak etme" İpek gülümseyerek ayağa kalktığında, içi kıpır kıpırdı heyecanlıydı. Evet bir yanı hala buruktu.Suzan bir an önce yakalanmalıydı.

"Ne oldu niye ayaklandın?"

"Browni çekti canım benim böyle bol çikolatalı"dedi dudaklarını yalayarak.
Murat ise kahkaha atarak karısına bakıyordu.

"Tatilden bahsederken nasıl buraya geçiş yapabildin?"

"Hamileyim ben ne yapayım"diyerek omzunu silktiğinde, Muray keyifle onu izlemeye devam ediyordu.