3

133 14 3
                                    

"Is goed, sorry. Maar je zult wel veel vragen hebben, laten we die eerst maar eens beantwoorden."

James stond op. "Ik moet gaan, maar onthoud dat ze nog moet drinken Joey." Joey knikte en gebaarde dat het wel goed kwam. "Dus, brand los." "Oké. Ten eerste, waar ben ik?" ik besloot om maar gewoon met een vraag te beginnen, en dan zou de rest wel volgen. "Je ligt in de ziekenzaal van onze clan. Een clan is een groep vampieren die samen leven." Antwoordde Joey. "Oké, maar waarom ben ik hier? Ik ben toch helemaal geen vampier? En vampiers bestaan niet eens, wat is dat voor onzin?" Joey gaf geen antwoord maar pakte mijn hand en hielp me uit bed. Hij nam me mee naar het bureau waarnaast de spiegel stond. Ik keek in de spiegel en deinsde achteruit van schrik. Ik keek recht in twee rode ogen, míjn ogen. Mijn huid was lijkbleek. Dit kon niet echt zijn. Ze hebben vast kleurlenzen in mijn ogen gedaan. En ik was gewoon een beetje ziekjes. "Nee, dit ben jij echt.", fluisterde Joey in mijn oor. Ik keek nog eens in de spiegel en er was nog iets wat me opviel. Ik was knap. Nouja, niet een supermodel, maar wel een stuk mooier dan ik eerst was. "Je bént supermooi.", zei Joey. Ik keek opzij en keek hem aan. Wow, het was me nog niet opgevallen hoe knap híj eigenlijk was. Prachtige chocolade bruine haren, mysterieuze rode ogen en een gespierd lichaam. Hij grijnsde. "Wat is er?", vroeg ik. "Ik kan je gedachtes lezen schat." Zijn gezicht kwam dichterbij de mijne. Ik voelde zijn warme adem op mijn lippen, hij sloot zijn ogen, maar voordat hij zijn lippen op de mijne kon drukken ging ik naar achter. Hij opende zijn ogen en keek me vragend aan. "Wow. Wat ben jij erg zeg! Ik zei alleen dat je knap was. Meer niet. Ik word zo overdonderd, er is mij net verteld dat ik ben veranderd in een vampier!" Hij keek begrijpelijk. "Ik snap je wel" zei hij, maar ik kon de teleurstelling horen in zijn stem. Hij stond op. "Ik laat je wel even alleen, als je iets nodig hebt geef je maar een gil." Ik knikte.

Ik wist niet wat ik nu moest doen, dus besloot ik het boek wat op mijn nachtkastje lag te gaan lezen. Het ging over vampiers, er waren hoofdstukken over hun geschiedenis, hoofdstukken over verschillende manieren van voeding, over hun leefstijl en nog een gedeelte over legendes en profetieën.

Ik bladerde een beetje door het boek toen ik me opeens bewust werd van het brandende gevoel in mijn keel. Ik rook een heerlijke geur. Het rook naar gegrilde kip, maar dan nog 10 keer lekkerder. Alsof ik in trance was volgde ik met mijn neus de heerlijke geur. Ik wist niet hoe ik het deed, maar ik rende supersnel door het bos. De bomen schoten me voorbij en ik hoorde het geritsel van dieren. Ik schrok op en volgde nu met mijn oren het geluid, ik rende weer door het bos tot ik aankwam bij een open grasveld. Hier was de heerlijke geur extra sterk. Ik zag wat herten grazen en besefte dat de geur daarvandaan kwam, in een flits rende ik op een van de grazende dieren aan en viel hem aan. In een reflex zette ik mijn tanden in zijn hals en een geweldige smaak explodeerde in mijn mond. Ik bleef drinken en voelde de heerlijke warme vloeistof door mijn keel glijden, damn dit was lekker.

Ik voelde het dier verslappen en de warme vloeistof stroomde niet meer door mijn keel. Ik gromde, ik wou meer. Ik schrok van mezelf door die grom maar besefte het niet echt en rende weer achter een geur aan, deze was nog sterker en lekkerder. Na een paar seconden hoorde ik voetstappen. Ik bedacht me dat dit waarschijnlijk de oorzaak van die geur was, enstond stil om zo goed mogelijk te kunnen luisteren waar de voetstappen zich bevonden. Als snel had ik de bron van de geur gevonden, een jongen en een meisje liepen hand in hand door het bos. Ik dacht niet na en rende naar de jongen, ik zette meteen mijn tanden in zijn hals. Het meisje hield ik stevig bij haar arm vast, ik was nu supersterk. Wow, dit was nóg lekkerder dan het hert. Gulzig dronk ik zo snel ik kon zijn lichaam helemaal leeg. Ergens ver weg hoorde ik het meisje gillen om haar vriendje, ik hoorde de angst in haar stem. De jongen was leeg dus ik wendde me nu tot het meisje. "Ik zal ze uit je lijden verlossen.", zei ik met een grijns. Ze opende haar mond om weer te gaan gillen, maar mijn tanden hadden zich al in haar pols begraven.

Alweer een hoofdstuk! Heel erg bedankt aan iedereen die mijn boek leest en vergeet niet te voten :p ❤
Volg ook Xverhalenforeverx

The Vampire Princess Where stories live. Discover now