WW3BTVE BOOK 2: Still In Love

Seventeenth

Seulgi's POV

Inaasahan ng marami ang pagdating ni Jus ngayon dahil magkakaroon siya ng concert dito. And yon nalaman kong isang araw palang ang nakakalipas ay nagsold out agad ang kanyang concert. Imagine guys? Soccer arena yon. At nagsold out sa isang araw lang.

May seven reserved seats para saming pito. Ako, kay Irene unnie, kay Wendy, kay Joy, kay Yeri, kay Winter at kay Abigail.

Balita ko may mga kpop artist ding pupunta. At kasama na doon ang BTS.

Naalala ko nung nagkaroon ng fanwar between sa mga Beliebers at ARMYs. Ano kayang reaction ni Jus pag nalaman niyang nandon ang BTS?

"Ma'am Seulgi? Dun nalang po kayo maghintay sa VIP waiting area." Sabi sakin nung isang stewardess na naka-assign na mag-assist sakin.

"Okay." Sabi ko saka nag-shades ulit.

Nag-ring yung phone ko. He's finally here!

"Yes, babe?"

"I'm here!" Dama ko ang pag-ngiti niya sa sinabi niyang iyon.

"Yeah, I'm here at the VIP waiting area."

"I already saw you. I'm cumming." Malanding sabi ni Jus. At ayon! Nakita ko siyang nakangiti habang papunta sa kinaroroonan ko. Dinudumog siya ng fans and reporters pero, his security team is very strict.

"Pervert." Sabi ko saka binaba ang tawag.

Agad akong tumakbo sakanya at yinakap siya ng mahigpit.

"Whoa, whoa! Seulgi, you miss me this much, huh?" Sabi ni Jus pero di ko siya sinagot. Nakayakap lang ako sakanya at niyakap niya rin ako pabalik.

"I missed you so much!" Sabi ko sa kanya habang nakayakap pa rin.

"I missed you, too, babe. So fucking much." Sabi naman ni Jus saka hinalikan ang tuktok ng ulo ko.

Napapalibutan kami ng securities ngayon. Dahil may mga fans at reporters na gustong makalapit samin.. Or kay Justin lang?

"Let's go? I know you're tired. Are you going to rest first or you're going to visit Winter first?" I asked him.

"I'll take a rest for an hour and after that we'll go to the hospital."

Yon nga ang ginawa ni Jus. Siya ang nag-drive ng kotse ko papuntang hotel na tutuluyan niya at nagpahinga siya ng eksatong one hour.

---------

Dumating kami sa ospital at kumakain ng mansanas si Winter.

Nakipag-beso si Jus kay Wendy.

"Baby!" Sigaw ni Jus papalapit kay Winter habang naka-wide yung arms niya. Tapos nang makalapit siya ay nag-hug sila.

"Uncle Jus!" Hagulgol ni Winter sa balikat ni Justin.

Sila po talaga yung mag-jowa.

"I missed you, baby. Who did this to you?" Tanong ni Jus habang nakahawak sa magkabilang pisngi ni Winter.

"Those fangirls of my daddy." Sabi ni Winter.

Lumingon si Justin kay Jin.

Tumayo ito at naglahad ng kamay kay Jin.

"Justin." Pakilala nito sa sarili niya.

"I'm Jin." Sabi naman ni Jin at inabot ang kamay ni Justin.

"Where are those fangirls of yours?" Tanong ni Jus habang nakataas ang isang kilay.

Ang taray nito, ah?

"They were already imprisoned." Sabi ni Jin.

Wow! Si Jin ba tong kausap ni Jus?

"That's good to hear. I don't know why they still moved here. You know, its more safe in LA. If they didn't moved here, this won't happen to Winter." Sabi ni Jus.

Hindi na nag-salita si Jin.

"Winter, baby, we need to go. Be sure that you'll go to my concert, a'right?" Sabi ni Jus kay Winter.

"Okay, Uncle Jus." Sabi naman ni Winter.

"We'll go now." Paalam ko.

Niyakap ko si Winter at tinanguan naman si Jin.

Saka tuluyan na kaming lumabas ng room ni Winter.

"You shouldn't have said that to Jin." Sabi ko kay Justin habang diretso ang tingin.

"But it's true! Winter is safer at LA! The people there loves her!" Sagot niya sakin.

"If we didn't moved here, Winter won't meet her father. You didn't saw how happy she was when she met her father." Sabi ko sa kanya.

"But because of her father, she's hurt." Sagot naman nito sa akin at nag-kibit balikat.

"It's not Jin's fault! It's not his fault! It's his fans!"

And now we're fighting in the hospital's hallway.

"Still." Pagmamatigas nito.

"You'll sleep alone, tonight. I'm not coming with you at the hotel. I'll just drop you there. Call your manager." Sabi ko saka naunang naglakad sa kanya.

"No! I've been sleeping alone for two fucking months, Seulgi."

"No, Bieber. You need to be punished. You're overreacting. I already told you, it's the fans' fault!" Umirap ako at muling dumiretso ng paglakad.

"You still love your ex, don't you?" Napatigil ako sa sinabi niyang iyon.

Hinarap ko siya ng nakataas ang isang kilay ko.

"What did you just say?" Napasinghap ako sa hangin. "Me? I still love my ex?" Tumawa ako ng mahina. "I loved him. I love you, now. Two years ago, I decided to let go of my feelings for him. Two years ago, I felt this fucking butterflies in my tummy whenever I'm with you. Two fucking years ago, Justin, two fucking years ago I confessed to you that I have already fallen for you. Don't you dare question my love for you. Because you don't know how hard it was for me to love again. But look, I continued loving you even I'm scared to gamble my heart again." Sabi ko at tumalikod sa kanya.

Nagsimula na akong maglakad pero pinigilan niya ako. Niyakap niya ako sa aking likuran.

"I'm sorry, babe. I love you." Halos pabulong niyang saad sa likod ng aking tainga.

Hinarap ko siya at hinawakan ang magkabila niyang pisngi.

"I love you, too. So much." Sabi at napapikit dahil naramdaman ko labi niya sa aking noo.

Pakiramdam ko ay marami nang nanonood sa eksena namin kaya hinila ko na siya paalis doon. Nakasalubong namin si Jimin at Rapmon na papunta doon.

Binati ko sila ngunit mukhang wala sa sarili si Jimin. Nakatulala lamang ito.

"Is he okay?" Tanong ko kay Rapmon.

"I think he's not. Nauna siyang papunta dito pero nung pumasok ako ay sinabi niyang uuwi na lang daw siya. Ewan ko kung bakit." Nag-kibit balikat siya.

"Jimin," tawag ko kay Jimin.

Doon lamang siya bumalik sa reyalidad at napatingin sakin.

Ngumiti siya ng malungkot at tumango.

Ngumiti din ako at kumaway sa kanila.

Anong problema non ni pandak? Mukhang broken hearted.

Hah! Buti nga sakanya! Ngayon alam na niya kung anong sakit ang naranasan ko dati.

Pero..

Stop thinking of him, Seul! You're with your boyfriend!