The Perfect Weapon [COMPLETED]

Chapter 29

Nasa most wanted list ng underground world ang tatlong nabanggit na napatay ng tinatawag nilang Terminator. Kilala ang tatlo ba deadly trio dahil sa magkasama ito sa lahat ng misyon. Magagaling at maliliksing kumilos ang mga ito. Walang makapantay sa kakayahan sa combat at paggamit ng katana. Sikat din ang mga ito dahil sa pagiging maloko.

Migraine na yata ang nararamdaman ko! I'm so worried for my family and Reese's sake!

"Hindi naman natin minamata ang kakayahan ng kalaban natin, diba?" Singit naman ni Vhienna Marie or Anne for short. Mataray itong tignan at matapang na sinalubong ang mata ng mga kasamahan niya.

"What if the killer isn't just only one? Paano kung may punto naman kayong lahat at mali tayo ng inaakala na iisa lang siya?" Sabat ng lalaking may makapal na salamin sa tabi ni Vhien-- it's Axel, Anne's cousin, sumang-ayon naman ang ilan sa sinabi nito.

Nagtaas ng kilay si Mama sa reaksyon ng ilan.

"Naisip ko na din iyan. Kung may kasama siya, siguradong mas dumadami pa ang nalalagas sa atin tuwing gabi. Sigurado ako na mag-isa lang siya, he or she hunts at night time." Giit naman ng katabi nito.

"Eleven people for three days? I don't think the killer can do that alone, to think that he killed a virtuoso and some experts in handling guns and knives?" Iling ng isa pa.

Sa unang gabi ay namatayan sila ng limang kasamahan, sa ikalawang gabi ay tatlo at ngayong araw naitala na tatlo na din ang napatay.

Gabi ito umaatake, umaga na natatagpuan ang mga bangkay. Ni isa sa mga biktima nito ay walang nakaligtas. Malinis magtrabaho ang kanilang kalaban, mabilis at walang gusot.

Madaling pumatay ng kalaban, ang sugurin ito kung kilala nila. Ngunit sa sitwasyon namin ay kami ang itinutumba nito isa isa. Mas lalo pa kaming namomroblema dahil wala pagkakakilanlan dito o kahit konting kaalaman kung sino ang nag-uutos dito para patahimikin ang mga tauhan namin ng paunti-unti.

"Kaya nga hindi siya simple o pipitsuging mamamatay tao lang, diba? She's a huntress. Bakit ba ayaw niyo pang tanggapin na may mas nakaaangat pa sa kakayahan natin?" Pagtataray na naman ni Anne.

"Dahil hindi naman kasi tayo sigurado sa kanya. Ano ang kakayahan na meron siya, kung sino ang susunod na target niya at kung sino ang nag-uutos sa kanya. We look helpless, waiting for him to kill us one by one. He will surprise us in just a snap and take our life in a short period of time. Just like what happened to some of our friends." Balik sa kanya ng naka all blue na babae. Mukha itong nalungkot sa sinabi, unti-unting nawawalan ng pag-asa at paniniwala.

Hilakbot, takot, tensyon, at samu't saring reaksyon ang nakikita niya sa mga ito. Natatakot ang mga ito para sa kapakanan ng mga buhay nila. Wala pa sa trenta ang mga edad ng mga ito at halos wala pang sariling pamilya ang ilan. Ang iba naman ay nagsisimula pa lang na umangat sa buhay.

Naisip ko din ang kapakanan ni Reese, ayaw ko na pati ang buhay niya ay malagay sa alanganin. Kailangan ko'ng masiguro na ligtas siya sa lahat ng oras, na walang mananakit sa kanya. Pero paano ko siya mababantayan kung matatali ako kay Leonora? Siguradong hindi ako tatantanan ng haliparot na 'yon kapag natuloy ang engagement namin.

"Son, what are you thinking?" Untag sa akin ni Papa.

"Nothing."

How can I protect Reese? No one knows who the killer is. Baka nga kilala na niya ang girlfriend ko at minamanmanan na sa mga oras na ito.

Parang guato ko na lang ipukpok ang ulo ko sa mga naiisip ko. My parents doesnt knoe about the scientists that i hired. They know nothing. Paano kapag baliktarin ako ng mga taong pinagkakatiwalaan ko at ikanta nila sa mga magulang ko ang ginawa ko?

