Κάρμα

Σε έπιασα....

-<<Δήμητρά μου! Πόσο χαίρομαι!! Καλημέρα!>> της είπε η Νιόβη μόλις εκείνη πρόβαλε πίσω από την πόρτα.

Η κοπέλα φαινόταν ότι μόλις είχε ξυπνήσει. Της έκανε χώρο να μπει στο σπίτι και έκλεισε την πόρτα κάνοντας μια γκριμάτσα αηδίας.

-<< Καλημέρα Νιόβη! Πώς και από εδώ;>> τη ρώτησε και η απορία είχε χρωματίσει τη φωνή της.

-<< Δήμητρά μου δεν έχεις ιδέα πόσο χάρηκα με τα νέα σας! Θα γίνω θεία! Τι καλύτερο από αυτό;>> της είπε με χαμόγελο που δεν έμοιαζε καθόλου προσποιητό.

Απόρησε και η ίδια με τον εαυτό της. Είδε στο πρόσωπο της Δήμητρας ένα μειδίαμα όταν είπε τη λέξη 'θεία'. Προσπάθησε να μην αντιδράσει και να μη φανεί η δυσαρέσκειά της για την κοπέλα που στεκόταν απέναντί της.

-<< Αυτό είναι για σένα! Σκέφτηκα ότι θα σου χρειαστεί κάτι τέτοιο τη μέρα που θα ντύνεσαι νυφούλα.>> της είπε και της έτεινε τη σακούλα.

Η Δήμητρα την πήρε από τα χέρια της Νιόβης και της έκανε νόημα να την ακολουθήσει στην κουζίνα.

-<< Θα πιω καφέ. Θέλεις και εσύ;>> αρκέστηκε να τη ρωτήσει.

-<< Αμέ!>> της είπε και έκατσε σε ένα σκαμπό ενώ παρατηρούσε την κουζίνα όση ώρα η Δήμητρα ετοίμαζε την καφετιέρα με τον γαλλικό.

Η Δήμητρα ήταν από καλή οικογένεια και οι γονείς της ποτέ δεν της χάλασαν χατίρι για τίποτα. Την είχαν κακομάθει πολύ. Την είχαν κάνει ένα εγωκεντρικό άτομο που όλα ήθελε να περιστρέφονται γύρω από εκείνη. Της αγόρασαν αυτό το σπίτι που το είχε διακοσμήσει μόνη της. Όλα ήταν πανάκριβα εκεί μέσα και πολύ μοντέρνα σχεδιασμένα, όμως του έλειπε η ζεστασιά ενός σπιτικού. Σου έδινε την εντύπωση ότι ήταν αποστειρωμένο και ότι έπρεπε να προσέχει που θα πατήσει και που θα ακουμπήσει κανείς. Χαμογέλασε μόνη της φέρνοντας στο μυαλό της τον Ιωσήφ να πετάει τα ρούχα του από εδώ και από εκεί και να χαλάει την αρμονία της παγωμάρας αυτού του σπιτιού.

Η Δήμητρα ακούμπησε μπροστά της μια κούπα με καφέ. Ύστερα της έδωσε ένα κουταλάκι, τη ζαχαριέρα και ατομικά γαλατάκια. Ούτε της έβγαλε κάποιο μπισκότο, ούτε τίποτα άλλο.

'Θα βγεί το μωρό τούρμπο και με νεύρα' σκέφτηκε και της χαμογέλασε.

-<< Για πες βρε κορίτσι. Έχεις ανακατωσούρες; Φαντάζομαι δεν ξέρεις το φύλο του παιδιού ακόμα...>>