Don't let me go

Deel2 Hoofdstuk 1

Pov Ashton

Ik schrik wakker als ik gegil hoor, slaperig sta ik op uit mijn bed en loop de gang door. Ik stop bij de deur van Madison als ik daar nog een keer gegil hoor. Ik pak de deurklink vast en open de deur voorzichtig.

Madison ligt trillend ik haar bed, ik ren gelijk naar haar bed toe.

"Madison, wakker worden, het is oké nu"

Madison open langzaam haar ogen die eerst nog samengeknepen waren. Haar ogen stralen angst uit. Ze begint te trillen, het lijkt wel alsof ze het koud heeft. Haar deken plaats ik weer wat over haar heen, het trillen wordt gelukkig al wat minder.

"Ga maar weer slapen het komt goed" zeg ik, in de hoop dat ze nu niet nog een keer gillend wakker word. Voor de zekerheid blijf ik nog even geknield bij haar bed zitten. Haar ogen zijn weer gesloten maar af en toe trilt ze een beetje. Ze zal wel een nachtmerrie hebben gehad.

Na 5 minuten rustig te hebben toe gekeken, in de hoop dat ik nu nog wat uurtjes rustig kan slapen. De deur sluit ik heel zachtjes en loop richting mijn kamer, of eigenlijk die van mij en Zayn.

*volgende ochtend

Slaperig sta ik op uit bed, ik ben nog heel erg moe maar heb gelukkig nog een paar uur kunnen slapen.

Ik loop naar beneden. Maar hoe verder ik de trap afloop naar beneden hoe meer de geur van afgebakken broodjes mijn neus binnen dringt. Ik versnel iets en gooi de woonkamer deur binnen.

Daar zitten Felice, Olivia en Lisanne al aan tafel. Ik schuif aan en begin een broodje te smeren.

"Ik maak me zorgen om Madison" zeg ik dan om de stilte te verbreken.

"Was Madison de gene die vannacht zo schreeuwde?" Vraagt Olivia heel serieus.

"Ja het was Madison, ik ben vannacht nog naar haar toe gegaan, ze trilde helemaal"

"Z-zou ze Harry missen?" Vraagt Lisanne onzeker.

"Het is een mogelijkheid" antwoord Felice op de vraag van Lisanne.

"Hopelijk gebeurd het niet vaker, sinds hij vorige week weg is gegaan is ze heel down en niet meer zichzelf" zeg ik, want ik maak me echt zorgen om haar, wat als het echt om Harry gaat.

"Misschien is ze wel bang om hem kwijt te raken" zeg Lisanne terwijl ze daarna snel een broodje naar binnen werkt. Ik knik, dat zou ook nog is kunnen. De jongens zijn wel voor heel lang weg en misschien mogen we ze een paar keer bezoeken, dat weten we niet van te voren.

Felice vertelde mij dat, ik was eerst ook ongerust, tuurlijk vertrouw ik Zayn dat is het niet maar sommige fans zijn zo extreem en ze zijn wel heel lang weg. Gelukkig stelde Felice mij gerust, ze kent Louis al zo lang en zijn al een aantal jaar een stel. Louis is al vaker op tour geweest en ze mochten één keer langs komen voor een paar dagen.

En omdat de jongens op tour zijn hebben wij het hele huis voor ons zelf. Het is soms alleen wel heel leeg, we zijn maar met z'n 6en en soms is Zoey er ook.

Anna is nu naar school, elke dag gaat ze er heen op haar fietsje. Wij vonden allemaal dat ze wel naar school moest gaan, omdat ze nu eenmaal leerplichtig is en het natuurlijk goed is voor haar 'sociale contacten' zoals Liam het verwoorde.

"Het is eigenlijk niet eens zo leuk om over Madison te praten achter haar rug om" begint Olivia.

"Nee ik weet het, maar dit kan ook niet goed zijn voor haar, gillend wakker worden is niet normaal" antwoord ik.

"Het komt vast allemaal wel weer goed, maar even iets anders, is er nog wat brood? Ik heb nog wel zin aan wat te eten" antwoord Lisanne. Iedereen begint te lachen, Lisanne zal ook is niet over wat te eten beginnen.

"Ja Lisanne er is nog brood kijk maar in de keuken kastjes" antwoord Olivia, met een zucht staat Lisanne op en loopt naar de keuken.

----------------------------------------------

Hier is dan hoofdstuk 1 van jawel deel 2!! Ik ben blij met wat ik in die korte tijd heb bereikt op wattpad. Behalve dat ik zoveel lezers heb voor dit boek en natuurlijk mijn andere boeken, heb ik een aantal super leuke en lieve mensen leren kennen.

Blijf vooral voten en comments plaatsen :) it makes me happy!