Ang pagkuha at pag-hire ng sapilitan sa mga scientist na iyon ay may kaakibat na malaking responsibilidad. Dahil ako ang nagpadukot sa kanila ay sa akin nakasalalay ang kapakanan ng mga iyon. They're my responsibilityas well! At kahit ako man ay walang alam kung sino ang dumukot sa mga doktor mula sa secret lab na pinasadya ko para lang sa paggawa ng gamot ni Reese. Si Vhien lang at ilan sa mga tapat sa akik ang nakakaalam no'n.

The conference slash meeting took an almost two hours long.

"Don't lose hope people, just believe that we will get through this. We may not know for now kung sino ang kalaban. Sa ngayon, kayo na muna ang bahala sa isa't isa. Huwag niyong kakalimutan na mag-ingat sa lahat ng oras." My mother is not looking good. Stressed na siya sa pag-aalala sa aming lahat.

"Madam, dito na po kami mananatili pansamantala. Kailangang nandito kami kung sakaling sumugod siya dito." Wika ng may makapal na salamin, si Mimi.

"You may if you want to, but we are not forcing you to live here for a while." Sagot ni Mama dito.

"Pwede na kayong lumabas. Vhien, Vhon, let's talk."

What? Ano na naman ang sasabihin ni Dad? Kailangan ko nang bumalik sa Academy. Marami pa kaming pag-uusapan ni Reese.

"Have you broke up with her already, Vhon?"

Sinalubong ko ang mga titig niya at matigas ang panga na nagsalita, "I told you for how many times that I will not marry Leonora, Dad. I can't be her fiancè, I can't." Giit ko.

"Sa nangyayari ngayon, be practical. Hindi ka mapoprotektahan ng anak ni Hideo, Vhon." Sulsol naman ni Mama.

"I don't need their protection, Mom. All I want is to be with Reese, I can protect myself. When will you stop treating me like a child?" May poot sa tono na sagot ko sa kanya.

"Mom, payagan niyo na si kuya. Ngayon lang kaya siya naging totoo. Mahal niya si Reese at wala akong makitang dahilan upang komuntra kayo sa kanya." Pagtatanggol ni Vhien sa akin.

Ah, thank you, brother.

"Don't meddle, young man." Suway naman ni Papa dito.

"Okay." Umaalmang sagot nito.

"Dad, just let me be with my girlfriend." Madamdaming saad ko. I'm almost begging! Ano pa ba ang gusto nila?

Imbes na unahin nila ang kaguluhan sa Mafia ay ito pa talaga ang pinagsisiksikan nila sa akin!

"No. Tuloy ang engagement niyo sa sabado at huwag kang magkakamali na ipahiya kami."

Mas lalong uminit ang ulo ko dahil sa katigasan ng ulo ni Papa. Nasanay na sila na buong buhay ko ay wala akong kontra sa mga kagustuhan nila para sa akin. Parang nagsisisi na ako na naging masunurin ako'ng anak.

All I did is follow my parents' demands, likes and rules. And now that i needed their support the most, saka pa sila kumokontra.

"As a favor, I will call Headmistress Anastasia Beverly after this talk. Bibigyan kita ng isang buong araw, bukas. Ipasyal mo si Reese, magdate kayo sa kung saan niyo gusto. After that, you will attend the party and act like you really wanted to be Leonora's fiance. Is that a deal?"

Isang buong araw? Pinagloloko niya ba ako? Sa ilang buwan na nagde-date kami ni Reese ay tiniyak ko sa kanya na wala sa plano ang hiwalayan ko siya. I never thought that I have to go through this kind of situstion!

Araw namin bukas at sa susunod at araw naman ni Leonora. Tiyak na magsasaya ang haliparot na 'yon kapag natuloy ang engagement namin. Hah! Akala niya siguro ay papayag na lang ako ng basta-basta!

Hindi ko kakayanin ang hiwalayan si Reese. At mas natatakot ako sa banta ng kriminal na unti-unti kaming pinipilayan. I have to protect Reese in any possible way that i can. I can't lose her!

Napayuko na lang ako.

Damn it! Ni hindi kayang sabihin kay Reese na nawawala ang tatay niya!

Shit!