The Vampire Princess

16

Ethan ging ook staan en Joey en ik volgden zijn voorbeeld.

Pov Joey

De opa van de koning speurde de kaften van de oude, stoffige boeken af, terwijl Lisa, Ethan en ik aan een tafel in een hoek zaten. De bibliotheek was gigantisch, nog groter dan ik had verwacht. Hij werd echter niet echt veel gebruikt, noch schoongemaakt, dat was zo te zien. Overal lag stof en andere viezigheid. 'Dus.. U en mijn moeder waren verliefd op elkaar?', vroeg Lisa aarzelend aan de koning. Hij schudde zijn hoofd. 'We zijn verliefd op elkaar.' Aan Lisa haar uitdrukking te zien was ze stomverbaasd. 'Maar waarom zijn jullie dan niet samen? En hoe zit het met mijn... Andere vader? En hoe weet u eigenlijk dat ik uw dochter ben?' Lisa balde de handen die ze op tafel had liggen tot vuisten.

'Luister.' De koning nam haar gebalde vuisten in zijn handen, waarschijnlijk hopend dat ze daardoor zou kalmeren. 'Negentien jaar geleden werd je moeder zwanger van jou. Ze leefde in die tijd nog hier, in het paleis. Ik had gedacht dat je moeder en ik jou samen op zouden voeden. We zouden aan het volk aankondigen dat we een kind zouden krijgen, zouden trouwen en dat ik haar zou transformeren naar één van ons, maar je moeder dacht daar anders over. Zij wou je opvoeden als mens, zodat je een 'normaal' leven kon leiden. Ze wou je beschermen van dit alles, dit van je afpakken.', Ethan liet Lisa haar handen los en sloeg met zijn vuist op de tafel terwijl hij die laatste zin uitsprak. Hij haalde even diep adem en ging verder met zijn verhaal.

'De man waar ze nu mee is, de man waarvan jij denkt dat hij je vader is, is niet de man waarvan ze echt houdt. Ze houdt slechts van hem op een aardse, sterfelijke manier. Zij en ik houden van elkaar op een manier die sterker is dan wat dan ook.' Hij stopte even met praten en probeerde de brok in zijn keel weg te slikken. 'En hoe ik weet dat jij mijn dochter bent? Ten eerste, je naam. Je moeder heeft besloten de naam die zij en ik jou hebben gegeven niet te veranderen. Zo kreeg ik al een vermoeden. Mijn vermoeden werd bevestigd door jouw gave, die uitzonderlijk krachtige gave die jij bezit. Alleen vampiers die worden geboren in onze koninklijke bloedlijn beschikken over zulke krachten.' Lisa knikte, maar ik kon aan haar gezicht aflezen dat ze het maar half geloofde. 'Maar, hoe ka-' Midden in haar vraag werd ze onderbroken door de oude man die de bibliotheek aan het afspeuren was. 'Dame, heren, ik heb zo een vermoeden dat jullie dit graag zouden willen zien.'

In zijn handen had hij een boek vast. Hij blies de dikke laag stof van de kaft en de titel kwam tevoorschijn. 'De legende van Keyona', las de man voor. 'Wat heeft dat hier mee te maken?', sprak ik. De man keek me even bespottelijk aan. 'De legende van Keyona is een zeer populaire en door het volk gevreesde profetie.' Hij sloeg het boek open. Even bladerde even met zijn tengere vingers door de bladzijden tot hij had gevonden wat hij zocht. 'Hier.' Wees hij. 'Wanneer de maan voor de vierde keer in het jaar haar volledige lichaam laat zien, zal de drager van dood worden geboren. Hij zal geboren worden uit diligitis, hetgeen wat hem uitzonderlijke krachten schenkt.' Ethan onderbrak hem. 'Staat het jaar erbij vernoemd?', vroeg hij zenuwachtig. De man schudde zijn hoofd en ging verder. 'De drager des doods kan alleen gestopt worden door eigen bloed. Voor hij die licht doet veranderen in donker, donker kan doen veranderen naar licht.' Na het lezen van deze zin sloot de oude man het boek en legde het boek bij ons op tafel neer, waarbij hij aanschoof. 'Daar zijn we niet veel wijzer uit geworden, er staat geen datum bij, dus het zou iedereen kunnen zijn.', mompelde ik. 'Wanneer de maan voor de vierde keer in het jaar haar volledige lichaam onthult, zal de drager van dood worden geboren.', herhaalde Ethan. 'Wat is de drager van dood überhaupt?' De oude man dacht diep na maar verklaarde toen dat hij daarvoor langer onderzoek moest doen, maar dat hij wist uit verhalen dat het niet iets goeds kon zijn. 'Wat is diligitis?', Lisa vroeg hetzelfde als wat ik mij afvroeg. 'Het is wanneer twee onsterfelijken van een andere soort een kind verwekken, zoals een vampier en een weerwolf bijvoorbeeld.' 'Ik ben in april geboren, de vierde maand. De vierde volle maan van het jaar. Ben ik de drager van dood? Nee, mijn moeder is toch gewoon normaal?' , hoorde ik in Lisa's hoofd omgaan. 'Doe niet zo belachelijk Lisa.' De koning en zijn grootvader keken ons vragend aan. Lisa slikte even voordat ze begon met praten. 'Ik ben in april geboren.', fluisterde Lisa met trillende stem. 'De drager van dood.' Ethan schudde zijn hoofd. 'Nee toch, mijn kind...' De oude man, waarvan ik nog steeds de naam niet wist, knikte bedachtzaam. 'Dat zou wel een hoop verklaren, zoals je veranderde haar en het feit dat Joey je kon horen.' Lisa had een verwarde blik in haar ogen. 'Maar mijn moeder is toch gewoon een mens?' Ethan slikte en schudde voorzichtig zijn hoofd, alsof hij bang was voor haar reactie. 'Je moeder is een mortem, Lisa. Ze is al dood, maar er is nog iets op deze aarde waardoor ze niet kan rusten en ze hier blijft.' Ik geloofde er niks van. Lisa was geen een of t andere drager van dood! Ze was mijn Lisa, en ze hoorde bij mij. En ik hoor bij haar. Ik schrok van mijn eigen gedachten en realiseerde me iets. 'Lisa?' Ze keek me aan met die prachtige ogen van haar en knikte. 'Misschien verklaart dat waarom je niets voor mij voelt.' Ik sloeg mijn ogen neer en voelde tranen opkomen. Ze sloot haar armen om mijn schouders en gaf me een stevige omhelzing. Ze pakte mijn gezicht tussen haar handen. 'Ik weet zeker dat het gewoon een kwestie van tijd is.' En met die woorden moest ik het maar doen.

~

Pov Ethan

Ik gaf Lisa nog een laatste, stevige knuffel. 'Hopelijk zien we elkaar gauw weer, liefste.' Ze knikte en draaide zich toen tot Joey. 'Zullen we?' Als antwoord pakte hij haar hand vast en zo liepen ze samen weg. Lisa keek nog een laatste keer om en zwaaide naar me. Een traan van geluk rolde over mijn wang. Eindelijk had ik mijn dochter terug.

Nieuw hoofdstuk! Laat me even weten wat jullie er van vinden.Mijn laatste hoofdstuk was echt alweer lang geleden. Tijdens de vakantie begin ik vaak weer te schrijven alleen na de vakantie heb ik nooit echt tijd meer, maar dit keer zal ik het wel echt proberen vol te houden, ik zit namelijk vol leuke ideeën! Stay tuned xx