TUTSAK

12.BÖLÜM

Öncelikle hepinize iyi günler..

Okumaya baslamadan önce bu yazimi okursanız çok sevinirim..
Düşündüm biraz baktım ettim..
Bu kitabimi yazmak için emek veriyorum ama ayni zamanda hobi olarak görüyorum..
Ben binler yüzler yorum yapsın beğensin demiyorum ama 4-5 kişiylede olacak iş değil gibi geliyor bana..
Bu bölüm aslında belirleyecek biraz devam edip etmeyeceğime..artık ya tamamen birakacağım yada sizden hiç birşey beklemeden devam edeceğim..
Hepinizi öpüyorum iyi okumalar.

TUTSAK

12.BÖLÜM

Yine değişik bir moddaydı İpek.Zaten bu aralar fazlasıyla yoğun yaşıyordu duygunlarını ve  yine öyle bir anındaydı,laptopundan bir şarkı açıp bağırarak söylüyordu ve kendisini tam bir aptal gibi hissediyordu.

"Kaderimde buda mı vardı sevdiğimi başkalarıyla göreceksesem eğer kör olsun bu gözler görmeyeyim bir daha!"

Tam kendisini kaptırmış şarkıyla bütünleşmişken şarkı aniden kapatılmıştı.Arkasına döndüğünde, Hazalla göz göze gelince birazda olsa dönen siniri daha da alevlenmişti.

"Ergenlik günlerine geri mi döndün? Bu şarkı ne böyle? dedi Hazal kendisini koltuğa atarak.Fazlasıyla yorucu bir gün geçirmişken İpeği görmek istemişti ancak onu yine normal olmayan bir halde yakalamıştı.

"Keşke o günlere dönebilseydim biliyor musun? Amcamın sözünü dinler yurt dışında okurdum ve bu sayede Murata aşık olmamış olurdum.Neyse son durum ne? Aldınız mı Cereni?"

En son oradan çekip gittiği için hiçbir şey bilmiyordu İpek. Oradan çıktından sonra ne olup ne bittiğinden bir haberdi, bu yüzden merak ediyodu.

"Aldık ama benim sana bir şey söylemem gerekiyor."

Hazal tedirgin bir ifadeyle kafasında toparlamaya çalıştı söyleyeceklerini. Bu bir gecelik beraber uyuma planını İpek duysa kıyameti koparırdı, koparmadığına göre duymamıştı.Başkasından duymasındansa kendisinden duymasının daha iyi olacağını düşündü ve açıklayacakken durumu İpek araya girdi bir anda.

"Duydum bende, oradaydım. Ceren'i, seninle 1 gece geçirme karşılığında bıraktığını biliyorum"

En çokta kendisi kadar yalvarmasana rağmen Ceren'i bırakmamısına çok sinir olmuştu İpek.Ama Hazal'ın tek bir kelimesiyle halletmişti olayı işte bu zoruna gidiyordu ne yaparsa yapsın Murat'a ulaşamıyor olmaktan yorulmuştu. Artık buna kalıcı bir çözüm bulmak istiyordu.

"Kızmadın mı?Gerçekten sırf Ceren kurtulsun diye kabul ettim"tedirgin bir sekilde kuzenine yaklaşıp "Ona karşı bir şey hissetmediğimi biliyorsun İpek."

Evet ilk başta kızmıştı ama sonradan anlamıştı, kızmıyordu Hazala.Tek bir kişiye kızıyordu o da Murattı.

"O gece gerçekleşmeyecek buna izin vermeyeceğim" Öyle kararlı bakıyordu ki;Hazal,onun bu halinden ürpermişti.

"Yarın olacak o gece. Akının da haberi yok zaten o da duysa kötü olur"dedi Hazal sıkıntıyla.

"Akına ne oluyor acaba?Bana bak sizin aranızda bir şeylervar kör değilim de açılabildiniz mi birbirinize bilemiyorum onu"

"Birazcık hoşlanıyor olabiliriz birbirimizden açılmak için bir sebep değil bu.Her neyse konu buda değil gece ne yapacağım onu düşün sen?"

Bıkmıştı herşeyi düşünmekten sadece ama sadece kendisi birşeyler düşünüyordu artık beyni iflas edecekti.

"Biraz düşün mesela Hazal birazda sen düşün"