TUTSAK

21.BÖLÜM

TUTSAK

21.BÖLÜM

Çınar mağazasına girdiği an gözünde ki gözlükleri çıkartarak derin bir nefes aldı İpek..Beyaz püsküllü elbisesinin etek uçlarını düzelterek yürümeye devam etti. Beyaz elbise giyinmişti çünkü beyaz bir sayfa açmak için bir semboldü bu.

"İpek hanım hoşgeldiniz"

Yatmak, ağlamak, üzülmek yoktu.Bundan sonra  çalışacaktı. Yoluna  ve işine bakacaktı.

"Yönetimdeki herkese söyle yarım saat sonra toplantı odasında olsunlar"

Saçlarını savurarak yukarıya odasına çıktığında kalbinin deli gibi attığını farketti.Zor olacaktı evet,Muratla burun burun çalışmak güç olacaktı. Ama şükür ediyordu ki onun daha büyük mağazaları,kendisine ait başka bir şirketi vardı. Sürekli burada durmazdı en azından. Kapı çalınca asistanı Merve içeriye girmişti.

"Arda bey geldi efendim"

"Gelsin" Arda içeriye girdiğinde İpek ayaklandı ve sarıldı arkadaşına.Kendisi arkadaş olarak görsede Arda'nın böyle düşünmediği aşikardı ama Ardaya minnet duyuyordu. En zor zamanlarında yanında olmuştu.

"Hoşgeldin Arda, otur gel"

Karşılıklı koltuklara oturdukların da Arda'nın baştan ayağa kendisini süzdüğünü farketti.Rahatsız olmuştu tabi, bir tek  Murat süzerken rahatsız olmuyordu,heyecandan eli ayağı birbirine giriyordu ama Murattan rahatsız olmazken, başka erkeklerden rahatsız olmasıda rahatsız ediciydi. Çünkü o günler artık geride kalmalıydı.

"Hoşbuldu.  Tatlı  yiyelim tatlı konuşalım"

Arda elinde ki çikolata kutusunu uzatınca İpek hemen aldı,  filmlerde ki gibi bir köşeye atmak yerine hemen açmaya koyuldu. Çünkü tadına bakmazsa aklı alırdı. Bir kere aklı kalırdı, tadı nasıl?Sütlü mü bitter mi?

"Çok teşekkür ederim"

Kutuyu açınca paketi uzattığında Arda'nın reddetmesiyle garip garip baktı genç kız.Hayır bu kafayıda anlamıyordu. çikolata bu nasıl geri çevirebilirsin?

"Önemli değil canım ne olacak daha iyi gördüm seni, hatta çok iyi gördüm"

Dıştan iyi görünmek çok kolaydı süslenip sahte bir gülümseme yerleştirmek yetiyordu. Ancak içinde ki acıyı bir tek İpek biliyordu, bir tek o hissediyordu.

"Biraz gergin misin?"diye sordu Arda gülümseyerek.

"İş ortamında böyle oluyor biraz. Birde ilk iş günüm olunca heyecanlandım."

"İlk iş gününü kutlamayacak mıyız peki?"

Arda'nın bu sorusuyla elini çenesine yaslayarak düşünceli bir ifadeyle baktı.Eğlenmeyeli; gerçek anlamda eğlenmeyeli uzun zaman olmuştu.Yine eğlenemeycekti biliyordu bunu ama denemek zorundaydı, bir şeyleri denemesi gerekiyordu, evde durursa kafayı yiyebilirdi düşünmekten.

"Olur tabi yaparız akşam bir şeyler"

"Tamam akşam mutlaka görüşüyoruz o zaman. Şimdi kalkmam lazım, işlerim bar biraz" diyerek ayaklandı Arda. İpekte ayaklandığında, Arda'nın uzattığı eli tutarak tokalaştı onunla, tam yanakları yanaklarına değdiği an kapı açıldığında İpek geri çekilerek sağına doğru baktı. Murat'ı gördüğü an, normal atan kalbi uçuşa geçmişti yine.

"Kapı diye birşey var Murat bey"dedi İpek.

"Burası bana ait, kapıda bana ait ,hatta içinde ki bazı kişilerde bana ait!"diyerek Ardaya ters ters baktı.Bu herifin İpeğin  yanında  yöresinde dolaşmasına gerçekten tahammül edemiyordu.Üstelik ne samimiyetle tokalaşa biliyorlardı ki?