TUTSAK

36.BÖLÜM

Önümüzde ki bölüm final..

İyi okumalar

TUTSAK

36.BÖLÜM

Başında inanılmaz bir sızı vardı ve neden böyle olduğunu bilmiyordu.Hafızasını zorlarken yüzünde hissettiği buz gibi suyla sıçrayarak doğruldu.Nefes nefese etrafına bakınırken bir sürü siyah giyimli adamla karşılaştı, tam karşısına baktığında onu gördü.Suzandı bu.

"Sonunda uyandın yengesinin bitanesi.Özledin mi beni bakayım?"
Sandalye de bağlı bir şekilde dururken gözleri karnına doğru kaydı.Ona bir şey olmamıştır değil mi? Bebeğine bir şey olmamıştır.

"Sen nasıl bir ruh hastasısın!Bırak beni bırak!"

Gözyaşları akarken deli gibi korktuğunu hissetti. Murata yeni kavuşmuştu, yeni yeni mutluluğu tadıyordu.Üstelik hamileydi! Bir şey olsun istemiyordu bu kadın yüzünden birkez daha bebeğini kaybedemezdi.

"Sen benim hayatımı mahvettin,ne sandın mutlu mesut yaşayacağını mı?"!Eski bir fabrikaya benziyordu burası fazla korkutucu bir yer gibiydi üstelik.Ama daha korkunca bu kadındı.

"Ne yapacaksın?Öldürecek misin beni?'

"Yok o kısa yol benim daha güzel planlarım var daha eğlenceli" Deli  deli gülüşü, psikopatça bakışları İpeği daha çok korkutmuştu.

"Allah belanı versin senin!Murat beni kurtaracak biliyorsun değil mi?Sende bu yaptığının hesabını vereceksin!"

"Murat'ın bizi aramasına gerek yok ben kocanı arayacağım zaten." İpek sinirle ellerini ve ayaklarını oynatmaya çalıştı.

"Ne yapacaksın?Aklından ne geçiyor senin!"diyerek bağırdı. Delirmek üzereydi bu kadın zıvanadan çıkmıştı resmen delirmişti!

"Göreceksin tatlım hepsini göreceksin"

###

Kalbini söküp almışlar gibi hissediyordu Murat. Hayatının en ama en berbat anlarını yaşıyordu. Tüm adamlarını seferber etmişti tüm emniyet yetkililerini harekete geçirmişti.Onların kılına zarar gelirse yakardı bu dünyayı.

"Bir haber yok mu hala?" Sinan Atahan ve Hazalla beraber mağazadalardı. Beklemekten nefret ediyordu ama elinden de kahretsin ki bir şey gelmiyordu.

"Düşünün biraz yıllardır beraber yaşadığınız kadın nereye gidebilir?İpeği nereye götürebilir!" Bağırıyordu çünkü çok öfkeliydi. İpeğe ve bebeğine bir şey olursa yakardı her şeyi.Taş üstünde taş bırakmazdı.

"Babama bağırmaya bir son ver.Bizde senin kadar kötü durumdayız"diyerek araya girdi Hazal.

"Benim kadar kötü durumda değilsiniz olamazsınızda!O benim karım, ailem, her şeyim! Karnında bebeğimizi taşıyor.İpeğinde bebeğiminde kılına zarar gelsin hepinizi mahvederim!" Murat sinirle odadan çıktığında derin derin nefesler aldı.Gözlerinin dolmasına engel olamamıştı. "Neredesin İpek Neredesin sevgilim?" Telefonu çalınca hiç bakmadan açtı.

"Evet?"dedi sinirle.

"Benim tatlım Suzan"

Murat bu sesi duyunca heyecanla yürümeye başladı. "Öldüreceğim seni!duydun mu?Öldüreceğim!"diyerek bağırdı.

"Ama sakin ol olmaz ki böyle al bak karının sesini duy!" Murat gözyaşları için de duvara yumruk atarken elinin acısını hissetmiyordu bile.Çok kötüydü çok.Bir an önce karısını onların elinden kurtarmak zorundaydı. "Murat?"dedi İpek titreyen sesiyle.